Зошто постарите браќа и сестри се важни во воспитувањето на помладите деца

Во многу семејства, од постарото дете честопати несвесно се очекува да биде пример за углед и да му помага на помладото, а оваа улога не е само спонтана и површна, туку, како што тврдат експертите, има огромно влијание врз развојот, однесувањето и емоционалната стабилност на помладите деца.

Зад секојдневните игри, кавги и прегратки лежи врска што ја обликува личноста и создава чувство на припадност што трае цел живот.

Психолозите и експертите за развој на децата истакнуваат дека браќата и сестрите, особено постарите браќа и сестри, се првите учители, сојузници и модели на однесување. Нивното присуство, поддршка и однесување оставаат силен белег, честопати поголем отколку што родителите сфаќаат.

Помладите деца природно ги набљудуваат и имитираат своите постари браќа и сестри. Преку оваа динамика, тие учат важни вештини, како на пример како да се однесуваат во општеството, како да решаваат проблеми, како да пристапуваат кон училиштето, пријателите и емоциите. Постарите браќа и сестри често се првите што им покажуваат на помладите што значат одговорност, емпатија и самодоверба, но и каде се границите на однесувањето.

Кога децата се соочуваат со проблеми, без разлика дали станува збор за проблеми во училиште, прва симпатија или стрес, тие честопати прво нема да се свртат кон своите родители, туку кон постар брат или сестра кој ќе ги слуша, ќе разбере и ќе ги натера да се чувствуваат како да не се сами. Оваа емоционална врска е особено важна кога родителите не се физички присутни или емоционално достапни. Односите во семејствата каде што се вклучени постари браќа и сестри и се грижат се поврзани со подобро здравје кај помладите браќа и сестри, вклучително и намален ризик од анксиозност, депресија и чувство на осаменост.

Преку секојдневни ситуации – споделување играчки, договарање за цртани филмови, заеднички игри и мали несогласувања – помладите деца развиваат социјални вештини. Постариот брат или сестра станува „теренско искуство“ во учењето компромис, почитување и решавање конфликти.

Оваа врска често служи како прва подготовка за односи во градинка, училиште и поширокото општество. Децата кои растат со поддржувачки постари браќа и сестри имаат поголема веројатност да постигнат подобри резултати во училиште и да се изразат емоционално.

Постарите браќа и сестри често се првите што ги запознаваат помладите со теми за кои родителите понекогаш не знаат како да започнат, од пубертет и социјални медиуми до прва љубов или разочарување.

Дополнително, постарите луѓе честопати спонтано стануваат водичи низ училишниот систем, факултетот, па дури и нивните први работни места, нудејќи совети врз основа на сопствените искуства. Ова дополнително ја зајакнува довербата, како и чувството на припадност и сигурност во семејството.