Зошто јоргованот се внесува во куќата за Велигден? „Бидете благословени и миризливи засекогаш“

Цветовите на јоргованот се сигурен знак дека пролетта официјално пристигна. Повеќето дрвја и грмушки од јоргованот цветаат во средината на пролетта. Откако ќе се отворат цвеќињата, ова впечатливо дрво е тешко да се пропушти. Тоа произведува цвеќиња во нијанси на виолетова и бела боја. Издаваат прекрасен и силен мирис.

Нивната посебна арома е доволно силна за да се мириса од голема далечина.

Слаткиот мирис на јоргованот што го носи топлиот пролетен ветер е доволен за да му донесе задоволство на секого дури и во најсивиот ден.

Јоргованот секогаш цвета пред Велигден, а празникот и цветот ги поврзува една легенда.

Имено, кога Го распнале Христос, Богородица тажна и очајна талкала наоколу, не знаејќи каде оди. Таа седна да се одмори под дрво полно со лисја и, како што беше исцрпена, заспа. Потоа лисјата полека почнаа да паѓаат од дрвото и нежно ја покриваа.

Кога се разбуди и’ беше топло. Ги здогледала лисјата околу себе, а кога погледнала во дрвото, тоа било сосема голо. Тогаш таа го благослови дрвото со зборовите: „Биди благословено и миризливо засекогаш“.

Во тој момент дрвото повторно процвета и така настана обичајот да се внесе неговиот плод во куќата за Велигден.

Уште една легенда

Легендата вели дека кралот Урош I сакал на посебен начин да ја пречека својата идна невеста (француската принцеза, подоцна српска кралица) Јелена од Анжу. Пред нејзиното пристигнување, тој нареди да се засадат јоргованот по непристапната долина Ибар, за пејзажот да ја потсети на нејзината родна Прованса.

Денес таа област е позната како Долината на Јоргованот и се протега покрај брегот на Ибар под главниот пат Краљево-Рашка.