Како и зошто беше ослободен Силвио Берлускони? На судот му требаа дури 11 години да донесе бизарен заклучок!
Така завршува долгата сага што се совпадна со политичкиот самрак на тајкуните и политичарите типични за Италија по падот на Берлинскиот ѕид.
Силвио Берлускони (86) и 20 негови платени љубовници, учесници на „елегантни вечери“ наречени и „бунга бунга“, денеска пред судот во Милано беа ослободени од сериозно обвинение: дека Берлускони им платил да сведочат лажно за природата на неговата врска со најпознатата меѓу нив, на почетокот на тие врски со малолетната Карима Ел Махруг (30), самопрогласена „Руби Срцекршачка“.
На Берлускони, италијанскиот сенатор, поранешен четирикратен премиер, основач, сопственик и претседател на владината партија Форца Италија, му се закануваше казна затвор до 6 години за корупција во судството, но судот одлучи дека ниту тој, ниту било која од дваесетте млади жени што ги ангажирал и поддржувал го извршила тоа злосторство.
Дали Берлускони им плати? Тоа не е спорно. Дали ги убедил да сведочат лажно? Може да биде, не е воспоставено, а уште помалку да се побие. Дали лажно сведочеа? Нема сомнеж. Како нема криминал?
Затоа, велат од судот, биле повикани пред судот како сведоци и тоа било грешка. Требаше да бидат повикани како сообвинети – а обвинетите имаат право да лажат во своја одбрана. Значи, немало лажно сведочење, туку, евентуално, лажење во одбрана – и тоа само по себе не е кривично дело.
Не е спорно ниту тоа што „Руби“ го ослободи Берлускони од 5 милиони евра за да тврди дека никогаш не правела „бунга-бунга“ со него.
Долго време се сметаше за малолетна проститутка која подоцна најпрофитабилно ги заработуваше своите сексуални услуги, барем додека Вирџинија Робертс Џуфре, наводно, не ја подмирила британската кралица Елизабета Втора за 11 милиони долари, непосредно пред нејзината смрт, за да се откаже од тужбата против нејзиниот син. Принцот Ендрју , наводниот корисник на нејзините услуги Мила во шталата на Џефри Епштајн , додека Вирџинија била малолетна.
Но, 20 дами биле незаконски повикани како сведоци (а не обвинети како криминалци), така што самиот чин на нивното сведочење не бил законски, што значи дека не е легално ниту обвинението дека дале лажно сведочење. А ако тие во однос на законот не сведочеле лажно, тогаш ниту Берлускони во однос на законот не им платил да сведочат лажно. И така, во однос на законот, обвинението немаше смисла.
На судот му беа потребни единаесет години да дојде до тој смислен заклучок.
И така заврши процесот „Руби тер“, долга сага што се совпадна со политичкиот самрак на Силвио Берлускони, тајкун и политичар типичен за Италија по падот на Берлинскиот ѕид.
