Симон Сио израснал во скромно опкружување во срцето на Макао, живеејќи во стара зграда веднаш спроти тогашниот Централ хотел. Најголемиот хотел во градот бил отворен во 1928 година, а во следните децении станал престижно собиралиште на познати личности и дипломати.
Во 60-тите, младиот Сио се прикрадуваше во хотелот. Тоа беше едно од ретките места во поранешната португалска колонија со клима уред, огромен и луксузен простор во споредба со старите станбени згради што го опкружуваа. Но, еден ден Сио беше исфрлен. „Како дете не знаев ништо подобро. Погледнав во хотелот и ветив дека ќе го купам еден ден“, изјави Сио за Си-Ен-Ен.
Иако децата ширум светот дадоа слични завети соочени со неправдата, Сио е една од ретките што ја исполнија. Бизнисменот денес има 65 години, а во 1991 година основал сопствена компанија за недвижнини Лек Ханг Груп. Оваа година Сио како нов сопственик официјално повторно го отвори 96-годишниот Централ хотел. Но, тој не го купи хотелот од инает.
Сио вели дека сакал да врати дел од историјата на Макао што исчезнува. Во текот на изминатите неколку години, луксузните хотели и станбените облакодери постојано се зголемуваат низ Макао. Спротивно на тоа, широките авении и старата архитектура покрај Avenida de Almeida Ribeiro, наречена San Ma Lo (Нов пат на кантонски) можеби не изгледаат толку возбудливо денес.
Кога авенијата била отворена во 1920 година, таа веднаш станала најважната градска сообраќајница. Хотел Централ, поранешен Хотел Претседател, се отвори неколку години подоцна и стана клучна карактеристика на целата област. „Ако зборуваме за историјата на Макао, не можеме да го игнорираме Сан Ма Ло. Ако зборуваме за Сан Ма Ло, не можеме да го игнорираме хотелот Централ“, вели Сио.
Врска со хотелот
Седумкатниот хотел со боја на нане беше првата зграда во Макао што имаше лифт. Во 1932 година, тој стана првиот хотел во градот кој има казино на два ката. Тој беше проширен на осум ката во 1938 година и на 11 ката во 1942 година, што го прави највисокиот хотел во градот. Меѓутоа, до 1960-тите, како што се засили конкуренцијата, хотел Централ почна да го губи својот сјај.
“Бев длабоко емотивно врзан за хотелот. Како што растев, неговото распаѓање ми правеше непријатно во моето срце. Дури и денес, Централ Хотел е највисоката и најголемата зграда на Сан Ма Ло. Чувствував дека треба да ја отелотворувам мојата моќ за неговиот целосен потенцијал Па барав можност да го вратам“, изјави Сио за Си-Ен-Ен.
Таа можност конечно се појави во 2000-тите, кога двајцата сопственици решија да го продадат хотелот. Во 2016 година, Сио официјално стана нов сопственик на хотелот. Тоа беше првиот чекор. Реновирањето на зграда стара речиси 100 години е предизвик, особено затоа што дополнителните катови кои беа додадени во 1930-тите и 1940-тите не беа соодветно изградени. Покрај тоа, зградата е културно наследство и се наоѓа во рамките на историскиот центар заштитен од УНЕСКО, што значи дека Сио не може да менува или урне некои структури за да ги зајакне темелите.
„Со речиси 100 години историја, издржливоста на цементот беше ограничена и очигледно одамна ги помина најдобрите денови“, вели Сио.
Имаше неколку предлози што да се прави, но ниту еден не беше изводлив. На крајот, мораше да се измисли нов метод на натрупување. Решението беше тестирано неколку пати на градилиште во Кина пред да започне со работа на хотелот Централ. Нови материјали и технологии, како дигитално скицирање, беа користени за да се рекреира оригиналниот изглед на зградата.
“Ние бевме првите во Макао што го пробавме тој метод. Кога немате искуство, мора да одвоите време за обиди и грешки на секој чекор”, вели Сио. По надминувањето на бројните проблеми, изградбата конечно започна во 2019 година. Набрзо на патот застана уште еден голем предизвик: ковид-19. Но, проектот беше во полн замав до 2022 година.
„Парите можат да произведат волумен, но парите не можат да ја репродуцираат историјата“.
Цената на реставрацијата беше приближно 50 милиони долари, додека вкупната инвестиција беше околу 274 милиони долари. Реновираниот хотел Централ има 114 соби со ретро внатрешен дизајн инспириран од 20-тите, 30-тите и 40-тите години на минатиот век. Изложбата со наслов Историски и културен коридор на приземје веќе е отворена за јавноста. На првите три ката од хотелот е предвиден и мал трговски центар, иако датумот на отворање не е одреден. Хотелот ќе има и ресторан, пекара и бар на покривот со поглед на Макао.
За Сио, значењето на проектот го оправдува секој цент што го инвестирал: „Гледајќи наназад, проектите како Хотел Централ на пазарот се релативно малку, особено оние со толку голема историја. Има една изрека што им ја кажувам на сите околу мене: Парите можат да произведат волумен, но парите не можат да ја репродуцираат историјата“.
Сио се надева дека Хотел Централ ќе ги инспирира другите инвеститори да ги ревитализираат историските места на Макао и да го диверзифицираат туристичкиот развој на градот подалеку од овие блескави казина.
„Се надеваме дека посетителите ќе имаат поинаков поглед на Макао. Макао не е само појас на Котаи, Макао е многу повеќе од тоа“, вели Сио, мислејќи на областа на градот каде што се наоѓаат најголемите казина. Дури тогаш, според Сио, Макао навистина ќе стане врвна туристичка дестинација.
Но, тој вели дека е оптимист за иднината на туристичката индустрија на Макао, особено откако владата одвои средства и ги покани казината да ги здружат напорите за зачувување на историјата на градот.
МГМ, која има два казино-хотели во Макао, на пример, се вели дека работи со владата на реновирање на 13 трошни згради во областа Бара и создавање простор за уметност и рекреација. „Со толку многу труд, верувам дека имаме шанса да дадеме добар резултат за многу кратко време, па да почекаме и да видиме. Макао е мал. Не можеме да пораснеме во големина. Триесет и три квадратни километри е се што имаме Но, малите нешта можат да бидат одлични.