Како стресот влијае на целото тело: За заштита, честопати посегнуваме по она што ни дава само краткорочно задоволство

Д-р Рума Баргава, која го води проектот за заштита на менталното здравје на Светскиот економски форум (WEF), објасни како стресот негативно влијае на целото тело.

Таа првенствено посочи како стресот, анксиозноста или депресијата влијаат на нервниот систем.

„Ќе имаме нарушувања на спиењето, кои на долг рок можат да доведат до болести како што се Паркинсонова или Алцхајмерова болест. Започнува во мали чекори, кога прекумерно се лачи хормон на стрес наречен кортизол, кој е примарен хормон на стрес во нашето тело. Влијае на секој орган – од нервниот систем до кардиоваскуларниот и дигестивниот систем“, рече таа.

Тој верува дека современата здравствена заштита честопати не ја разбира врската помеѓу умот и телото и ги третира одделно.

„Нашето ментално и физичко здравје не се два одделни дела. На пример, ако се чувствуваме стресно или депресивно, нашето тело реагира. Ќе забележиме зголемување на телесната температура. Не сме во можност да ги контролираме нашите движења. Од друга страна, ако имаме физички здравствени проблеми, како што се дијабетес, хипертензија или дебелина, како резултат на тоа ќе имаме ментални проблеми. Затоа е погрешно да се гледа на менталното и физичкото здравје одделно. Едното влијае на другото и тоа е секогаш случај во животот“, додава Баргава.

Хроничниот стрес може да влијае на срцето, како и на цревниот микробиом, предизвикувајќи чир и синдром на иритабилни црева (IBS). Покрај тоа, може да му наштети на репродуктивното здравје и на имунолошкиот систем, што ја намалува способноста на телото да се бори против болести.

„Во нашето тело постојат клетки – лимфоцити, кои се заштитниот механизам на телото. Ако го гледаме нашиот имунолошки систем како армија што нè брани од бактериски и вирусни напади, и ако тој систем е ослабен поради ментални проблеми, тогаш сме поподложни на настинки и инфекции“, објасни таа.

Таа, исто така, потсети дека стресот може да резултира со проблематични модели на однесување.

„Додека кортизолот се зголемува, може да се појават дебелина, депресија и анксиозност. Кога сме депресивни или вознемирени, тогаш бараме механизам за да одговориме на таква ситуација. Најлесниот механизам е емоционалното прејадување. Ова е кога јадете шеќер, нездрава храна, а тоа ни дава моментално задоволство. Всушност, тоа е начин за ослободување на допамин во телото. Ова нè прави да се чувствуваме добро само одреден временски период. Но, на долг рок, тоа е патот до дебелина и срцеви проблеми. Станува збор за еден маѓепсан круг, и за да се прекине тој циклус, физичкото и менталното здравје мора да се третираат заедно“, нагласи таа.

За да се постигне ова, како што истакна Баргава, потребно е да се соочиме со табуата за менталното здравје, што важи и за работното место. Таа истакна дека менталното здравје мора да се грижи на работното место бидејќи тоа е место каде што луѓето поминуваат најмалку осум часа на ден. Понатаму, таа советуваше готвење свежа и интегрална храна и воспоставување рамнотежа помеѓу физичката активност и употребата на мобилни телефони и други уреди со екран.

Медицинскиот факултет Харвард проценува дека еден од двајца луѓе ќе се соочи со проблеми со менталното здравје во текот на својот живот. Според Светската здравствена организација (СЗО), депресијата и анксиозноста ја чинат светската економија трилион долари годишно во однос на продуктивноста.