Кинезите ја лечат зависноста од игри кај децата на специфичен начин – играат сè додека не им здосади
Во Кина, земја позната по строгата регулација на времето што малолетниците можат да го поминат во видео игри, избувна скандал околу начинот на рехабилитација, што ја шокираше јавноста.
Наводен центар за рехабилитација од зависност од игри спроведува исклучително необичен и контроверзен метод на „лекување“ – децата се принудени да играат видео игри до 15 часа на ден.
Парадоксот на терапијата

Според протечените информации, центарот тврди дека овој пристап ја „контролира“ зависноста со тоа што ги изложува децата на интензивни сесии на игри, наводно за да им помогне да развијат отпор, да научат самоконтрола и да го изгубат интересот за игри.
Сепак, психолозите и професионалците за ментално здравје ширум светот ја сметаат оваа практика за опасна и потенцијално штетна. Наместо третман , постои ризик од влошување на зависноста и трајни последици по физичкото и менталното здравје на младите луѓе.
Конфликт со кинеските закони
Случајот се случува само неколку години откако кинеската влада воведе строги ограничувања: на малолетниците им е дозволено да играат видео игри само три часа неделно и само во одредени периоди.
Праксата на центарот директно ги крши овие одредби, а многумина се прашуваат како е можно таква институција воопшто да функционира.
Јавни реакции

Веста се прошири на социјалните мрежи со неверојатна брзина. Додека некои сметаат дека ова е екстремен, но можеби ефикасен начин за „одвикнување“, други се згрозени, нарекувајќи го методот „присилна зависност“.
Родителите кои платиле за скапи третмани сега размислуваат за тужби, а властите се под притисок да истражат.
Што велат експертите?
Психотерапевтите истакнуваат дека зависноста од видео игри се третира со комбинација од психолошка терапија, физичка активност и постепено воведување контрола врз времето поминато во играње.
Намерното изложување на прекумерно играње игри, предупредуваат тие, може да има долгорочни негативни последици – од нарушувања на спиењето и депресија до влошување на социјалната изолација.