Кои се вистинските жртви во војната меѓу Русија и Украина? Бројките се застрашувачки

Неодамна излегоа информации објавени од руски хакери. Имено, според нивните изјави, за кои тврдат дека се засноваат на хакирање на базата на податоци на украинската армија, украинската армија изгубила 1,7 милиони војници. Со оглед на тоа што хакерите излегле со многу малку информации и не ги објасниле дополнително податоците, многу аналитичари се сомневаат во нивната веродостојност. Од друга страна, со ваквите проценки е многу тешко да се справиме и сите аналитички куќи или независни аналитичари ги анализираат загубите врз основа на принципот на апроксимација.

Украински загуби

Проценките на експертите кои се занимаваат со загуби тврдат дека биле убиени помеѓу 160.000 и 200.000 украински војници. Основата за проценка на загубите е веб-страницата за загуби на УА (линк 1), која идентификува речиси 160.000 убиени, исчезнати и заробени. Приближна проценка, базирана на сооднос од 4 спрема 1 (ранети, исчезнати итн. спрема убиени), може да се достигне бројка помеѓу 800.000 и 1.000.000 луѓе вкупно исфрлени од војната (убиени, ранети, заробени, исчезнати итн.).

Оваа бројка ги вклучува загубите во сите гранки на украинската војска, полицијата, граничната полиција, националната гарда, персоналот на СБУ и странските платеници. Клучен недостаток на оваа проценка е тоа што се базира исклучиво или речиси исклучиво на некролози и јавно достапни податоци. На пример, не ги вклучува податоците за гробиштата и други податоци што не се јавно достапни.

Руски загуби

За проценка на руските загуби, постои порталот Медиазона (линк 2.) кој изброи над 120.000 мртви по име, а бидејќи списокот е исто така нецелосен, проценката на порталот се искачува на 165.000 мртви. Овие загуби ги вклучуваат руската армија, Националната гарда, персоналот на ФСБ, платениците на Вагнер и регрутираните затвореници. Оваа бројка ги вклучува и силите на ЛНР и ДНР, но само по формалната руска анексија. Она што не е вклучено во оваа проценка се загубите на силите на ЛНР/ДНР во првите месеци од војната.

Користејќи многу груба апроксимација базирана на проценетите загуби на силите на ЛНР/ДНР откако формално се приклучија на руската армија, се доаѓа до бројка од околу 5-6 илјади убиени припадници на сепаратистичките сили на Донбас во првите месеци од војната. Така доаѓаме до бројката од 170.000 мртви во руската армија. Треба да се напомене дека оваа бројка не ги вклучува загубите на севернокорејските сили во Курската област.

Применувајќи го истиот метод за проценка на вкупните загуби како и за украинската армија (сооднос од 4 спрема 1), се доаѓа до бројка помеѓу 800.000 и 900.000 вкупни загуби. Ова значи дека, грубо кажано, руската и украинската страна имаат донекаде слични загуби.

Мобилизација

Исто така, гледајќи го текот на мобилизацијата: Русија и Украина регрутирале, мобилизирале помеѓу 30 и 40 илјади луѓе месечно за време на војната. Русија неодамна го зголеми тој број на 60 илјади месечно. Како груба проценка, тоа е помеѓу 1,2 и 1,6 милиони мобилизирани луѓе за 3,5 години.

Иако обете армии доживеаа раст на бројот на персонал, регрутирањето/мобилизацијата на персонал главно се користеше за дополнување на постојните единици.

Размена на тела

Целата приказна за загубите го поставува и прашањето како загубите на двете страни се приближно еднакви, а при размена на телата на загинатите војници, руската страна испорача значително повеќе тела на украински војници отколку украинската страна испорача руски. Еден дел од објаснувањето лежи во фактот дека украинската армија во последните две години главно се брани и се повлекува. Руските сили напредуваат, па дури и кога нема значителен напредок, руските сили влегуваат во области кои претходно беа „ничија земја“. Многу војници умираат на таа линија и никој не може да ги собере загинатите (дури ни ранетите) додека нема напредок, а тоа главно го правеше руската армија во последните две години.

Друга перспектива беше понудена од некои други аналитичари кои тврдат дека украинските сили претрпеле поголеми загуби во последните две години отколку порано. Постојат неколку причини за ова. Првата е што руската армија има многу поголема артилериска моќ, многу повеќе ракети, што значи многу повеќе жртви од другата страна. Друга причина е промената во тактиката на руската армија. Цели единици повеќе не се испраќаат за пенетрација, туку извиднички групи (2-4 мажи).

Често се случува извидувачка група да се најде во отворена размена со стационарен тим (8-10 луѓе) од другата страна. Во овој случај, поверојатно е дека поголемите загуби ќе бидат на страната на оние кои се побројни. И трето, и клучно, Киев продолжува да инсистира на внесување дополнителни сили на позиции кои се веќе опкружени, полуопкружени или во други тешки околности. Со тоа, Киев го забавува напредувањето на руските сили, но цената е во жива сила.

Без оглед на точноста на проценките и анализите, вистинскиот број на жртви ќе се знае дури во годините по војната. Врз основа на анализа на јавно достапните податоци и динамиката на конфликтот, вистинскиот процент на жртви во војната е посложен од едноставно пребројување на собраните тела или пребројување на јавно достапни некролози. Исто така, многу е тешко да се очекува објективност од страните во конфликтот кои сакаат, па дури и мораат, заради одржување на моралот, свесно да ги минимизираат сопствените загуби и да ги истакнат загубите на другата страна.