Колку пари собрале милијардерите во последните 10 години?

Извештајот на „Оксфам“ покажа астрономско зголемување на богатството на најбогатите 1% во текот на изминатата деценија. И вкупно, се проценува дека оваа сума е доволна за да се стави крај на глобалната сиромаштија повеќе од 20 пати, иако извештајот утврди алармантен недостаток на средства за проекти за справување со нееднаквоста.

Од една страна, речиси половина од светската популација – над 3,7 милијарди луѓе – живее во сиромаштија.

Од друга страна, 3.000 милијардери во светот заработиле 6,5 трилиони долари (5,5 трилиони евра) во последните десет години, што е еквивалентно на 14,6% од глобалниот БДП, пишуваат странските медиуми, според Телеграф.

Ова е според новиот извештај на британската невладина организација „Оксфам“.

Групата додаде дека од 2015 година, најбогатите 1% во светот го зголемиле своето богатство за повеќе од 33,9 трилиони долари (29 трилиони евра) во реални услови.

Оваа сума би можела да направи многу добро во светот, а според Оксфам, е доволна за да се стави крај на глобалната сиромаштија 22 пати повеќе.

Прогнозата се базира на податоците на Светската банка од 2021 година, кои покажуваат дека луѓето што живеат во сиромаштија имаат потреба од просечно дополнителни 8,30 долари дневно за да ги задоволат своите основни потреби.

Всушност, како што е понатаму наведено, ова би било доволно не само за да се стави крај на сиромаштијата, туку и за да се исполнат сите други Цели за одржлив развој (ЦОР) на Обединетите нации, вклучително и заштитата на планетата, а потребната сума би изнесувала 4 трилиони долари годишно.

„Трилиони долари се достапни за исполнување на глобалните цели, но тие се заклучени на приватните сметки на ултрабогатите“, изјави во извештајот Амитаб Бехар, извршен директор на „Оксфам Интернешнл“.

Како што расте приватното богатство, владите ја намалуваат помошта

Според извештајот, богатите влади направиле најголеми намалувања на странската помош откако започнало водењето евиденција во 1960 година.

„Само земјите од Г7, кои сочинуваат околу три четвртини од целата официјална помош, ја намалуваат помошта за 28% за 2026 година во споредба со 2024 година“, соопшти групата.

Во извештајот, исто така, се забележува дека 60% од земјите со ниски приходи, каде што таквата помош е најпотребна, се на работ на должничка криза.

Земјите со ниски приходи често се сметаат за „ризични“ и затоа плаќаат многу повеќе за финансирање на долгот од пазарот поради високите каматни стапки, оставајќи помалку средства за здравствена заштита или образование.

Оксфам во својот извештај забележа дека финансирањето на развојот не треба да се потпира на приватни инвестиции, и наместо тоа групата препорача пристап „јавноста е на прво место“.

Оксфам предложи владите да инвестираат во развој предводен од државата за да обезбедат „универзална здравствена заштита, образование и висококвалитетни услуги за нега, како и да истражуваат јавно обезбедени добра во секторите од енергетика до транспорт“.

Сепак, западните влади се соочуваат со долг кој често е еднаков или поголем од нивното годишно економско производство, што врши притисок врз владите.

Јавното богатство не расте толку брзо како приватното богатство

Помеѓу 1995 и 2023 година, глобалното приватно богатство порасна осум пати повеќе од јавното богатство, кое порасна за само 44 трилиони долари (38 трилиони евра).

Приватното богатство порасна за неверојатни 342 трилиони долари (292 трилиони евра) во овој период.

За споредба, годишниот глобален БДП е приближно 100 трилиони долари (85 трилиони евра).

Оксфам предложи владите да го преиспитаат оданочувањето на ултрабогатите, велејќи дека милијардерите плаќаат ефективни даночни стапки близу 0,3% од нивното богатство.

„Оксфам Интернешнл“ и „Гринпис“ заеднички нарачаа анкета во која се испитува што мислат луѓето за оданочувањето на богатите во 13 земји, вклучувајќи ги Велика Британија, Франција, Германија и Италија.

„Резултатите од ново глобално истражување покажуваат дека 9 од 10 луѓе ја поддржуваат исплатата на јавните услуги и климатските акции преку оданочување на супербогатите“, се вели во студијата, додавајќи дека постои алармантна потреба од финансирање на развојните цели на ОН.

„Само 16% од целите за Глобалните цели се на добар пат за 2030 година“, заклучи тој.