Која храна има најмногу микропластика? Микрочестичките го зголемуваат ризикот од срцев удар и мозочен удар

Според студијата од февруари оваа година, 90 отсто од примероците од животински и растителни протеини биле позитивни на микропластика, мали фрагменти од полимери кои можат да бидат со големина од 5 милиметри до 1 микрометар. Сè што е помало од 1 микрометар е нанопластика, што мора да се мери во милијардити дел од метарот.

Дури и вегетаријанците не можат да избегаат од пластика, според студијата од 2021 година, ако пластиката е доволно мала, овошјето и зеленчукот можат да апсорбираат микропластика преку нивните коренови системи, кои ги пренесуваат тие ситни делови на стеблата, лисјата, семките и овошјето на растението.

А солта може да биде полна со пластика. Студијата од 2023 година покажа дека крупната хималајска розова сол ископана од земја има најмногу микропластика, проследена со црна сол и морска сол. Шеќерот е исто така пат за влез на микропластиката во човечкото тело, според студија од 2022 година.

Пластиката е дури и во кесичките со чај

Дури и кесичките за чај, од кои многу се направени од пластика, можат да ослободат огромни количества пластика. Истражувачите од Универзитетот Мекгил во Квебек, Канада, открија дека правењето чај од една пластична кеса ослободува околу 11,6 милијарди микропластика и 3,1 милијарди нанопластични честички во водата.

Оризот е исто така еден од патиштата на загадување. Студијата на Универзитетот во Квинсленд покажа дека за секои 100 грама (1/2 чаша) ориз што луѓето јадат, „добиваат“ три до четири милиграми пластика – тој број скока до 13 милиграми по порција за инстант ориз.

Можете да ја намалите пластичната контаминација до 40 отсто со миење на оризот, велат истражувачите. Исто така, помага да се намали арсенот, кој може да биде присутен во оризот.

Исто така, не заборавајте флаширана вода. Еден литар вода или две флаширани води со стандардна големина, содржеле во просек 240.000 пластични честички од седум видови пластика, вклучително и нанопластика, според студијата од март 2024 година.

Микропластиката во артериите го зголемува ризикот од срцев и мозочен удар

Иако микропластиката е пронајдена во човечките бели дробови, мајчиното и феталното плацентарно ткиво, мајчиното млеко и човечката крв, до неодамна имаше многу малку истражувања за тоа како овие полимери влијаат на органите и функциите на телото.

Студијата од март 2024 година покажа дека луѓето со микропластика или нанопластика во вратните артерии имале двојно поголема веројатност да доживеат срцев удар, мозочен удар или да умрат три години порано од луѓето без него.

Честичките можат да нападнат поединечни клетки и ткива во главните органи

Нанопластиката е најзагрижувачкиот вид пластично загадување за здравјето на луѓето, велат експертите. Тоа е затоа што малите честички можат да нападнат поединечни клетки и ткива во главните органи, потенцијално да ги нарушат клеточните процеси и да таложат хемикалии кои го нарушуваат ендокриниот систем како бисфеноли, фталати, перфлуорирани и полифлуорирани супстанции или PFAS и тешки метали.

– Сите тие хемикалии се користат во производството на пластика, па ако пластиката влезе кај нас, таа ги носи тие хемикалии со себе. А бидејќи температурата на телото е повисока од надворешната, тие хемикалии ќе мигрираат од пластиката и ќе завршат во нашето тело – рече Шери Мејсон, директорка за одржливост на Универзитетот Пен Стејт Беренд, во Пенсилванија.

Хемикалии од пластика, исто така, можат да стигнат до плацентата

Како што вели тој, овие хемикалии можат да се пренесат во нашиот црн дроб, бубрези и мозок, па дури и да ја преминат границата на плацентата и да завршат кај нероденото дете.

Сепак, портпаролот на Меѓународната асоцијација за флаширана вода претходно изјави за CNN дека „во моментов не постои научен консензус за потенцијалното влијание врз здравјето на нано и микропластичните честички“.

– Затоа, медиумските извештаи засновани на претпоставки и шпекулации само непотребно ја плашат јавноста – изјави тој.