Кучето никогаш не напаѓа без предупредување: Еве 3 знаци што не смеете да ги игнорирате
Кучињата се лојални и нежни, но и тие имаат свои граници. Постојат неколку суптилни сигнали што можат да спречат сериозни инциденти, доколку се забележат на време.
Доаѓањето на гости, особено деца, може да предизвика непредвидлива реакција дури и кај инаку питоми кучиња. Нивниот територијален инстинкт може ненадејно да се активира, а децата, со своите брзи движења или ненамерна провокација, несвесно можат да го провоцираат кучето . Затоа е клучно внимателно да се набљудува говорот на телото на миленичето и да се реагира навремено.
Суптилни предупредувачки знаци пред агресија
Пред кучето да почне да ржи или да се обиде да касне, тоа често испраќа низа суптилни, тивки сигнали што многу сопственици не ги препознаваат навреме. Овие знаци можат да бидат последна шанса да се спречи несакана ситуација.
Најчестите рани индикатори се:
- Цврсто тело – Кучето одеднаш го вкочанува телото и престанува да ја мавта опашката. Оваа промена во држењето на телото укажува на напнатост и подготвеност за реакција.
- Лижење усни – Ако кучето ги лиже усните кога нема храна во близина, тоа може да значи дека е нервозно или под стрес.
- Фиксиран поглед – Долг, неподвижен поглед често претходи на напад и не треба да се игнорира.
На овие тивки сигнали речиси секогаш им претходат поочигледни знаци, како што се ржење или покажување на забите. Доколку се забележат на време, тие можат да помогнат во смирувањето на ситуацијата пред да ескалира.
Како правилно да се реагира?
Доколку кучето покаже некој од претходно опишаните знаци на непријатност или агресија кон дете или гостин, најважно е да останете смирени. Веднаш, но нежно, одвојте го кучето и лицето, без викање или казнување. Дозволете му на кучето да се повлече на своето безбедно место – без разлика дали е тоа неговиот кафез, кревет или кафез. Викањето или физичкото казнување може да ја влоши ситуацијата, да го зголеми стравот и да предизвика уште понасилна реакција во иднина.
Кога да побарате стручна помош?
Доколку ова однесување се повторува, не го игнорирајте. Контактирајте го вашиот ветеринар за да ги исклучите можните медицински причини, како што се болка или непријатност. Исто така, стручен тренер за однесување на кучиња може да помогне да се идентификува причината за проблемот, без разлика дали станува збор за страв, територијалност, лоши претходни искуства или нешто друго – и да се изготви конкретен план за безбедно и постепено решавање на проблемот.
