ЛИКВИДАЦИЈАТА НА ВОДАЧОТ НА ЗЕМУНСКИОТ КЛАН ДОЛГО БЕШЕ МИСТЕРИЈА! На Кум куршумот му помина низ главата, но лузните на неговото лице зборуваа поинаку

21-годишната мистерија долго време беше обвиткана во тајност, со оглед на тоа што не беше расветлена ликвидацијата на водачите на Земунскиот клан Душан Спасојевиќ Шиптар и Миле Луковиќ Кум.

Имено, за време на полициската акција во Мељак, на 27 март 2003 година, беа убиени Душан Спасојевиќ Шиптар и Миле Луковиќ Кум, петнаесет дена по убиството на премиерот Зоран Ѓинѓиќ. Тие се убиени откако пукале кон полицијата, која возвратила и ги убила на лице место.

Бидејќи нивното ликвидирање долго време остана мистерија, беа испреплетени бројни теории за убиството на Шиптар и Кум, а една од тие теории беше дека и двајцата биле уапсени неколку дена претходно, а потоа однесени кај Мељак и стрелани.

Жарко Поповиќ Поп, поранешниот началник на Одделот за крвни деликти, одамна покрена сомнеж дека настанот се случил според ова сценарио, каде што првин биле мачени, а потоа убиени водачите на „Земунците“, а многумина како доказ наведуваат дека Луковиќ на лицето имаше страшни модринки.


– Ги фатија, ги тепаа и кога немаа што да кажат – беа убиени. Одземена им е вреќа со пари. Па, тој тим правеше десетици милиони од хероин од Бугарија, и како отидоа во штек ( таен стан ) со 10 евра во џебот? А тие носеа митралез и бомба? Не би сакал некој да ми ја навредува интелигенцијата. Најверојатно ги наместил Дејан Миленковиќ Баџи. Потоа биле фатени и ништо не откриле. И не затоа што беа тешки или силни, туку затоа што не знаеја. А каде се парите од местото на настанот? – прашува Поповиќ, кој многу добро знаел се за Спасојевиќ и Луковиќ откако неговиот оддел расветли 17 убиства извршени од „земунскиот клан“.

Спротивно на Поповиќ, за овој случај се огласи и поранешниот началник на Управата за криминалистичка полиција (УКП) Миле Новаковиќ.

Инаку, Новаковиќ беше дел од акцијата „Сабја“ што беше спроведена по атентатот на премиерот Зоран Ѓинѓиќ, па тврдеше, според него, дека теоријата за ликвидација на Спасојевиќ и Луковиќ воопшто не е точна.

– Измислени се приказните дека некаде биле уапсени, испрашувани и убиени, па донесени таму или дека биле донесени и убиени. САЈ ја планираше акцијата за апсење: прво создале поширок обрач во викенд населбата, а потоа ударниот тим на САЈ се движел фронтално со борбени возила. Тие ја пробија вратата од дворот и се упатија кон погрешна викендичка. Сè експлодираше. Бегалците веднаш сфатиле за што се работи. Ги исфрлиле тобрите, скокнале низ прозорецот и трчале во два правци. Спасојевиќ и Луковиќ кон овоштарникот, а Багзи на спротивната страна. Багзи претрча покрај борбеното возило, успеа да стигне до грмушките и избега. Ќе остане вечна мистерија. САЈ сфатија што се случи, трчаа кон вистинската викендичка, Спасојевиќ и Луковиќ втрчаа во поширокиот ринг. Можете да слушнете: „Застани, полиција! Застани, ќе пукам!’ И потоа излив на оган. Од целата таа акција има и видео – изјави тогаш поранешниот началник за медиумите, а модринките на лицето на Луковиќ, како што вели, ги објасни и лекарот кој сведочеше во судот, велејќи дека е нормално дека тој ќе има модринка на лицето, со оглед на тоа што куршумот му поминал низ челото.

Соработничкиот сведок Дејан Миленковиќ Багзи подоцна беше пронајден во Грција и екстрадиран во Србија, а на почетокот на февруари годинава беше донесен во просториите на Палатата на правдата во Белград за да сведочи за првото киднапирање на студентот Новак Стеваниќ од страна на Земунскиот клан.

– Немам директни информации за киднапирањето, но знам дека кога подоцна во кафулето „Котобања“ дојдоа покојните водачи на кланот Душан Спасојевиќ и Миле Луковиќ и мене и на Љубиша Буха Чуме ми кажаа дека се мачеле да го отворат сефот, бидејќи не бил не стандарнер во ѕидот, туку во подот и дека најверојатно морале да го исечат со брусилица – изјави претходно Миленковиќ на судењето на двајцата членови на земунскиот клан и двајца полицајци, кои се осомничени дека го киднапирале Новак Стеваниќ во 1997 година, облечен како полицајци, го држел во подрумот и го мачеле додека не дознале каде родителите го чувале сефот.