Микропластиката продира во мозочното ткиво, покажуваат студиите: „Никој не е имун“
Сите ние треба да бидеме свесни за опасноста што си ја предизвикуваме по воведувањето на пластиката во нашиот начин на живот.
Не треба да изненадува што ги вдишуваме овие честички кои исто така се присутни во воздухот, особено микровлакна од синтетичка облека.
Акумулацијата на микропластика во човечкото тело е предмет на загриженост, иако степенот до кој предизвикува штета е нејасен. Претходните истражувања ја поврзуваа изложеноста на микропластика со зголемено воспаление и зголемен ризик од кардиоваскуларни настани.
Голем број научни докази покажуваат дека микропластиката се акумулира во критичните човечки органи, вклучувајќи го и мозокот. Истражувачите повикуваат на итна акција за спречување на загадувањето со пластика.
Тоа е затоа што студиите открија мали парчиња и дамки од пластика во човечките бели дробови, плацентата, репродуктивните органи, црниот дроб, бубрезите, зглобовите на коленото и лактот, крвните садови.
„Со оглед на наодите од истражувањето, сега е неопходно да се прогласи глобална вонредна состојба за справување со загадувањето со пластика“, рече Седат Гундогду, кој студира микропластика на Универзитетот Чукурова во Турција.
Луѓето се изложени на микропластика, дефинирана како фрагменти помали од 5 mm во дијаметар, и хемикалии што се користат за производство на пластика од широко распространето пластично загадување во воздухот, водата, па дури и храната.
Здравствените ризици од микропластиката во човечкото тело сè уште не се познати. Неодамнешните студии штотуку почнуваат да сугерираат дека тие може да го зголемат ризикот од различни состојби како што е оксидативниот стрес, кој може да доведе до оштетување и воспаление на клетките, како и до кардиоваскуларни болести.
Студиите, исто така, ја поврзуваат микропластиката со проблеми со плодноста, разни видови на рак, нарушен ендокриниот и имунолошки систем и нарушено учење и меморија.
Пронаоѓањето на микропластика во се повеќе органи предизвикува многу загрижености, имајќи го предвид она што го знаеме за здравствените ефекти кај животните, вели Бетани Карни Алмрот, екотоксиколог од Шведска.
„Страшно е, би рекла“, додала таа.
Истражувачите велат дека паралелите помеѓу зголемените концентрации на микропластика во мозокот, зголеменото присуство на микропластика во животната средина и зголемените стапки на деменција ја зголемуваат итноста за разбирање на нејзините влијанија врз здравјето на луѓето.
Потребни се дополнителни студии за да се разјасни ова, особено затоа што проблемот само ќе стане поголем.
