НАСА ги обновува резервните мотори на Војаџер 1 по 20 години

Американската вселенска агенција НАСА објави дека нејзините инженери успеале да „оживеат“ резервни мотори, компоненти кои не се користеле од 2004 година и долго време се сметале за целосно нефункционални.

Овој голем успех стана неопходен бидејќи главните погонски мотори на вселенското летало, кои ја контролираат неговата ориентација, ја губеа функцијата поради акумулацијата на разни остатоци. Доколку моторите целосно откажат, „Војаџер 1“ би можел да ја изгуби можноста да ја насочува својата антена кон Земјата, што ќе резултира со губење на комуникацијата со нашата планета по речиси 50 години работа.

Прашањето стана уште поитно бидејќи тимот се соочи со краток рок додека се обидуваше да ја реши ситуацијата со погонските мотори. По 4 мај, антената базирана на Земјата што испраќа команди до Војаџер 1 и неговиот близнак, Војаџер 2, требаше да биде исклучена со месеци надградби, што би ја оневозможило навремената интервенција.

Војаџерите беа лансирани во 1977 година со примарна мисија да ги истражат надворешните планети на нашиот Сончев систем, а откако ја постигнаа таа почетна цел, тие се фокусираа на истражување на меѓуѕвездениот простор. Војаџер 1 го напушти Сончевиот систем во август 2012 година, по што следеше Војаџер 2 во ноември 2018 година. Овие вселенски летала заедно патувале повеќе од 46,7 милиони километри, што ги прави најоддалечените објекти направени од човекот од Земјата. Тие, исто така, обезбедија невиден увид во нашиот Сончев систем.

Иако двата Војаџери се оперативни, нивната возраст и големото растојание од Земјата резултираат со значителни технички предизвици. Радиоизотопските генератори што ги одржуваат во работа постепено слабеат секоја година, принудувајќи ја НАСА да ги исклучи инструментите и грејачите за да заштеди енергија за системите на вселенското летало надвор од нивните граници. Војаџер 1 неодамна имаше грешка во податоците предизвикана од неисправен чип, но инженерите ја решија со паметно софтверско решение.

И покрај пречките, Војаџерите продолжуваат да работат, што е доказ за нивниот робустен дизајн и генијалноста на тимовите што ги управуваат.

Резервните погонски мотори се неопходни за извршување на прецизни „ротациски маневри“, кои ја прилагодуваат ориентацијата на Војаџер 1 за да ја одржат антената насочена кон Земјата и да овозможат сигурна комуникација. Примарните погонски мотори откажаа во 2004 година откако два мали внатрешни грејачи, кои се клучни за нивното функционирање, ја изгубија моќноста и престанаа да работат. По детална проценка, инженерите заклучија дека овие грејачи не можат да се поправат од далечина, па затоа се префрлија на резервни мотори за да го одржат порамнувањето на тракерот на ѕвездите, клучен инструмент што му помага на Војаџер 1 да се навигира и стабилизира во вселената.

„Мислам дека во тоа време тимот беше спремен да прифати дека главните погонски мотори не работеа, бидејќи имаа добра резервна копија. Веројатно не очекуваа Војаџерите да бидат функционални во следните 20 години“, рече Карим Бадарудин, менаџер на мисијата Војаџер во Лабораторијата за млазен погон на НАСА.

За да го реши проблемот, тимот на НАСА мораше да ги реактивира долго време неактивните резервни погонски мотори на Војаџер 1, а потоа да се обиде да ги стартува грејачите што ќе ги одржат во функција. Доколку стариот тракер се оддалечел предалеку од ѕвездата водилка за време на овој процес, погонските мотори автоматски би се активирале како безбедносна мерка, но доколку грејачите не биле стартувани дотогаш, користењето на погонските мотори би предизвикало опасно зголемување на притисокот. Затоа, тимот мораше прецизно да го усогласи тракерот на ѕвездите пред да се активираат погонските мотори.

Со оглед на фактот дека Војаџер е толку далеку, тимот се соочи со агонија од 23 часа чекајќи радио сигналот да стигне назад до Земјата. Доколку тестот не успееше, Војаџер веќе ќе беше во сериозни проблеми. Сепак, на 20 март, нивното трпение беше наградено, бидејќи Војаџер совршено реагираше на командите. Дваесет минути по приемот на сигналот, тимот забележал зголемување на температурата на грејачите на погонските мотори, јасен знак дека резервните погонски мотори работеле според планот.

„Тоа беше величествен момент. Овие мотори се сметаа за „мртви“, што беше легитимен заклучок. Еден од нашите инженери веруваше дека поправката е можна, а потоа се случи чудо што го спаси Војаџер“, рече Тод Барбер, водачот на мисијата за погон.

Ова достигнување ја истакнува генијалноста и вештините за решавање проблеми на инженерите, кои го одржуваат Војаџер во функција по речиси пет децении. И покрај техничките пречки и староста на вселенското летало, Војаџер 1 и 2 продолжуваат да испраќаат вредни податоци надвор од нашиот Сончев систем. Мисијата нуди единствена можност да го прошириме нашето разбирање за меѓуѕвездениот простор, знаење што ниедно друго вселенско летало досега не можело да го обезбеди.