Нема живот после смртта, и покрај фотографските докази што се нудат секаде
Теоретски физичар одговори на „вечното“ прашање за тоа што се случува со нашите умови (душите, како што би рекле некои) по смртта, а можеби не е она што се надевавте да го слушнете. Според Шон Керол, професор на Институтот Санта Фе и професор по филозофија Хоумвуд на Универзитетот Џон Хопкинс, „не се случува многу“ по смртта.
Академикот одржа говор во Невада на оваа тема пред извесно време на The Amazing Meeting (TAM) – годишна конференција фокусирана на науката, скептицизмот и критичкото размислување.
Керол рече дека животот после смртта е невозможен: „Откако ќе престанеме да постоиме како физичко суштество по смртта, нема материјално разбирање за тоа како можеме да продолжиме да живееме во нашиот свет“.
„Тоа е затоа што не постојат честички и сили кои можат да задржат информации од нашиот мозок откако ќе умрете“, рече тој, истакнувајќи дека „животот по смртта е тврдење што ги крши законите на физиката“.
„Не постои живот после смртта, и покрај фотографските докази што се нудат овде“, рече тој на публиката, покажувајќи на цртежот на дух во неговата презентација во PowerPoint.
„Тоа е затоа што нема честички и сили кои можат да задржат информации од нашиот мозок откако ќе умрете. Нема начин тоа сознание за тоа кои сте биле пред смртта да се одржи откако ќе заврши хемиската реакција што го дефинира вашиот живот, а јас сум всушност зборувајќи за некаков дополнителен материјален дух кој некако би бил „ние“ дури и кога нашите тела ќе престанат да постојат.
Не е компатибилен со законите на физиката како што го знаеме. Не треба внимателно да ги разгледуваме студиите за регресија на минатиот живот или нешто слично. Тоа тврдење само по себе ги крши законите на физиката“, посочи тој.
Керол продолжи да објаснува: „Она што си ти е збирка на атоми кои ги почитуваат законите на природата. Вие не сте „вреќа со месо“ управувана од мала честичка духовна енергија како мајка која ги тера децата да вежбаат. Постојат електрони, протони и неутрони кои комуницираат едни со други преку електромагнетизмот, нуклеарната сила и гравитацијата. Така, законите на физиката ни кажуваат што прават овие работи.
Подоцна во својот говор, Керол рече дека тоа не им пречи на луѓето кои се обидуваат да водат „добри, исполнети и значајни животи“, туку дека одговорите што ги бараме треба да бидат „компатибилни со начинот на кој реалноста функционира на фундаментално ниво“.