Научниците открија дали медот може да се расипе: „Избегнувајте го во овој случај“
Медот е една од ретките намирници што може да се конзумира со години без да се расипува. Но, се поставува прашањето, дали медот некогаш може да се расипе? Тајната на неговата долговечност лежи во хемискиот состав создаден од пчелите. Фасцинантно е што денес постојат најмалку 300 различни видови мед произведени од над 20.000 видови пчели.
Според Канта Шелке , научник за храна од Универзитетот Џон Хопкинс, медот го должи својот состав на видот на пчелите што го произведуваат. Откако пчелите ќе соберат нектар, тие ја претвораат сложената шеќерна сахароза во едноставни шеќери гликоза и фруктоза. Иако медот е главно шеќер, тој содржи и разни други супстанции како што се ензими, минерали, витамини, органски киселини, флавоноиди и фенолни соединенија кои делуваат како антиоксиданти и антиинфламаторни агенси, давајќи му на медот лековити својства.
Поради својата хемиска структура, медот е исклучително непријатен за микроорганизмите кои вообичаено ја расипуваат храната. Високата концентрација на шеќер во медот му овозможува да ја апсорбира влагата од околината и микробните клетки, додека ниското ниво на достапна вода го спречува растот на микробите, пишува Live Science .
Може да трае
Откако пчелите го обработуваат нектарот во нивниот стомак, гликоза оксидазата ја претвора гликозата во глуконска киселина и водород пероксид. Овие хемикалии, заедно со киселоста на медот, создаваат неповолна средина за повеќето микроби. Водород пероксид, исто така, помага во спречување на бактериите да формираат биофилм, леплива мрежа што најчесто се формира на површините.
Иако медот може да трае со години, тој може да се промени со текот на времето поради процеси како што се кристализација, ферментација, оксидација и ефектите на топлината. Овие промени зависат од видот на медот, неговиот извор и условите за складирање. Кристализацијата настанува кога шеќерите во медот стануваат премногу заситени и не можат да останат во раствор, додека загревањето на медот може да доведе до формирање на 5-хидроксиметилфурфурал (HMF), потенцијално токсично соединение.
Според Codex Alimentarius, меѓународниот стандард за безбедност на храната, максимално дозволеното ниво на HMF во медот е 40 mg/kg, но оваа граница варира помеѓу различни видови мед. На пример, сончогледовиот мед може да го достигне ова ниво по 18 месеци складирање, додека медот од багрем може да потрае пет години.
