,,Не паметам кога последен пат шетав низ Белград” – Новак Ѓоковиќ никогаш поемотивен: Сакам да уживам во обичните моменти
Новак Ѓоковиќ е несомнено најпознатата личност на Балканот во 21 век, носител на многу официјални почести и миленик на пошироката јавност.
По неговата победа над Адријано Манарино во осминафиналето на Австралија Опен, беше запрашан како се чувствува за тоа и дали тоа што е почитуван кај него предизвикува чувство на одговорност?
„За почеток, би сакал да ви се заблагодарам за убавите зборови. Ако луѓето ме гледаат така, тоа е голема чест. Чувствувам вистинска привилегија да го претставувам мојот народ и земја во светот во спорт кој е меѓу најпопуларните во светот. Во текот на целата моја кариера се трудев Србија да ја претставам во добро светло – нашата традиција, култура, јазик и обичаи. Во овој контекст, јас сум во многу добра позиција – да ја уживам довербата и поддршката од народот и многу сум благодарен за тоа. Преку спортска и хуманитарна работа најмногу го ’користев’ во работата на „Фондацијата Новак Ѓоковиќ“ заедно со сопругата и семејството. Настојуваме да ја подигнеме свеста за раниот развој, на тоа се одлучивме и се обврзавме веќе петнаесет години во Фондацијата – со цел што повеќе деца да имаат пристап до предучилишно образование и луѓето повеќе да се занимаваат со оваа тема. Можеби немаме развиена свест колку но, важно е да се работи конструктивно со децата на таа возраст“, посочува Новак.
„Дали имам чувство на одговорност, или товар? Ништо посебно, само можеби кога сакам да доживеам некои моменти од нормален живот, како шетање низ мојот град, што не се сеќавам кога го правев последен пат. Би сакал да уживам во обичните моменти кои многу ми значат, да го гледам зајдисонцето од тврдината Калемегдан, покрај статуата на „Победникот“. Тоа се работи кои ми недостигаат и кои не можам да ги искусам во моментов поради природата на работата и придружното признание. Од друга страна, секако, имам многу предности кои се трудам да ги искористам на вистински начин, за општо добро. Како држава минуваме низ тешки времиња, а во последните неколку децении – војни, санкции; секој што живеел во деведесеттите знае за што се работи, а ние сè уште се опоравуваме од сето тоа. Се надевам дека ќе дојдат подобри времиња за општеството, иако не ми се чини дека луѓето се претерано задоволни од општата состојба на работите и тоа е загрижувачко. Младите нè напуштаат, а младите се иднината на секоја земја. Ако можам да придонесам преку моите области на активност, секогаш се ставам на располагање и се трудам да бидам некој на кој луѓето можат да се потпрат во тој контекст – да ги ширам вистинските вредности и принципи со кои пораснав“, нагласува Ѓоковиќ.
