Никогаш човештвото не направило ништо ни приближно слично на ова: „Единственото слетување на Месечината може да се мери со тоа, како да летате од Њујорк до Лондон за 30 секунди!“ (Фото)

„Ова ќе биде монументално достигнување“, велат од НАСА.

Се чини дека се наближува несекојдневен момент во историјата на вселенското истражување, пишува Би-Би-Си.

Една година од сега, на 24 декември, соларната сонда Паркер на НАСА ќе прелета покрај Сонцето со неверојатна брзина од 195 км/с.

Ниту еден вештачки објект не се движел толку брзо или не се приближил толку блиску до нашата ѕвезда – на само 6,1 милиони километри од „површината“ на Сонцето.

„Наскоро всушност ќе слетаме на ѕвездата“, рече научникот од проектот Паркер, Др. Нур Рауафи.

„Ова ќе биде монументално достигнување за целото човештво. Тоа е еквивалентно на слетување на Месечината во 1969 година“, изјави за BBC News научникот од Лабораторијата за применета физика од Универзитетот Џон Хопкинс.

Брзината на Паркер доаѓа од огромната гравитациска сила што ја чувствува додека паѓа кон Сонцето. Ќе биде како да летате од Њујорк до Лондон за помалку од 30 секунди.

Сончевата сонда Паркер на американската вселенска агенција е една од најхрабрите мисии кои некогаш биле лансирани.

Earlier today, Parker Solar Probe reached perihelion – its closest point to the sun in orbit – for the 18th time since its launch in 2018. The 1st spacecraft to touch the sun is now approximately 5 million miles (8 million km) from our star. And it’s going to get closer. pic.twitter.com/94VjqCa5ek

— EarthSky (@earthskyscience) December 29, 2023

Лансиран во 2018 година, има за цел повторливи и сè поблиски поминувања покрај Сонцето.

Маневрот планиран за крајот на 2024 година ќе го однесе Паркер на само 4% од растојанието Сонце-Земја (149 милиони км).

Предизвикот со кој ќе се соочи Паркер во ова ќе биде огромен. Во перихелот, точката во орбитата на сондата која е најблиску до ѕвездата, температурата на предниот дел на леталото најверојатно ќе достигне 1400 C.

Стратегијата на Паркер е да влегува и излегува брзо, правејќи мерења на сончевата средина со низа инструменти распоредени зад дебел топлински штит.

Наградата, се надеваат истражувачите, ќе биде важен нов увид во некои клучни соларни процеси.

Главното меѓу нив е појасното објаснување за функционирањето на короната, надворешната атмосфера на Сонцето.

Таа доживува нешто што изгледа контраинтуитивно како прегревање. Температурата на Сонцето на неговата фотосфера, површината, е приближно 6000 C, но внатре во короната може да достигне неверојатни милиони степени и повеќе.

Ќе помислите дека температурата ќе се намали со оддалеченоста од јадрото на ѕвездата.

Parker Solar Probe is rapidly approaching perihelion, its closest approach to the Sun. To maintain contact during this encounter the spacecraft has been configured to “beacon” mode. One of 4 frequency offsets are used to relay status. 1 is nominal and being received by DSS25. pic.twitter.com/nzaMLBd3dK

— Richard Stephenson (@nascom1) December 25, 2023

Внатре во короналниот регион, надворешниот тек на наелектризираните честички – електрони, протони и тешки јони – одеднаш се забрзува во суперсоничен ветер кој се движи со брзина од 400 km/s.

Научниците сè уште не можат целосно да го објаснат ниту тоа. Но, тоа е клучно за подобрување на прогнозите за однесувањето на сонцето и феноменот на „вселенското време“.

Последново се однесува на моќни ерупции на честички и магнетни полиња од Сонцето кои можат да ги деградираат комуникациите на Земјата, па дури и да ги урнат електричните мрежи. Зрачењето претставува и здравствен ризик за астронаутите.

„Ова добива нова димензија, особено сега кога размислуваме да ги вратиме жените и мажите на Месечината, па дури и да воспоставиме постојано присуство на површината на Месечината“, рече др. Рауафи.

Паркер направи еден од неговите најблиски приближувања до Сонцето во петокот. Планира уште три во 2024 година пред да се заврти околу Венера на 6 ноември за да помогне во свиткување на нејзината орбита и да го направи 24 декември историски настан.

Главниот научник во НАСА е др. Ники Фокс. Таа беше главен научник во Паркер пред да ја преземе нејзината сегашна улога.

Таа рече дека главната предност на прелетувањето на 24 декември ќе биде должината на времето што сондата ќе треба да го помине во короната, многу подолго отколку на кое било претходно прелетување.

„Не знаеме што ќе најдеме, но ќе бараме бранови во сончевиот ветер поврзани со греењето“, изјави таа за BBC News.

„Моја претпоставка е дека ќе почувствуваме многу различни видови бранови кои би укажале на мешавина на процеси за кои луѓето се расправаат со години“.

Наредната година ќе биде кулминација на мисијата на Паркер; нема да може да се приближи до Сонцето по декември, не само затоа што неговата орбита повеќе нема да дозволува нишалките на Венера да го насочат нејзиниот пат кон уште потесен пат.

Но, доближувањето би ризикувало и да ја скрати сенката што ја фрла големиот штит на Паркер, изложувајќи го задниот дел од леталото на неподносливи температури, пишува Би-Би-Си.