Одамна е познато колку водењето љубов може да биде корисно за нашето здравје.
И има прилично едноставно објаснување за тоа.
Сексологот Пипа Марфи наведува дека при водење љубов се ослободуваат три хормони на среќа и добро расположение.
Сепак, научниците истакнуваат дека периодот по интимните врски е многу важен, бидејќи, како што истакнуваат, тоа е идеално време за носење на најважните одлуки.
„Тоа е допамин, ендорфин и окситоцин, кои прават да се чувствуваме добро, поцентрирано, побалансирано, а исто така ви овозможуваат да се поврзете со вашиот партнер“, вели Марфи.
Освен тоа, тогаш нивото на кортизол, хормонот на стресот е пониско, што докажува – повеќе интимни врски, помалку стрес.
Марфи забележува дека водењето љубов е привремено одвлекување на вниманието од стресовите во секојдневниот живот. Елиминирањето на овие проблеми и стресот може да ви помогне да ја исчистите главата, да се ослободите од менталната магла и бариерите кои би можеле да ве спречат да размислувате правилно. Урологот од Орландо, Џамин Брамбат, потврдил дека телото и мозокот имаат специфичен одговор по сексуалниот однос.
Тој изјави дека некои мажи се чувствуваат опуштено и можат да дремат по ејакулацијата, додека други се чувствуваат инспирирани и подготвени да работат на други задачи.
„Три студии покажаа зголемена активност на лимбичкиот систем (центар за емоции) во мозокот пред водење љубов. Оваа област на мозокот има сектори одговорни за меморија, страв, агресија и други емоции“, тврди урологот.
И за мажите и за жените, интимноста и задоволството во спалната соба може да ја зголемат активноста на мозокот.
Сепак, додека некои експерти велат дека водењето љубов може да не „подигне“, други предупредуваат дека кај некои тоа би можело да има спротивен ефект. Некои луѓе доживуваат „пост-коитална дисфорија“ – кога луѓето имаат чувство на паѓање, а не веднаш подем и чувство на јасност по сексуалниот однос.
Студија од 2010 година покажала дека 32,9 отсто од луѓето имале негативно расположение по сексуалниот однос.
Иако причината не е идентификувана, експертите веруваат дека тоа би можело да е резултат на трауми од минатото.
„Ова го привлекува вниманието на уникатната природа на посткоиталната дисфорија, каде што меланхолијата е ограничена само на периодот по сексуалниот однос и поединецот не може да објасни зошто се јавува дисфоријата“, се вели во студијата.