Ова е целосниот разговор меѓу патријархот Порфири и Путин: Обоена револуција во Србија, Вучиќ доаѓа во Москва
На веб-страницата на Московската патријаршија на Руската православна црква објавена е целосна снимка од разговорот на претседателот на Русија Владимир Путин и патријархот на СПЦ Порфири.
На средбата присуствуваа и патријархот московски и на цела Русија Кирил, како и митрополитите на Српската православна црква Иринеј и Антоније.
Ви го пренесуваме целосниот транскрипт од разговорот, а во продолжение погледнете и видео за што зборуваа.
Еве го преводот на целосниот транскрипт на српски:
Владимир Путин: Ваша Светост!
Дозволете ми да ве поздравам срдечно во Москва, како и овде во овие комори – тука има посебна атмосфера. Многу ни е мило што ве гледаме.
Знам дека Српската православна црква дава значаен придонес во зајакнувањето на односите меѓу нашите народи, кои традиционално ги одржуваат најтоплите, најблиските и најдоверливите сојузни односи.
Дозволете ми да ви го честитам празникот Велигден. Тоа е наш заеднички свет празник.
Веќе кажав дека руско-српските односи секогаш имаат посебен карактер, така е и денес. Ова е, меѓу другото, затоа што нè поврзуваат силни, длабоки, духовни заеднички корени.
Секогаш ни е мило што те гледаме. На 9 мај очекуваме претседателот на Србија да биде во Москва на свеченостите по повод Победата во Големата патриотска војна.
Знаеме дека ситуацијата на Балканот не е едноставна и свесни сме за вашите напори за зајакнување на позицијата на Србија, вклучително и за важноста на Сесрпското собрание што го одржавте.
Секогаш ни е мило што те гледаме. Добредојдовте!
Патријархот Порфириј: Господине претседателе, извинете, ќе кажам неколку зборови – не зборувам добро руски, но разбирам сè. Со мене е и владиката Иринеј, одлично зборува руски.
Ви благодариме што нè имавте и среќна Пасха. Христос воскресна!
Се надевам дека воскресението е нашиот пат и нашата реалност, фактот на нашата вера. Тоа значи дека победата е позната и дека зависи од Божјата волја. Наше е да го направиме тоа што зависи од нас.
Сакав да ви се заблагодарам за сè што правите на ниво на вредност. Затоа што основата на вредностите – без вредности, без идеологија – не идеологија во психолошка смисла, како што кажавте, туку суштински – невозможно е да се живее. Сè зависи од верата: како што веруваме, таков е нашиот живот, нашите зборови итн.
Знаете и самите кажавте дека односите меѓу нашите цркви во минатото секогаш биле односи на љубов и взаемна помош меѓу руската и српската црква. Мислам дека е така и денес… нели?
Патријархот Кирил: Така е.
Патријархот Порфириј: Моите претходници – патријарсите на Српската црква – секогаш биле поврзани со патријарсите на Руската црква во минатото. А мојот претходник, светиот патријарх Иринеј, рече: на нас Србите ни требаат… Како рече?
Владиката Иринеј: Тој рече дека нашиот мал брод, кој плови по разбранувано море, секогаш треба да биде врзан за голем руски брод.
Патријархот Порфириј: Сакав да кажам дека го чувствуваме и веруваме дека е вистина.
Морам да кажам дека тоа веќе го знаете, но повторно треба да се каже: српскиот народ на рускиот народ гледа како на свој. Понекогаш може да изгледа дека надежта што ја даваат Србите е поголема во Русија, во руската политика, отколку во нивната. Можеби е парадокс.
Пред две недели бев во Ерусалим и разговарав со Ерусалимскиот патријарх, разговаравме долго време. Не знаеше дека ќе дојдам во Москва. Кога зборувавме за православието на светско ниво, тој ми рече: „Ние православните имаме еден адут“. Прашав: „Која? Ми рече: „Владимир Путин“. Тие зборови кажуваат се.
Треба да се напомене дека ние сме ви благодарни за вашата поддршка и однос во однос на Косово и Република Српска, и секако Црна Гора – и нашиот народ, нашата црква, се таму. Вие добро знаете дека без вашата поддршка и поддршката на Кина, не знам што би се случило со Косово. Бев таму за Велигден, служев патријаршиска служба – тоа е главен град на српскиот патријарх.
Ве молиме останете на таа позиција и потрудете се. Затоа што – независно од политиката, независно од луѓето, од вестите што ги имаме – без Косово и без Република Српска, можам да кажам, српскиот народ нема перспектива.
Се разбира, имаме многу добри односи со претседателот, а тој испраќа поздрав и ми кажа дека ќе биде тука на 9 мај, без разлика на околностите во Европа и на други места.
Нашиот став во однос на Косово, Република Српска и Црна Гора, верувам и чувствувам дека зависи и од позицијата на руската држава, Руската Федерација на глобално ниво. Мојата желба и желбата на мнозинството во нашата Црква е во иднина, доколку дојде до ново геополитичко прегрупирање, да бидеме блиску до таа руска средина.
Епископ Иринеј: Во рускиот свет.
Патријархот Порфириј: Да, во рускиот свет, во православниот свет. Со Ваша Светост разговаравме за православието – не е лесно.
И кај нас деновиве има револуции. Како се вика?
Владиката Иринеј: Шарена.
Патријархот Порфириј: Обоената револуција – ја знаете. Се надевам дека ќе го надминеме тоа искушение, како што кажа. Затоа што знаеме и чувствуваме дека центрите на моќ од Запад не сакаат да се развива идентитетот на српскиот народ и неговата култура.
Ти благодарам за тоа што го кажа, а Господ да ти даде сила и мудрост. Нашите молитви се секогаш со вас и се надевам дека Господ ќе ви помогне.
В. Путин: Ваша Светост, го спомнавте идентитетот. Со тоа воопшто се занимава црквата, а особено РПЦ под раководство на Светиот Патријарх Московски и на цела Русија. Светиот патријарх вложува многу труд за да ги зајакне нашите традиционални вредности, нашите духовни основи.
И секогаш кога ќе се сретнеме се сеќаваме и зборуваме за нашите православни браќа, а тоа е ставот на светиот патријарх. Убеден сум дека постојано зборува за тоа во неговите разговори со вас. Ваша Светост.
Патријархот Кирил: Почитуван Владимир Владимирович!
Многу ми е драго што се одржа оваа средба и што ќе се случи.
Од сите помесни православни цркви, српската е најблиску до руската црква – по култура и јазик. И историски гледано: нашите земји никогаш не војувале една против друга, а ако војувале, тоа било рамо до рамо против другите.
Таа љубов кон Русите, кон рускиот народ и кон руската црква е органски вткаена во културата на Србија, во српскиот народ. Затоа тие се наши најблиски пријатели, наши браќа – и по дух и по животна филозофија. Тоа е од големо значење: и кога разговараме за проблемите и кога се среќаваме на меѓулокалните православни собири. најблиску ни е српската црква. Тоа не го велам само затоа што денеска овде седи српскиот патријарх, туку затоа што навистина е.
Ако ја погледнеме историјата, српскиот народ и српската црква никогаш не ја предале Русија.
Некои словенски земји, да не ги спомнуваме, под влијание на моќните милитаристички западни сили, привремено ја сменија својата ориентација, потоа зажалија, но се сменија. Србите никогаш не се сменија. Таа љубов кон Русија, така да се каже, може дури и генетски да се всади кај српскиот народ.
Сето тоа силно се рефлектира во меѓуцрковните односи. Секогаш сме истомисленици. А кога има дискусии на меѓуправославни форуми, секогаш ја чувствуваме поддршката на Српската црква.
И, секако, би сакал да истакнам уште нешто: Србите се, се разбира, позападни од нас – така го договорил Господ. Тоа е црква која е директно свртена кон Западот, од која веројатно може да добие и добила многу што е корисно во науката и културата.
Но, она што се случува денес со човечкиот морал и етика на Запад – отворено ќе кажам, зошто да се срамиме – тоа е ѓаволско дело.
Патријархот Порфириј: Да.
Патријархот Кирил: Зошто ѓавол? Затоа што целта на ѓаволот е човекот да ја изгуби разликата помеѓу доброто и злото. Тоа го нема. Има само „алтернативно однесување“. Црквата вели: не смее така да се прави. А Божјото слово вели: не смее така да се прави. А модерната секуларна култура вели: зошто да не, човекот е слободен да постапува како што сака – тоа е едноставно слобода на избор.
Овој пристап ги уништува моралните основи на човековото постоење, а тоа може да доведе до страшни цивилизациски катастрофи. Затоа што кога ќе се наруши интегритетот на човековата личност, тогаш сè пропаѓа. РПЦ, како што знаете, стои на тие позиции и ги брани на меѓународни форуми. Но, ни требаат и такви добри сојузници.
Од сите помесни православни цркви – ова не го велам затоа што денес е светиот патријарх, туку од мое искуство – српската црква е секогаш со нас. А Србија е земјата која никогаш не ја предала Русија. Нема да ги спомнувам другите словенски земји кои под влијание на политичките и воените сили привремено ги загубија добрите односи со Русија. Србија секогаш остана со нас. Затоа особено се радувам на оваа средба денес.
Луѓето кои се денес овде, на оваа трпеза – и владиката Антоние и владиката Иринеј – се навистина духовни водачи на својот народ. И знам колку се искрени нивните чувства кон Русија и кон тебе лично. Затоа денешниот настан е емотивно многу висок за мене – фактот дека сите се запознавме. Се надевам дека тоа ќе доведе до добри резултати во развојот на односите меѓу руската и српската црква, како и меѓу Србија и Русија.
В. Путин: Ваша Светост, спомнавте што се случува на запад од нас. Знаеме многу добро и сите бевме сведоци на вашата средба со римскиот папа, кој замина од овој свет во овие Велигденски денови. Мислам дека тоа покажува и дека и на Запад сè уште има луѓе, духовни сили, кои се залагаат за обновување на односите и духовно преродба.
Патријархот Кирил: Апсолутно точно.
В. Путин: Западната култура – без разлика што некој ќе каже – се заснова на христијански основи.
Патријарх Кирил: Многу правилно го споменавте покојниот папа. Тој беше човек со цврсти ставови и убедувања, и покрај големиот притисок што беше вршен врз него – вклучувајќи ги и обидите да се заладат односите со руската црква.
Сега е во друг свет, па слободно можам да го цитирам без негова дозвола. Кога силно го притиснаа – простете го изразот – кажа само кратка реченица: „Не се расправај со Кирил“. Се сврте и замина.
Притисокот вршеше од неговите најблиски соработници: да се смени курсот, дека тоа не е прифатливо – затоа што е поврзано со руската политика.
Таа реченица – „Не се расправај со Кирил“ – постојано ми беше во мислите додека тој беше жив. Односите беа добри. Сега Господ го повика во друг свет, но неговите сеќавања остануваат најубави – и во однос на односот со Русија и со Руската црква.
В. Путин: И јас. Се видовме неколку пати. Тој, сосема очигледно – тоа можам да го кажам – имаше искрени и добри чувства кон Русија. Имајќи го предвид неговото латиноамериканско потекло и расположението на повеќето граѓани на земјите од Латинска Америка, сигурен сум дека и тој го почувствува тоа и ги изгради односите со Русија во многу добронамерен дух.
