Овие постапки на родителите водат до губење на довербата кај нивните деца
Експертите по семејна психологија посочуваат неколку клучни однесувања што можат да предизвикаат децата да ја изгубат довербата во своите родители.
Довербата меѓу родителите и децата е основа на здрава и успешна семејна динамика. Понекогаш родителите несвесно донесуваат одлуки или покажуваат однесувања што можат да ја загрозат таа доверба. Според експертите, одредени постапки на родителите можат да го поткопаат односот на доверба со децата.
Еден од најважните принципи во градењето доверба во семејството е одржувањето на ветувањата. Децата се потпираат на своите родители, а кога ќе дадат ветувања на родителот што не ги исполнуваат, децата почнуваат да се сомневаат во нивните зборови. Честопати, родителите може да ветат нешто, а потоа да ги заборават, одложат или едноставно да ги игнорираат ветувањата, мислејќи дека децата нема да забележат. Сепак, децата брзо ја учат разликата помеѓу ветувањата и вистинското однесување.
Според експертите, исполнувањето на ветувањата им покажува на децата дека нивните потреби и желби се важни и дека можат да се потпрат на своите родители. Кога родителите постојано ги кршат ветувањата, децата почнуваат да ја губат довербата и може да се чувствуваат несигурно и непочитувано. Родителите треба да се стремат да бидат реални во она што го ветуваат и секогаш да се обидуваат да го одржат својот збор.
Родителите кои често ги критикуваат своите деца пред пријатели, семејство или други луѓе можат сериозно да ја нарушат довербата. Иако конструктивната критика може да биде корисна, јавното изнесување на грешките на детето пред другите може да создаде чувство на срам и непочитување. Децата се чувствуваат непријатно и помалку безбедно кога родителите го критикуваат нивното однесување пред други луѓе, бидејќи се чувствуваат повредени и несакани.
Експертите ја нагласуваат важноста на приватноста кога станува збор за критики. Доколку родителите треба да ги посочат грешките на своето дете, треба да го сторат тоа во приватен разговор, за да не се чувствува детето јавно осудувано. Овој пристап гради доверба, бидејќи децата знаат дека нивните родители ги сакаат и ги почитуваат, дури и кога се соочуваат со грешки.
Поставувањето јасни граници е клучно за здравјето и безбедноста на детето, но и за градење доверба во семејството. Кога родителите не ги почитуваат границите што ги поставиле или кога не ја почитуваат приватноста на своето дете, довербата може да биде нарушена.
Децата треба да чувствуваат дека имаат свој простор и приватност, а родителите треба да ги почитуваат овие граници за да одржат меѓусебна доверба. Преку овој пристап, децата учат дека нивниот интегритет и личен простор се почитуваат, што им дава чувство на сигурност и контрола. Исто така, кога родителите ги почитуваат границите, децата се чувствуваат сакани и ценети.
