ПЛАТЕНИЧКА ВОЈСКА – Готвачот Пригожин станува се похрабар во предизвикувањето на Путин. Кои се другите најважни членови на Вагнер?

Оперативците на Вагнер стигнаа на насловни страници благодарение на нивните брутални средновековни егзекуции на украински затвореници и руски дезертери, но нивните злобни операции ги надминуваат границите на војната во Украина

Додека продолжуваат жестоките борби во источна Украина, руската платеничка група Вагнер секој ден станува се попозната. Приватната воена организација е одговорна за најголемиот дел од воените успеси на Москва на украинското бојно поле, а нејзините борци стекнаа репутација за дрски напади и брутално постапување со непријателот, пишува Дејли мејл. Тие се можеби најпознати по преземањето водечка улога во долготрајната руска битка за источноукраинскиот град Бахмут со напади во „човечки бранови“ во стилот на Првата светска војна. Ваквите напади резултираа со неверојатни загуби, но ги исцрпија и украинските ресурси и придонесоа за освојување на важна територија. Оперативците на Вагнер стигнаа на насловни страници благодарение на нивните брутални средновековни егзекуции кон украински затвореници и руски дезертери, користејќи чекани и тапи ножеви за насилно истребување на беспомошните обвинети.

Сепак, нивните злобни операции се протегаат далеку од границите на Украина и изминатите 14 месеци војна. MailOnline ја раскажа приказната за формиањето и развојот на Вагнер, ги разоткри неговите тајни операции низ светот и ги профилираше неговите најважни членови.

Што всушност е групата Вагнер?

Приватната воена компанија (ПМЦ) Вагнер е платеничка група која со години функционира како лична војска на Путин. Делумно е контролирана од нејзиниот главен финансиски поддржувач Евгениј Пригожин и руската воена разузнавачка организација ГРУ. „Вагнер“ е основан во 2014 година, а на сцена стапи веднаш по анексијата на Крим, вооружувајќи и организирајќи сепаратистички групи во регионот Донбас во источна Украина.

Во осумте години помеѓу анексијата на Крим и сеопфатната војна во Украина, платениците на Вагнер беа распоредени во странство за тајно да ги унапредат руските интереси. Со оглед на тоа што владата официјално не го признава нејзиното постоење, таа му даде можност на Путин за маневар за странски операции, кои тој ги негира. Тие беа силно вклучени во руската интервенција во Сирија каде што помогнаа да се поддржи режимот на Асад и продолжија да дејствуваат во африканските земји како Мали, Централноафриканската Република, Мозамбик и Судан.

Нивните цели варираат од регион до регион, но задачите речиси секогаш вклучуваат зајакнување на воените сили на преферираниот режим на Кремљ преку снабдување со оружје и обука и обезбедување дополнителни безбедносни услуги. За возврат, Русија добива пристап до природни ресурси, можности за инвестирање и геополитичко влијание. Составен дел од повеќето задачи на Вагнер е стекнувањето контрола врз локалното население и врз елементите непријателски настроени кон режимот. Во ова, платениците се покажаа како особено немилосрдни. Платениците се стекнаа со репутација на брутални насилници, постигнувајќи ги своите цели на секој можен начин.

Групата на Вагнер сега се бори заедно со редовните членови на руската војска во Украина и е заслужна за постигнување голем дел од успехот на Москва на фронтот. Во есента 2022 година, групата започна масовно регрутирање во руските затвори, регрутирајќи закоравени криминалци за да ги зголемат своите редови и масовно распоредувајќи ги во Украина во самоубиствени мисии за да се здобијат со предност користејќи тактики на „човечки бран“. Сега Вагнер добива помала поддршка од руската војска, а командантот на руските вооружени сили Валериј Герасимов и министерот за одбрана Сергеј Шојгу се обидуваат да ја намалат неговата ефикасност со навидум несебични намери. На Вагнер му беше забранет пристапот до руските затвори за да ги пополни своите редови во корист на редовната руска армија, а Пригожин ги обвини Шојгу и Герасимов за ограничување на снабдувањето со муниција. Сепак, борците на Вагнер сè уште се силно вклучени во борбените операции во Украина, особено во исцрпувачката повеќемесечна битка за Бахмут.

Клучните играчи на Вагнер

Главниот финансиер на Вагнер е рускиот олигарх Евгениј Пригожин, кој стана заштитно лице на организацијата по инвазијата на Путин на Украина. Овој 61-годишник му се приклони на Путин уште кога му даваше угостителски услуги на рускиот претседател и неговата елита во Кремљ. Благодарение на ова, тој го доби прекарот „готвачот на Путин“. Но, неговата улога како де факто сопственик на Вагнер му даде многу поголема важност.

Тој со години негираше каква било поврзаност со платеничката група и поднесе тужби против неколку медиумски организации кои известуваа за неговата вмешаност. Но, кога влијанието на Вагнер во Украина стана познато на светот, Пригожин во септември призна дека ја основал организацијата во 2014 година.

• Сам го исчистив старото оружје, сам ги наредив панцирните елеци и најдов стручњаци кои би можеле да ми помогнат во тоа – вели Пригожин во изјавата што ја објави неговата угостителска компанија Конкорд на руската социјална мрежа ВКонтакте. – Се роди група патриоти, која подоцна беше наречена Вагнеров баталјон. Горд сум што успеав да го одбранам нивното право да ги штитат интересите на нивната земја. Пригожин стана познат минатата година кога како шеф на Вагнер беше снимен како посетува неколку руски казнени колонии.

Таму, тој одржа возбудливи говори пред ордите насилни затвореници и им понуди бришење на нивните криминални досиеја во замена за служба на првата линија во Украина. Сега редовно се гледа во близина на фронтот како облечен во воени облеки и зборува за руското воено раководство, кого го обвинува дека ускратува муниција на трупите на Вагнер. Во изминатите две недели гневот на Пригожин кон рускиот команден систем се засили на невидено ниво. Неговите говори се полни со пцовки упатени до Герасимов и Шојгу. Тој се заканува дека ќе ги повлече своите трупи од Бахмут, па дури се чини дека Путин го нарекува „целосен шупак“ и „среќен дедо“.

Дмитриј Уткин е оперативен командант и водач зад сцената на Вагнер групата, за кој многумина веруваат дека бил ко-основач на организацијата. Поранешниот потполковник во руските специјални сили „Спецаназ“, Уткин доби неколку медали за храброст за неговите постапки на бојното поле и служеше во армијата до 2013 година. Потоа беше испратен во Сирија како дел од руската интервенција за да се бори против бунтовничките групи и да го одржи претседателството на Башар ал-Асад преку приватна воена компанија под руска контрола, со седиште во Хонг Конг, позната како Словенски корпус.

Уткин е упорен руски националист кој има нацистички тетоважи и се вели дека е фасциниран од Третиот рајх на Хитлер. Се вели дека ПМЦ Вагнер го добил името по воениот знак на Уткин, Вагнер, име што го добил поради неговата љубов кон познатиот германски композитор Ричард Вагнер. Сепак, истрагата за Уткин од страна на истражувачката известувачка група Bellingcat заклучи дека Уткин всушност може да има повеќе теренски командантски позиции во групата на Вагнер, потпирајќи се на избрана група високи оперативни водачи. Еден од нив е наводно Андреј Трошев, поранешен полковник на вооружените сили кој ја доби титулата „Херој на Руската Федерација“ – највисоката воена чест во Русија – за неговата воена служба. Трошев беше опишан од Европската унија како „началник на Генералштабот“ на Вагнеровата група и се чини дека е претпоставен на Уткин во командната структура на Вагнер.

И двајцата беа фотографирани како стојат до Путин на официјална церемонија во 2016 година на комеморација на добитниците на државни почести.

Константин Пикалов, кој често се нарекува со неговото кодно име „Мазај“, е уште еден ветеран на руските вооружени сили за кој се верува дека е задолжен за операциите на PMC на африканскиот континент. Поранешниот полковник води приватна безбедносна фирма „Конвој“, со седиште во Санкт Петербург, која обезбедувала безбедносни услуги на руски консултанти кои работеле со високи функционери во неколку африкански земји. Се верува дека Пикалов (55) води голем дел од тековните операции на Вагнер групацијата низ Африка, користејќи го Конвој како фронт за поврзување на африканските претставници поддржани од Русија и руската ГРУ.

Според заедничката истрага на The Insider и Bellingcat, поранешниот полковник бил тесно поврзан со убиствата на тројца руски новинари кои пристигнале во Централноафриканската Република да истражуваат екстракција на минерали од руски компании во 2018 година. Игор Костјуков (62) е одликуван поморски адмирал, а од ноември 2018 година е шеф на руската воена разузнавачка единица ГРУ. Иако тој не бил директно вклучен во создавањето или водење на групата на Вагнер во нејзините рани години, блиските врски на платеничката група со ГРУ значат дека Костјуков несомнено е вклучен во операциите на PMC.

Неговата позиција како шеф на ГРУ значи дека сите офицери и оперативци на ГРУ, вклучително и гореспоменатите Уткин и Трошев, на крајот ќе му пријавуваат и ќе бидат обврзани да ги извршуваат сите наредби што адмиралот смета дека е соодветно да ги издаде. Алексеј Дјумин, од друга страна, е познат по неговата блиска лична врска со Путин. Поранешниот личен телохранител и доверлив човек на претседателот, наводно, ја заслужил наклонетоста на неговиот шеф кога исплашил мечка од една од неговите претседателски резиденции. Но, Џумин е многу повеќе од обичен телохранител, тој е и заменик министер за одбрана и заменик-шеф на ГРУ. Неговото директно учество во анексијата на Крим му донесе унапредување и чин генерал-полковник, а тој стана гувернер на руската област Тула.