Познатиот историчар со многу мрачни прогнози, судбината на 3 земји виси на конец! Се зависи од овие избори, Америка е во големи проблеми, а последиците ќе бидат катастрофални!

Наил Фергусон, познатиот историчар, ги претстави своите предвидувања за 2024 година.

Наил Фергусон, еден од најпознатите историчари на денешницата, даде некои песимистички предвидувања за тоа што би можело да не чека во 2024 година. Делови од неговата статија објави „Блумберг“, а потоа и самиот Фергусон ја сподели на својот профил на социјалната мрежа Х (поранешен Твитер), а неговиот краток текст од социјалната мрежа можете да го прочитате во продолжение.

Пишувајќи во 2003 година, во принцип не бев против „Пакс Американа“ (буквално преведен „Американски мир“, термин што го означува периодот на глобален мир постигнат со американската доминација во светот), кој го наследи „Пакс Британика“ од 19 и почетокот на 20 век. Јас имав (и сè уште го држам) сега еретичкиот став дека најголемиот дел од историјата е историја на империите; дека ниту една империја не е без нејзините неправди и суровости; но дека империите од англиско говорно подрачје биле, во нето термини, поповолни за светот отколку веродостојните алтернативи, тогаш и сега. Меѓутоа, бев скептичен во врска со неоконзервативниот проект за преработка на „Големиот Блиски Исток“ под покровителство на „Глобалната војна против тероризмот“ како одмазда за 11 септември.

Конкретно, се сомневав дека Соединетите Држави ќе можат да ги постигнат своите цели за трансформирање на владите на Авганистан и Ирак во сојузници – или барем сателити. Дали британските империјалисти успеаја да ги скротат дивите земји северно од Хајберскиот премин – или уште помалку античка Месопотамија?

Writing in 2003, I was not in principle against a pax americana in succession to the pax britannica of the 19th and early 20th centuries. I took (and still hold) the now heretical position that most history is the history of empires; that no empire is without its injustices and…

— Niall Ferguson (@nfergus) December 31, 2023

Три американски проблеми

Причините за мојот скептицизам беа како што ги нареков „трите дефицити“ на американската чудна империја која не се осмели да го каже ниту своето име. Првиот беше економскиот дефицит …

Вториот беше дефицитот на работна сила … Конечно, и најважно, имаше дефицит на внимание. Сè што се случи од 2003 година потврди дека трите дефицити остануваат моќно ограничување на проекцијата на американската моќ во странство.

Во Украина веќе подолго време се зборува дека доколку Доналд Трамп биде избран за претседател на САД во ноември, нивната земја ќе биде во неволја. Се испостави дека нивната земја веќе е во неволја, 11 месеци пред изборите во САД.

Губењето на интересот на Америка речиси веднаш беше проследено со недостаток на материјали во Украина. Киев едвај има доволно оружје со долг дострел, артилериска муниција и системи за противвоздушна одбрана за да се справи со бруталната руска воздушна офанзива која сега е во тек. Лидерите на Европската унија признаваат дека Доналд Трамп би можел да победи на претседателските избори во САД, со страшни импликации за трансатлантскиот сојуз воопшто и особено за Украина. Но, се чини дека немаат идеа што да направат во врска со ова.

Три предизвици

Идните историчари ќе се чудат на ова. Ќе изгледа очигледно до 2033 година, ако не и порано, дека Пакс Американа се соочи со добро координиран предизвик од Кина, Русија, Иран и Северна Кореја на почетокот на 2020-тите.

Првиот потег беше инвазијата на Украина. Вториот беше војна на сојузниците на Иран против Израел, а третиот најверојатно ќе биде кинески предизвик за американскиот примат во Индо-Пацификот, а можеби, ако Си Џинпинг е храбар – блокада на Тајван.

Три последици
Ако во текот на 2024 година позицијата на Украина стане толку ранлива што нејзините сили мора да се повлечат од некоја спорна територија, ќе следат три непосредни последици. Прво, повеќе бегалци ќе пристигнат од Украина во Европа… Второ, приватните инвеститори уште помалку ќе ризикуваат да ги дадат своите пари на Украина…

Трето, европските влади ќе мора да станат многу посериозни во однос на трошоците за одбраната, со сите очигледни политички главоболки што имплицираат. За НАТО како целина да достигне 3,5 отсто од БДП за трошоците за одбрана, ќе бидат потребни 431 милијарда долари повеќе годишно – речиси двојно повеќе од сумата што и ја ветиле на Украина сите земји од минатата година (247 милијарди долари).

Се чини дека Pax Americana завршува. Судбината на Украина, Израел и Тајван исто така виси на конец. Не можам да кажам дека сум изненаден. Отсекогаш беше голема веројатноста дека пречекорувањето на Глобалната војна против тероризмот ќе биде исполнето со овој одговор: Оживување на изолационизмот.