По 12 години се разбудил од кома! Мајка му се молеше да умре, а тој стана феномен – нема да верувате како изгледа денес
Што би направиле кога би биле затворени во вашето тело, со вашиот мозок недопрен и работи, но без никаква способност за комуникација? Како емотивно да го преживеете фактот дека сте невидливи за сите што ве познаваат и сакаат?
Во 1988 година, Мартин Писториус од Јужна Африка беше типично момче кое сакаше да си игра со разни уреди, главно транзистори, телевизори.
Неговото идилично детство ненадејно го прекина мистериозна болест – на 12-годишна возраст еден ден се вратил од училиште со болно грло. Неговата мајка не обрнуваше премногу внимание на тоа, мислејќи како ќе се справи со малку мед и чај. Меѓутоа, неговата состојба набрзо се влошила до тој степен што повеќе не можел да оди, да стои или да зборува. Лекарите претпоставувале дека боледува од криптококен менингитис и пред да успеат да направат нешто, момчето паднало во кома , пишуваат „NBC News“ и „Express“.
Во раниот период на кома, Мартин не бил свесен за ништо, бил во длабока кома. Неговото семејство организирало посебна грижа околу него од капење, хранење со помош на цевки, вртење. Меѓутоа, Мартин на 16 години ненадејно се разбудил, односно станал свесен за се што се случува околу него. Сепак, тој сè уште не можеше ни да се движи, да комуницира со семејството или да им даде до знаење дека е „таму“ на кој било начин. Од тој момент поминаа уште полни 8 години затвор во сопственото тело.
Го малтретирале во дом за изнемоштени лица
Бидејќи немале можност да се грижат за него во попладневните часови, родителите на Мартин го оставиле во работно време во посебен Завод за инвалиди. Во специјален документарен филм, семејството Писториус и самиот Мартин ја открија неговата несекојдневна приказна.
– Мразев да бидам во Центарот за нега, ми беа ужасни. Откако се разбудив и го открив тоа, татко ми им го пријави, но тие секако демантираат. Ништо не ми направија, ме влечеа за коса, ме удираа со метална вилушка во забите за да јадам. Често ми даваа чај што врие, ми удираа шлаканици, се однесуваа како да не се луѓе – изјави Мартин.
Освен тоа, тој дури се пожалил и на сексуално злоставување во кое медицинска сестра во домот го згазнала и симулирала секс со него, му ја откопчувала кошулата и го допирала по гениталиите…
– Ќе ме ставеа пред телевизорот, кој ќе беше вклучен цело попладне. Секој ден програмата беше иста, Барни диносаурусот. „Боже, го мразев тоа шоу “, се сеќава Мартин.
“Се надевам дека ќе умреш”
Од се што доживеал во коматозното тело, како најболен момент го наведува она што го кажала неговата мајка. Имено, таа во еден момент застана до него, бришејќи го со крпа и гледајќи во неговото безживотно тело гласно рекла: „Се надевам дека ќе умреш“.
Мартин го слушна и му остана во меморијата. Откако ја вратил способноста за комуникација, и рекол: „Мамо, слушнав како ми велиш „се надевам дека ќе умреш“. денес.
– Најлошо ми беше што не можев да ја гушнам, да и кажам колку добро се грижи за мене, колку сум ѝ благодарен – објаснува Мартин во солзи.
По цели 12 години во кома, некои вработени во домот каде што бил згрижен почнале да забележуваат промени во неговото однесување, односно обиди за комуникација. Набрзо ги известиле неговите родители, а Мартин на 25 години добил компјутер со комуникациски софтвер, со чија помош и денес комуницира со луѓето.
Успеал да ги подобри движењата со различни терапии, а во 2008 година преку интернет ја запознал својата идна сопруга, поради што се преселил во Велика Британија. За него секоја година носи барем некаков напредок, па во 2011 година успеал да врати малку контрола над рацете и гласот, а ја напишал и автобиографијата „Момче дух“ за која е планирано да се снима филм.
Сепак, најсреќната вест е дека Мартин и неговата сопруга Џоана добија син во јули 2018. По години кога лекарите им кажаа дека никогаш нема да станат родители и откако парот се помири со тој факт, Џоана одеднаш забремени.
Кога се вратиле од одморот во Америка, на Џоана и се слошило и мислела дека има труење со храна.
-Поради некоја причина решивме да направиме тест за бременост. Кога дојдоа резултатите, не можевме да веруваме. Мислевме дека тестот е стар. Купивме нова, згора на тоа, неколку нови и сите покажаа ист резултат, дека Јоана е бремена. Бевме шокирани и возбудени и не можевме да веруваме дека сме толку благословени – изјави Писториус.
Денес, Мартин е уште една личност која ужива во растењето на своето дете и љубовта на неговата сопруга. Речиси и да нема видливи знаци за тешката ситуација во која се наоѓал и конечно стана среќен и исполнет човек. Иако користи инвалидска количка, Мартина не го спречува да вози кајакар, да учествува на велосипедски трки и да учествува во воспитувањето на синот играјќи си секој ден со него.
