ПРЕДАВСТВО КОЕ УКРАИНА НЕ ГО ПАМЕТИ ВО СВОЈАТА МОДЕРНА ИСТОРИЈА – Кој го предаде ова мало украинско село на Русите!?
Луѓето во украинското село Хроза совршено се согласуваа пред рускиот напад на почетокот на минатата година. Инвазијата потоа го подели селото на непријателски кампови. Некои се пријавиле во украинската Армија, додека други отишле да работат за руските сили што го окупирале Хроза.
Откако Украина го врати селото пред нешто повеќе од една година, жителите сè уште се гледаат со сомнеж. Тие веќе не се сигурни на кој од нивните соседи можат да му веруваат. И таа недоверба не е неоправдана. На 5. октомври десетици жители се собрале на гробиштата на работ на Хроза на погребот, а потоа пешачеле до селското кафуле. Недолго потоа, проектил поминал низ зградата и убил 59 луѓе кои биле во и во близина на кафулето. На игралиштето до таа зграда со денови беа оставени мртви тела покриени во бело.
Тој удар беше толку специфичен во однос на времето и локацијата на пукањето што преживеаните се убедени дека еден од нивните Руси им кажал дека таму и тогаш се одржува погреб. Зошто инаку Русите би таргетирале мало село со мало воено присуство и би убиле една петтина од населението?
Сепак, идејата изгледа неверојатна. Со текот на годините, сите жители (321) на Хроза одржувале многу блиски врски. Многумина биле поврзани, по крв или брак. Несогласувањата околу тоа дали Украина треба да застане на страната на Русија или на Запад не биле проблем. Селаните зборувале мешавина од руски и украински јазик, пишува The Wall Street Journal.
Секој имал свое мислење за политиката, понекогаш и гласно дискутирале, но никогаш немале проблем. По ракетниот напад, многумина се мачат со прашањето кој од нив може да донесе такво уништување во селото и да ги „кодоши“ на Русите.
„Тешко е да се замисли дека некој може да биде способен за таков страшен чин. Тоа е страшно предавство“, вели Наталија Березанец (41 г.) од Хроза.
Андриј Козир се населил во селото кон крајот на деведесеттите години на минатиот век. Кога неговите родители починале, тој и неговата сопруга Алина се вселиле во нивната куќа и имале две деца. Како и многумина Украинци, Андриј Козир патувал во странство да работи за да заработи повеќе пари. Работел во градежништвото во Русија, а потоа во Полска.
„Кога беше тука им помагаше на сите. Неговата сопруга понекогаш се лутеше затоа што сите постојано прашуваа кога ќе се врати да поправи нешто“, вели локалниот жител Микола Фоменко за WSJ.
Синот на Андриј Козир, Денис, студирал во блискиот Купјанск и живеел во истиот студентски дом како еден од тројцата деца. На 18-годишна возраст му се придружил на својот татко кој работел во Варшава. Ќерката на Андриј Козир, Лиза, исто така, на 18-годишна возраст отишла во Полска да работи во кафуле.
Алина Козир паднала во депресија. Соседот и рекол на Алина Козир дека не треба да го остава на мира, па таа набрзо заминала во Полска и се вработила како собарка во хотел. Семејството сè помалку се враќало во Хроза, иако Украина сепак ја сметале за свој дом.
Кога започнала инвазијата, семејството Андриј Козир било во Полска. Андриј и Денис Козир решиле да се вратат во Украина и да се пријават во Армијата. Вознемирените жени се обиделе да ги убедат да останат во Полска бидејќи немале воено искуство, но сепак си заминале.
Вооружените сили ги испратија двајцата на фронтот во источна Украина. Андриј Козир бил застрелан за неколку недели. Тој починал во болница во Днепар.
Во меѓувреме, Русите ја презедоа контролата над Хроза. Околу половина од селото ја поддржувало Украина и се обидело да ги избегне руските војници. Другата половина ги поддржала Русите. Некои од нив велат дека само го прават она што е потребно за да преживеат.
„Луѓето престанаа дури и да се поздравуваат“, велат мештаните, пренесува The Wall Street Journal.
Алина и Лиза Козир се вратиле од Полска на погреб. Денис Козир им се придружил откако бил отпуштен од Армијата оваа година.
Целото семејство Козир, беа убиени во нападот. Многу жртви беше тешко да се идентификуваат по експлозијата.
Според Службата за безбедност на Украина, информира за наводна СМС порака испратена од селаните до Русите за местото на собирање и испуканиот фатален проектил.
Во рок од неколку дена, Службата за безбедност на Украина објави дека двјаца селани им помогнале на Русите да го планираат тој напад, знаејќи дека многу луѓе што ги познавале лично ќе бидат таму на погребот.
