Ах, пазарување! Оние моменти кога размислувате: „Зошто да не? Работев напорно цел месец и дефинитивно го заслужувам ова!“ а потоа завршуваш со планина работи кои не ни знаеш зошто си ги купил. На крајот, банкарската сметка те гледа со презир, но ти се тешиш со привремената среќа што ти ја донесе непромисленото купување.
Зошто го правиме ова?
Едноставно! Психологијата на трошењето си поигрува со нашите умови. Барањето брзо задоволување е еден од главните виновници. Кога купуваме нешто ново, нашиот мозок произведува допамин – супстанца што прави да се чувствуваме среќни и задоволни. Ова не турка да купуваме уште повеќе, не размислувајќи за реалните потреби што можеби ги имаме.
Друга причина е маркетингот. Сите ние, во еден или друг момент, сме биле намамени од реклама која влијаела на нашите емоции. И кој може да одолее на привлечните фрази „само денес“ или „ова е понудата што не можете да ја пропуштите“?
Ова се фрази кои го стимулираат стравот да пропуштиме нешто важно, па на крајот купуваме работи што веројатно никогаш нема да ги искористиме.
Друг фактор е „ефектот на ниска цена“. Кога гледаме производ по багателна цена, понекогаш го купуваме само затоа што изгледа како одлична можност да заштедиме пари. Всушност, ова понекогаш може да биде само непотребен трошок, кој воопшто не влегува во нашата работа.
На крајот на краиштата, се е за свесност и контрола на импулсите. Секогаш кога имате желба да купите нешто, застанете и запрашајте се: „Дали навистина ми треба ова?“ Ако одговорот е „не“, тогаш оставете го таму каде што е.
Ова не значи откажување од малите радости во животот или задоволството да се наградувате себеси, но следниот пат кога ќе се најдете пред тој производ што изгледа толку примамливо, застанете и запрашајте се: „Дали навистина ми треба?