САД успешно воспоставија контакт со вонземјани?! Шокантни обвинувања за досиеја од претседателската библиотека

Голем број новодекласифицирани владини документи откриваат наводна тајна средба лице в лице со вонземјани што наводно се случила пред повеќе од 60 години!

На повеќе од 50 страници од досиејата на ЦИА , за кои ФБИ сè уште тврди дека се фалсификат, се тврди дека тајна владина програма воспоставила комуникација со неидентификуван летачки објект (НЛО) уште во 1959 година.

Проектот Сигма, кој започна во 1954 година, користеше бинарен компјутерски јазик кој беше испратен во вселената преку радио бранови со цел да се воспостави контакт со вонземски живот, објавува Дејлимејл .

Само пет години по таа меѓуѕвездена врска, официјален претставник на американските воздухопловни сили наводно се сретнал со вонземјани кои ги примиле пораките.

Според документите, на 25 април 1964 година, разузнавачки офицер наводно се сретнал со двајца вонземјани на однапред договорена локација во пустината Ново Мексико, во истата држава каде што наводно се случила познатата несреќа на НЛО во Росвел  .

Средбата траела околу три часа, за време на која разузнавачкиот агент и вонземјаните размениле „основни информации“ за нивниот вид.

Во документите, исто така, се тврди дека тајната владина група „Маџестик 12“ (MJ-12) ја користела својата огромна моќ за да ги држи тајните информации за НЛО подалеку од дофатот на војската, па дури и на Белата куќа .

Повеќе тајни проекти поврзани со вонземска комуникација и истражување на НЛО наводно биле под контрола на „Маџестик 12“, а групата ја информирала ЦИА дека успеале во својата мисија да пронајдат вонземски живот.

Според документите што се појавија во 1980-тите, „Маџестик 12“ бил комитет од високо рангирани воени, научни и разузнавачки службеници формиран по озлогласениот инцидент во Росвел.

Овој тим од 12 лица наводно бил формиран со тајна извршна наредба од претседателот 
Хари Труман во 1947 година. Повеќе од две децении, тимот имал задача да спроведува истраги за НЛО и контакти со вонземски суштества.

Досиејата на ЦИА наведуваат дека „Маџестик 12“ надгледувал четири специфични проекти со задачи: воспоставување комуникација со вонземјани, истражување на НЛО, пронаоѓање и преземање на соборени вонземски летала и тестирање на напредна технологија што можеле да ја добијат.

Според „MJ-12“, биле потребни пет години за конечно да се воспостави успешен контакт со вонземјани во 1959 година. Групата вели дека тогаш „била воспоставена примитивна комуникација со вонземјани“, користејќи бинарен код испратен преку радио сигнали.

Бинарниот код е најосновен јазик што го разбираат компјутерите, претставувајќи ги сите податоци (текст, броеви, инструкции) преку низи од нули и единици, според електричните состојби во хардверот. Научниците кои бараат вонземски живот сè уште го користат овој метод денес.

Оваа основна форма на комуникација доведе до состанок помеѓу претставници на американските воздухопловни сили и вонземјани во 1964 година, при што „MJ-12“ наведува дека „еден офицер бил во можност да размени основни информации со двајца вонземјани“.

„Маџестик 12“ потоа напиша дека проектот сè уште продолжува во воената база во Ново Мексико . По таа историска средба, „MJ-12“ го основаа „Проектот Сноуберд“ во 1972 година, со цел да тестираат летало од вонземско потекло кое успеаја да го преземат.

Во доверливиот извештај се наведува дека проектот сè уште се одвива во тајна база во Невада, за која многу истражувачи на НЛО денес веруваат дека е позната како „Област 51“.

И покрај тоа што биле тајно назначени од претседателите, документите откриваат и дека „МЈ-12“ намерно криел информации дури и од највисоките функционери и ги навредувал оние за кои сметале дека се недостојни да знаат за НЛО.

„Наводно, Белата куќа побарала информации“, напишале членовите на MJ-12 во меморандум на ЦИА. „Не успеваме да им објасниме на тие будали дека оваа информација не е достапна за споделување“.

Подоцна во истиот документ, групата ја советува ЦИА да не дозволува група означена како „AF“ (веројатно скратено од Air Force ) пристап до нивните податоци.

Тајната средба не беше пронајдена во декласифицираните архиви на ЦИА, туку беше откриена дури откако документите станаа достапни за јавноста во Претседателската библиотека „Роналд Реган“ , која беше отворена во 1991 година.

Постоењето на „MJ-12“ стана јавно познато откако наводен владин информатор испратил извештај за активностите на групата до истражувачите на НЛО во 1984 година.

Сепак, ФБИ го означи мистериозниот документ за НЛО како „лажен“ и тврдеше дека групата, експертите споменати во извештајот и нејзината мисија биле целосно измислени.

Во 1988 година, американската разузнавачка заедница додаде дека има сериозни недоследности и грешки во форматирањето во документот од 1940-тите, кој наводно бил подготвен за претседателот Двајт Ајзенхауер , што дополнително сугерира дека станува збор за фалсификат.

Сепак, и покрај обидите на американската разузнавачка заедница да го дискредитира информаторот, деталите од тој извештај се совпаѓаа со клучните информации пронајдени во документите од библиотеката на Реган, вклучувајќи ги и имињата на 12 членови на „Величествениот 12“.

Според откриените документи, членовите на „MJ-12“ биле: адмиралот Роско Хиленкотер (првиот директор на ЦИА), д-р Ваневар Буш (раководител на американските научни истражувања за време на Втората светска војна), Џејмс Форестал (првиот секретар за одбрана на САД), генералот Натан Твининг (командант на воздухопловните сили задолжен за истражување и развој на нови авиони).

Интересно е што оваа програма за истражување и развој била базирана во воздухопловната база Рајт Патерсон во Охајо , истата база каде што наводно бил земен материјал од местото на несреќата на НЛО во Розвел во 1947 година.

Д-р Хал Путоф, физичар и истражувач на НЛО, неодамна изјави во подкастот „ Џо Роган Експириенси“ дека еден од неговите колеги разговарал со командантот на базата Рајт Патерсон, кој му потврдил дека несреќата навистина се случила.

„Тие велат дека било вистинско, дека навистина станува збор за неидентификувана несреќа и дека тие материјали навистина, навистина дошле однадвор“, рече Путоф.

Во врска со проектите „Сноуберд“ и „Поунс“, Путоф исто така тврдеше дека американската влада моментално поседува „најмалку 10“ урнати НЛО-а, кои продолжува да ги проучува.

И кога станува збор за тоа зошто шокантната средба од 1964 година и целата комуникација со НЛО била скриена повеќе од 60 години, одговорот се чини дека се наоѓа во друг декласифициран документ на ЦИА.

Во архивите на ЦИА, порталот DailyMail.com откри меморандум од 1953 година, кој практично забранува јавна дискусија за НЛО, од страв дека американската влада би можела да ја изгуби контролата врз населението.

Според Научниот панел за неидентификувани летачки објекти, одржан во јануари 1953 година:

„Постојаниот акцент на известување за овие феномени, во овие опасни времиња, претставува закана за уредното функционирање на заштитните органи на политичкиот систем“.

Овој панел од пет експерти, составен од академици од универзитети низ САД, заклучи дека НЛО не претставувале директна закана за националната безбедност за време на Студената војна .

Понатаму, во својот меморандум, панелот препорача владата да „го отстрани посебниот статус“ што видувањата на НЛО веќе го имаа стекнато по инцидентот во Росвел.