Ново истражување покажа дека 28 од најнаселените градови во САД, вклучувајќи ги Њујорк, Чикаго, Далас и Денвер, тонат помеѓу два и 10 милиметри годишно.
Користејќи мерења од сателитски радар, тим истражувачи од Политехничкиот институт во Вирџинија и Државниот универзитет развија мапи со висока резолуција што го прикажуваат слегнувањето на земјиштето во големите градови во САД. Во секој од 28-те проучувани градови, најмалку 20 проценти од градот тонел, а во 25 градови најмалку 65 проценти.
Градовите во Тексас покажуваат највисоки стапки на слегнување на земјиштето, а Хјустон е предводник. Таму, околу 40 проценти од градот тоне повеќе од пет милиметри годишно, додека 12 проценти од градот тоне за 10 милиметри годишно.
Слегнувањето на земјиштето не е невообичаено низ целиот свет, бидејќи многу области се слегнуваат поради природни геолошки процеси, меѓутоа, тим од Вирџинија Технолошкиот факултет заклучи дека 80 проценти од слегнувањето на урбаните области во САД е предизвикано од отстранување на подземните води за човечка употреба. Како што растат градовите, овој проблем може да стане уште полош.
Иако слегнувањето претставува ризик за крајбрежните градови, кои се исто така загрозени од зголемувањето на нивото на морето, влошено од климатските промени предизвикани од човекот, тоа исто така ги загрозува градовите во внатрешноста со тоа што ги прави посклони кон поплави. Покрај тоа, нерамното слегнување на земјиштето во градот може да ги дестабилизира зградите и инфраструктурата.
„Латентната природа на овој ризик значи дека инфраструктурата може да биде „тивко“ компромитирана со текот на времето, при што штетата станува очигледна само кога е сериозна или потенцијално катастрофална“, рече Манучер Ширзаеи, вонреден професор во Лабораторијата за набљудување на Земјата и иновации на Технолошкиот универзитет во Вирџинија.
Иако не можеме целосно да го запреме слегнувањето на земјиштето под урбаните средини, сепак можеме да работиме на ублажување на тоа. Според истражувањето, потенцијалните чекори што треба да се преземат вклучуваат подобрување на следењето на слегнувањето, промени во политиките за управување со подземните води и планирање на отпорноста на инфраструктурата.
Истражувањето е спроведено на 8 мај во списанието „Nature Cities“.