СО ПОМОШ НА СЕВЕРНА КОРЕЈА СЕ ПОДГОТВУВА АПОКАЛИПТИЧНО СЦЕНАРИО – Владимир Путин започнува историска мисија во јануари !?

Односите на Русија со Северна Кореја сугерираат обид да се повтори верзијата на „Кајзершлахт“ од 1918 година. Планираната средба на севернокорејскиот лидер Ким Џонг-ун со Владимир Путин во Владивосток, откриена од американското разузнавање, дава нов увид во стратегијата на Русија во Украина, исто така како предупредување за пошироки опасности за светот, пишува весникот The Telegraph.

Додека офанзивата на Украина продолжува во четвртиот месец, со ограничен успех и неколку руски контранапади, станува јасно дека планот на Русија можеби е да и дозволи на Украина да ги исцрпи своите луѓе, тенкови, гранати и ракети против најтесниот раб на линијата на одбрана направена од генералот Сергеј Суровикин.

Можеби се размислува дека штом ќе бидат уништени маневарските сили на Украина опремени и обучени со помош на Запад, Русија ќе може да започне своја голема офанзива, можеби веќе во јануари.

По речиси две години борби кои се споредуваат повеќе со Првата светска војна отколку со Втората светска војна, планот потсетува на германскиот „Кајзершлахт“, пролетната офанзива која започна во март 1918 година и ги потисна противниците, заземајќи повеќе територии отколку што заземаа двете страни претходните четири години војна.

Ова беше постигнато со тоа што Германците го искрварија непријателот на суво додека создаваа огромни резерви на жива сила и муниција зад линиите, подготвени да извршат разурнувачки напад сличен на она што Британците го планираа, но не успеаја да го постигнат за време на битката кај Сом во 1916 година.

Проблемот за Владимир Путин е што додека се обидува да ги сотре украинските сили, троши огромни количини муниција, особено артилериски гранати и балистички ракети и многу голем број тенкови. Додека Русија има поголем обем на воено индустриско производство од поголемиот дел од Западот, и продолжува да мобилизира десетици илјади мажи секој квартал на тековна основа, нејзините основни резерви остануваат недоволни за нивото на трошоци потребни за голема нова офанзива.

Ова е местото каде што Пјонгјанг би можел да се вклучи. Северна Кореја најмалку една година испраќа големи количества гранати, ракети и проектили во Русија, а голем број пратки се организирани од групата Вагнер на покојниот Евгениј Пригожин. Во јули, министерот за одбрана на Владимир Путин, Сергеј Шојгу беше во Пјонгјанг, веројатно преговарајќи за дополнителни испораки.

Северна Кореја има огромни залихи тешко оружје и артилериска муниција. Многу од оружјата се стари и несигурни, но тоа нема да биде важно ако Русија прибегне кон својата стара тактика за победа: користење на огромни бројки за да го врати непријателот како што сакаа Германците да направат во 1918 година.

Новата оска Москва-Пјонгјанг е пресврт на улогите од ерата на Студената војна, кога Советскиот Сојуз и Кина беа главните снабдувачи со оружје на Северна Кореја од нејзиниот почеток. Снабдувањето продолжи и по распадот на Советскиот Сојуз, а заврши само со воведување санкции од Обединетите нации.

Денешната поддршка за Русија го користи Ким Џонг Ун како средство за возвраќање на САД, со несомнено одобрение од Пекинг. Но, поддршката на Северна Кореја нема да дојде без висока цена. Осакатен од западните санкции, на Пјонгјанг очајно му треба нафта, храна, ѓубрива и суровини што Русија ги има во изобилство.

Поголема загриженост е можноста за снабдување на Северна Кореја со цврста валута и технологија за северната програма за нуклеарно оружје, особено за развој на интерконтинентални балистички ракети.

Како што е случајот со можноста за снабдување со други стоки, Русија има огромни капацитети на ова поле, вклучувајќи го и сопственото знаење за нуклеарно оружје. Ова би можело да ја промени играта во стремежот на Пјонгјанг за ефикасна програма за испорака на нуклеарно оружје.

Некои аналитичари сугерираат дека американското обелоденување на планираната посета на Ким Џонг Ун би можело да биде доволно за да се откаже. Нема да има никаква разлика. Длабоко вкоренетите врски меѓу двете земји се доволни за оваа смртоносна соработка да продолжи и да се развива без средба меѓу двајцата лидери.

Прашањето што мора да се постави е зошто воопшто имало потреба да се планира ваква средба ? За Ким Џонг Ун, практично ограничен со границите на сопствената земја, тоа би било можност да се позиционира како светски државник пред своите колеги во антизападните режими.

Владимир Путин исто така треба да му покаже на својот народ дека не е изолиран. Но, можеби има нешто друго зад тоа. Владимир Путин можеби има на ум преговарачки адут за да ја охрабри и онака разнишаната американска администрација да изврши притисок врз Украина за прекин на огнот.

Без оглед на дипломатската двојна игра, Западот сега треба да и помогне на Украина да се подготви во случај нивната сегашна офанзива да не успее, дозволувајќи му на Владимир Путин да го започне својот „Кајзершлахт“.

Германската офанзива во 1918 година згасна поради исцрпеност и недостаток на залихи. Не можеме да сметаме на слична судбина што ќе го снајде следниот потег на Владимир Путин: прашање е дали Украина ќе има ресурси да ги задржи Русите, а камоли да започне своја верзија на сто-дневната офанзива што им дозволи на сојузниците, со новопристигнатите американски сили, да ги истераат Германците назад во нивната татковина.

Ако ова апокалиптично сценарио од 1918 година стане реалност, тоа ќе бара огромен напор од Западот, како и од Украина – поголем од она што е веќе направено. Тоа ќе биде многу скапо за секого, со потенцијални последици премногу застрашувачки за размислување, пишува The Telegraph.