Студија покажа дека мирисот на женските солзи ги прави мажите помалку агресивни
Резултатите од студијата објавена минатата недела во списанието PLOS Biology ја заинтригираа јавноста ширум светот. Научниците открија дека мажите, откако ќе го почувствуваат мирисот на женските солзи, стануваат помалку агресивни. Истражувањето го спроведе израелскиот институт за наука Вајцман, а докажано е дека човечките солзи содржат хемиски сигнал кој ја намалува активноста во две области на мозокот поврзани со агресија.
Научниците дошле до овие заклучоци на многу интересен начин. Повеќето од жените волонтирале за студијата бидејќи, според водачот на студијата, д-р с. Шани Агрон, „тие сметаат дека е општествено поприфатливо да плачат“, пренесува New York Post. Сепак, се претпоставува дека солзите не мора да бидат исклучиво женски за да имаат сличен ефект.
Откако ги собрале солзите на шест волонтерки кои гледале тажни филмови, истражувачите изложиле десетици мажи на солзи или нормален солен раствор. Тие не можеа да ја направат разликата помеѓу супстанциите бидејќи тие се и чисти и без мирис.
Мажите потоа играле компјутерска игра каде собираат пари кои нивниот противник се обидува да ги украде. Играчите можат да се одмаздат и да го натераат својот противник да изгуби пари, иако не би добиле повеќе пари за себе. Откако ги почувствувале женските солзи, желбата за одмазда кај мажите паднала за 43,7 отсто.
Истражувачите ископале подлабоко проучувајќи 62 миризливи рецептори кои играат клучна улога во сетилото за мирис, откривајќи дека четири се активираат со солзи, но не и со солена вода.
Тие, исто така, ги поврзаа учесниците во студијата со машините за магнетна резонанца и забележаа дека по мирисот на солзите, областите на мозокот поврзани со агресија, префронталниот кортекс и предната изола, се помалку активни.
Научниците веруваат дека супстанцијата солза можеби еволуирала за да ги заштити бебињата од повреди.
„Бебињата не можат да кажат: „Не биди агресивен со мене“. Тие се многу ограничени во нивната способност да комуницираат, а исто така се беспомошни“, изјави за Гардијан Ноам Собел, професор по невробиологија на Институтот Вајцман.
