Недостатокот на рамнотежа меѓу изборните единици создава нефер однос меѓу политичките партии и мандатите што произлегуваат од изборите. Формулата која ги одредува мандатите се заснова на бројот на гласачи во изборната единица и одѕивот, така што гласовите потребни за пратеник варираат од единица до друга.
На државно ниво, СДСМ и коалицијата за европска иднина добија 154.684 гласови, додека Европскиот фронт 137.561. Со ова СДСМ има 17 илјади гласови повеќе но еден мандат помалку од Европскиот фронт во Собранието. Разликата меѓу Левица и „ЗНАМ“ на државно ниво е 12 илјади гласа за „Левица“, но партиите се исти по бројот на освоени мандати во Собранието.
Во шестата ИЕ разликата меѓу ВЛЕН и Европскиот фронт е 6100 гласа, но Европскиот фронт доби уште два мандати
Гласачи по изборни единици
1. Прва ИЕ – 313.183 запишани гласачи – излезност 59%
2. Втора ИЕ – 321.087 запишани гласачи – излезност 52%
3. Трета ИЕ 275.034 запишани гласачи – излезност 57%
4. четврта изборна единица – 27 гласачи – 27 гласачи. %
5. Петта ИЕ – запишани 310.216 гласачи – излезност 51%
6. Шеста единица – 317.109 запишани гласачи – излезност 40%
Веќе подолго време се зборува за нерамнотежата меѓу бројот на гласачи меѓу избирачките единици, бидејќи доведува до истото потценување на гласовите на граѓаните. Најголема е разликата меѓу втората и третата единица, дури повеќе од 46 илјади гласови. Тоа значи дека за до една единица, за да се избере пратеник, на партијата и требаат 8.000 гласа, во другата единица каде што има помалку гласачи, а излезноста е помала, пратеникот може да се избере со 3.000 гласа.
Проблемот со нерамнотежата меѓу единиците може да го реши моделот со една изборна единица, предлог за кој голем дел од партиите се изјаснуваат „за“, но не го одобруваат секогаш кога бил во процедура во Собранието.