Теоријата за „одложен успех“: Дали возраста и напорот со текот на годините влијаат на индивидуалните достигнувања

Теоријата за „одложен успех“ сугерира дека поединците често го достигнуваат врвот на успехот само по многу години напор. Но, дали оваа теорија е мит или факт заснован на научни истражувања?

Од една страна, приказната за успешни поединци како Вера Ванг и Џ.К. Роулинг покажува дека тие постигнале успех на подоцнежна возраст, откако доживеале многу предизвици и неуспеси во текот на нивните кариери.

Случаите на успешни и инспиративни луѓе често се користат како примери за доцен успех за поддршка на оваа теорија.

Од друга страна, неодамнешните студии од областа на психологијата и економијата сугерираат дека големите успеси често доаѓаат како резултат на континуиран напор и постојано подобрување.

Според бројни истражувања, поединците кои порано во животот почнуваат да инвестираат во вештини и кариери, често побрзо постигнуваат одлични резултати и чувствуваат поголемо задоволство во својата работа.

Покрај тоа, податоците од Harvard Business Review покажуваат дека помошта и поддршката во раните фази на кариерата може да помогнат да се постигне побрз успех.

Зголемувањето на можностите за учење и развој во раните фази може да придонесе за побрзо зголемување на успехот, дополнително нагласувајќи ја теоријата за „доцен успех“:

Додека примерите на поединци кои постигнале успех подоцна во животот се важни и инспиративни, важно е да се забележи дека успехот често бара постојан напор и подобрување за да се постигне.