Тоа беа мангупчиња кои не можеа да му парират на Коста! Владимир Кецмановиќ уште еднаш ја згрози целата јавност: Не сме семејство од рурална средина!
Владимир Кецмановиќ, таткото на малолетниот убиец од основното училиште Владислав Рибникар, вчера сведочеше на завршното судење во судскиот спор што наставничката по историја Татјана Стевановиќ ја покрена против семејството Кечмановиќ.
Таткото на Коста К, Владимир Кецмановиќ, 45 минути одговараше на прашањата на судијата, а адвокатката на тужителот, Татјана Стевановиќ, повторно се обидуваше да ја префрли вината од себе и за се го обвини училиштето, тврдејќи дека вработените во „Рибникар“ требало да ги забележат промените во однесувањето на неговиот син, бидејќи тој таму го поминал најголемиот дел од времето.
Тој, исто така, во неколку наврати истакна дека тие се угледно и образовано семејство и дека „не потекнуваат од рурална средина“.
– Необјасниво ми е тоа што син ми го застрела својот најдобар пријател и учителот што го обожаваше и кој му ја пренесе љубовта кон историјата. Немаше знаци дека ќе изврши масовно убиство, не покажувал знаци на насилство или дека нешто не е во ред со него – низ солзи изјави Владимир Кецмановиќ.
Објасни и зошто син му менува час и смена, а како што рече „децата во прво одделение биле Мангупчи кои не можеле да му парираат на Коста по знаење“ и токму затоа, на почетокот на седмото одделение, кога се формирала двојазичната паралелка, момчето полагало француски јазик и дека и самиот бил изненаден колку добро знае неговиот син бидејќи ниту тој, ниту Миљана не зборуваат француски.
-Тројцата, четворицата доаѓаа кај нас дома, играа и учеа. Срцето ми се наполни кога видов какви златни деца се – рече тој, навраќајќи се на децата од второто раѓање и додаде дека и покрај сите обврски, неговата сопруга зготвила ручек за децата и неговите пријатели:
-Никогаш не се жалел дека имал конфликт со некој од одделението. И некаде прочитав дека прво сакал да направи бомба, а бидејќи не успеал сакал да ги отруе децата и на крајот ми го злоупотребил оружјето.
На крајот од сведочењето тој уште еднаш нагласи дека вината ја гледа прво во училиштето.
– Секое училиште има психолог и педагог и никој никогаш не забележал ништо чудно, а тој најмногу време поминувал таму. Ние не сме семејство од селско место, тој беше добро дете – рече тој, а на прашањето дали неговиот син ќе извршил масовно убиство да не го однесе на стрелиште:
– Да бев виновен, сигурно немаше да ме гледате овде – заклучил тој.
