Убодот од морски еж може да доведе до прекин на дишењето, па дури и до смрт

Убодот од морски еж бара итно отстранување на боцките и внимателно лекување на раните.

Морските ежови се мали морски суштества покриени со боцки, кои можат да се најдат низ целиот свет. Нивното убод предизвикува  болка, па контактот со нив може да предизвика црвенило и оток, а во потешки случаи, сериозни симптоми како што се слабост, шок или парализа.

Морските ежови често се наоѓаат во плитки води, каде што престојуваат луѓето, па затоа може да се случи случаен контакт и убоди.

Контактот со морски ежови може да биде исклучително болен. Повеќето луѓе се каснуваат кога случајно ќе стапнат на нив или ќе ги допрат, што често се случува во матна вода, бидејќи се кријат во пукнатини во текот на денот.

Симптоми на убод од морски еж

Убодот од морски еж предизвикува моментална и силна болка. Убодните рани обично остануваат на кожата и лесно можат да се инфицираат ако не се третираат веднаш. Местото на убодот често станува црвено и отечено, а ако кожата се пробие (што е многу честа појава), убодот може да изгледа како сино-црна модринка.

Повеќекратните длабоки убодни рани можат да бидат сериозна повреда, особено ако се придружени со следниве симптоми:

• слабост
• мускулна болка
• шок
• парализа
• силен замор

Овие симптоми можат да доведат до прекин на дишењето, па дури и до смрт.

Што предизвикува убод од морски еж?

Морскиот еж има два одбранбени системи. Првиот е пасивен и постојано активен, бидејќи е дел од надворешната структура – долги, отровни боцки, кои се доволно остри за да ја прободат кожата. Овие боцки лесно можат да се откршат и да се заглават во телото по убод.

Вториот систем е поактивен и се нарекува педицеларија. Тоа се ситни боцки кои можат да лачат отров. Директните убоди со боцки предизвикуваат силна болка, особено затоа што боцките можат да навлезат длабоко во телото.

Домашен третман од убод од морски еж

Ако некое лице е каснато од морски еж, сите делови заглавени во телото треба веднаш да се отстранат со пинцета.

Може внимателно да се користи брич за мали делови од педицеларијата за нежно да се изгребат од кожата. Потоа, засегнатото подрачје треба да се измие со сапун и вода.

За ублажување на почетната болка може да се земат лекови против болки како што се ибупрофен или парацетамол. На местото на инјектирање може да се нанесе антибиотски крем, три пати на ден. Доколку се појави чешање, помага кортикостероиден крем како што е хидрокортизон.

Хидрокортизонот треба да се прекине и веднаш да се консултира лекар ако се појават знаци на инфекција, како што се:

• оток,
• топлина и црвенило на местото на инјектирање,
• покачена телесна температура,
• зголемена болка.

Кога да се посети лекар

Во случај на длабоки убодни рани, задолжително е да се посети лекар, но и ако болката трае подолго од четири дена по убодот.

Исто така, ако се појават знаци на инфекција во кое било време, треба да се побара итна медицинска помош, како и ако се појават симптоми како што се:

•     мускулна слабост,
•     парализа,
•     мускулна болка,
•     екстремен замор.

Доколку постои сомневање дека во телото останал ‘рбет од морски еж, лекарот може да нарача рендгенско снимање за да ја утврди неговата точна локација и да го отстрани, а може да препорача и вакцина против тетанус.

Доколку се појави инфекција, лекарот најверојатно ќе препише антибиотици. Важно е тие да се земаат во текот на целиот пропишан период, дури и ако симптомите исчезнат по неколку дена. Во случај на посериозна инфекција, може да биде потребна хоспитализација и администрација на антибиотици преку инфузија.

Ако боцките се вградени длабоко во телото или во близина на зглоб, може да биде потребна операција за нивно отстранување.

Дали убодите од морски еж можат да предизвикаат други здравствени проблеми?

Доколку не се лекуваат, убодите од морски еж можат да доведат до голем број сериозни компликации. Најчеста е инфекцијата на местото на инјектирање, која може брзо да се влоши.

Боцките што ќе се заглават во телото можат да се движат подлабоко во ткивото со текот на времето, што може да предизвика оштетување на ткивото, коските или нервите. Ова може да доведе до смрт на ткивото (некроза), вкочанетост на зглобовите или артритис. Доколку се забележат знаци на некроза, треба веднаш да одите во болница.

Во ретки случаи, може да се појави отежнато дишење или дури и прекин на дишењето, што бара итен третман, вклучувајќи давање кислород и евентуално механичка вентилација.