УПОРНО ЈАДЕТЕ А НЕ СТЕ ГЛАДНИ? ЕВЕ ГО ПРОБЛЕМОТ: Психотерапевт открива дека една работа многумина нема да ја признаат
Многумина би рекле дека храната е лек за душата, но експертите не мислат така. Поради оние кои решаваат некои други проблеми со храната, се роди изразот „емоционално прејадување“ . Психотерапевтот Весна Даниловац истакна дека треба да препознаеме кои емоции се обидуваме да ги елиминираме со храна.
Физиолошката глад е природна, но покрај тоа што јадеме три оброци, една и две ужини, имаме потреба постојано да внесуваме храна, пишува РТС. Не сме гладни физиолошки, туку сме емоционално гладни.
„Оваа потреба постојано да внесуваме нешто во телото се јавува затоа што кога чувствуваме емоција, со загризување храна, таа емоција исчезнува. Затоа храната е начин да ги задушиме, намалиме или целосно да ги елиминираме емоциите што не ни се допаѓаат. “, истакна таа.
Кога имаме природен, физиолошки глад, можеме да го одложиме. Меѓутоа, со емоционален глад имаме потреба да јадеме нешто и не успеваме да го одложиме. Во тој момент треба да изедеме нешто, обично одреден вид храна. “По земањето на таа храна, човекот има чувство на опуштеност. Ова е главната разлика помеѓу физиолошката и емоционалната глад”, објасни психотерапевтот.
Со храна ја пополнуваме празнината во себе, тагата, недостатокот на љубов, потребата за блискост, стравот, гневот, сето она што во одреден момент предизвикува непријатност. Слатките се најчестиот избор за емоционално прејадување. Истражувањата велат дека потребата за слатки е поврзана со потребата за љубов и потребата за блискост. Одредени намирници предизвикуваат сеќавања на некои моменти во животот кога сме се чувствувале добро. Од друга страна, храната ни го дава чувството што ни недостасува во животот.
„Затоа е важно да разбереме дека за да можеме да ја вратиме телесната тежина во нормала, треба да работиме на причината, односно да ги најдеме точните емоции кои ги елиминираме со храната“, потенцира психотерапевтот. Мора да имаме на ум дека имаме примарна и секундарна храна, онаа што доаѓа во чинијата. Примарна храна е љубовта, односите со другите луѓе, кариерата, физичката активност, духовноста, односите со пријателите. И кога имаме доволно примарна храна во нашиот живот, ни треба помалку храна во чинијата.
„Диетата влијае на резултатот, а она што би го препорачал е да работиме во исто време. Да контактираме со експерт со кој ќе ги утврдиме причините за емоционалното прејадување, да го елиминираме и истовремено да спроведеме диета, да го зголемиме физичкото Сето ова заедно води до резултати, а што е уште поважно, потребата за емоционално прејадување нема да се врати“, објасни психотерапевтот Весна Даниловац.
