Учителка од Словенија отишла во Швајцарија на еутаназија: „Испила горчлив пијалок и земала мало чоколадце“

Аленка е родена во 1957 година во Марибор. Како 12-годишно девојче и беше дијагностициран синдромот Морки, мукополисахаридоза IV, наследна метаболичка болест на Клиниката за ортопедија во Шалата во Загреб.

Не се плашам. Конечната одлука ја донесов кога имав големи болки и знам дека ќе станува полошо и полошо – изјави Аленка Чурин-Јанжековиќ во 2019 година кога новинарите на Вечерњи Лист ја посетија во куќата во словенечкото село Загорје, каде што живееше со сопругот. Застапничката на правото на еутаназија почина на 13 март годинава во Швајцарија, откако испила смртоносен коктел од лекови кои и биле дадени на нејзино барање.

• Испила горчлив пијалок, а потоа зела уште едно чоколадо – изјави Маријан Јанжековиќ за Словенске новине, кој и ветил на сопругата дека ќе продолжи да се бори за легализација на еутаназијата во Словенија.

“Го сакам мојот живот. Би го направил сето тоа одново. Но, не сакам да умрам на рати, меѓу другите луѓе. Затоа ве избрав да ми помогнете во ова”, рекла 61-годишната пензионирана учителка Аленка во писмото до швајцарската организација Дигнитас во близина на Цирих , со која контактирала со барање да и се овозможи еутаназија, која е легална во таа земја. Со години се борела за легализирање на еутаназијата и во Словенија. Ја објавила и книгата „Sam bog naj jo bere“ во која ја опишала својата борба со болеста. Издавачката куќа Заложба 5KA објави дека Маријан се вратил од Швајцарија сам, скршен, но полн со љубов. Во Швајцарија, како што рече, се простил само со сопругата физички, а духовно ќе останат поврзани до неговите последни часови. Заедно поминаа 40 години.

– Аленка отиде кај ѕвездите и сега оттаму ме чува – рече Маријан. Аленка е родена во 1957 година во Марибор. Како 12-годишно девојче, ѝ беше дијагностициран синдромот Морки , мукополисахаридоза IV, наследна метаболичка болест на Клиниката за ортопедија во Шалата во Загреб. Едноставно опишано, поради недостаток на ензими за разградување на шеќерот, нејзините коски и ‘рскавица буквално се распаѓаат. –  Родителите многу брзо сфатија дека нешто не е во ред. По препорака на вујкото на татко ми, кој беше лекар, ме носеа кај разни лекари. Посетивме ортопеди и ревматолози од Марибор и Грац во клиниката во Шалата во Загреб. Само во Загреб не задржаа и се посветија на откривање на дијагнозата и лекувањето. Покрај мене оваа дијагноза ја има и мојата пет години помладата сестра Невенка – изјави таа за медиумите. 

Трошоците за регистрација во швајцарската компанија тогаш беа 200 швајцарски франци, а годишната членарина беше 90 франци. Условите за членство се неизлечива болест во терминална фаза или болест која се влошува и неминовно води до смрт. Може да се пријават и оние кои страдаат од неподносливи болки кои не се ублажуваат и оние со траен инвалидитет. Со пријавата се испраќа и медицинска документација. Целата процедура чини околу 10.790 франци. На новинарите кои разговарале со Аленка во 2019 година, таа им рекла дека ќе чека се додека не може повеќе да ја издржи болката. Доби пораки со поддршка кои и дадоа сила отворено да зборува за таа болна тема.