Чивечкото тело после смртта се распаѓа но еден орган останува вечно: Немате поим за што се работи, ќе се изненадите
Телото има повеќе од 200 коски, неколку милијарди микроби и дури 37 милијарди клетки. Кога ќе настапи смртта, таа постепено се распаѓа, а на некои органи им требаат години за целосно да исчезнат.
Помеѓу вториот и четвртиот ден по смртта , микробите се веќе насекаде. Тие произведуваат отровни гасови, како што се амонијак и водород сулфид, кои ќе се прошират и ќе предизвикаат надуеност и смрдеа на телото.
Потоа, поради недостаток на снабдување со кислород, оние органи на кои им е најпотребно почнуваат да откажуваат, а еден од нив е мозокот. Клетките што го сочинуваат содржат 70 проценти вода, а кога ќе им снема кислород и ќе почнат да умираат, го ослободуваат. Ова е причината зошто на дното на труп може да се најде вода веднаш по смртта на една личност. Неколку часа по смртта започнува процесот во цревата.
Имено, бидејќи умирачкиот имунолошки систем повеќе не може да ги содржи гладните микроби кои обично помагаат во варењето на храната што човекот ја јаде, тие исчезнуваат. Тие започнуваат од долниот дел на цревата преку ткивото, а за неколку часа стигнуваат до црниот дроб и жолчното кесе, кое содржи жолто-зелена жолчка која се користи за разградување на мастите што човекот ги консумира додека е жив.
Откако микробите ќе ги изедат тие органи, таа жолчка почнува да го преплавува телото, обојувајќи го во сопствената боја. По 3 до 4 месеци таа жолта боја се менува во кафено-црна нијанса бидејќи крвните садови се распаѓаат, а железото во нив почнува да оксидира.
Речиси во исто време, молекуларните структури кои ги држат клетките заедно се распаѓаат, а ткивото почнува да се претвора во водена каша.
По нешто повеќе од една година, киселите телесни течности и токсините ја разградуваат памучната облека на мртвото тело, па тоа ќе се распадне. Потоа доаѓа време кога нема подраматични промени, но по десет години, во средина со доволно влага и низок кислород, започнува хемиска реакција која маснотијата на бутовите ги претвора во супстанца слична на сапун – оваа супстанца се нарекува ,,мртовечки восок”.
Од друга страна, ако телото е во услови каде што нема многу влага, може да дојде до мумификација – да, мртвото тело на човекот природно може да се претвори во мумија. Како што водата испарува сето ова време низ тенката кожа на ушите, носот и очните капаци, предизвикува нивно сушење и поцрнување – токму тоа е процесот на мумификација.
Приближно 50 години по смртта, ткивото на починатиот полека исчезнува, а мумифицираната кожа и тетивите остануваат. Во следните триесет години и тие ќе се распаднат, па по цели 80 години во трупот ќе останат само коски. До 100-годишнината од смртта, колагенот во коските драстично се намалил, а потоа и тие почнуваат да пукаат и распаѓаат. Од нив се формираат кршливи минерални материи, а во последната фаза на распаѓање се претвораат во прав.
Интересен податок е дека еден дел од телото останува засекогаш, а тоа се забите – тие не можат да се распаѓаат, пренесува Business Insider.
