„ЈАС САКАВ НАТАША, А ПОТОА ДОЗНАВМЕ ЗА БОЛЕСТА“ Животна исповед на познат Србин: По смртта на сопругата се ожени со нејзината пријателка
Во 2012 година доживеал семејна трагедија, по што неговата идна сопруга му помогнала да застане на нозе и да закрепне.
Во емотивна исповед , познатиот српски ватерполист Игор Милановиќ зборуваше за своите успеси, за проблемите во репрезентацијата, но и за личната трагедија што го снашла.
Својата идна сопруга Наташа ја запознал во 1986 година веднаш по неговиот славен гол против Шпанија во финалето на Светското првенство, а се венчале во 2003 година.
Меѓутоа, во 2010 година семејството го погоди веста дека Наташа има рак, а кога таа почина во 2012 година, Игор остана сам и мораше да се грижи за двете ќерки.
Тука се родила неговата голема љубов со идната сопруга Ивана, а отворено проговорил како се случило тоа.
„ Тогаш Ивана доаѓаше и ни помагаше. Беше пријателка со мојата покојна сопруга. Имаше чувство да ни помогне, бидејќи беше многу чест гостин во нашиот стан. Помладата ќерка повеќе се сеќава на Ивана отколку нејзината мајка“, вели Игор Милановиќ во емисијата „Преживеани“ на телевизија „К1“.
Тоа што најпрвин почнаа да излегуваат, а подоцна се ожени со пријателка на неговата покојна сопруга предизвика многу коментари, но како вистински шампион, Милановиќ ниту еден момент не се наврати на тоа.
„ Никогаш не ме интересираа тие работи. Нормално беше да се случи такво зближување, бидејќи две години, секој ден, таа доаѓаше и ни помагаше. Точно го знам моментот кога почнав да ја гледам како жена, не како пријателка „Децата ја обожаваат, имаат прекрасен однос. Сега сум вишок таму, особено затоа што бев во странство, но исто така се трудам да не ја расипам женската хармонија и атмосфера“, рече Милановиќ .
Во истата емисија тој зборуваше и за покојната Наташа.
„ Мојата покојна сопруга Наташа беше асистент на фотограф на една фотосесија, каде што Андриќ, Шоштар и јас позиравме, веднаш по мечот со Италијанците во 1986 година. Тогаш ја забележав, но немавме контакт. Нашиот најдобар пријател Ненад Курајица ми помогна се запознаваме. тој беше пријател со Наташа. Тој дојде од Америка и не собра сите на еден брод. Тогаш во разговорот со неа сфатив дека може да има нешто повеќе“ .
„ Наташа и јас навистина се сакавме. Се венчавме во 2003 година и имавме прекрасен брак. Таа беше добра личност, пријателка, прекрасно суштество. Ја сакаше мојата љубов кон уметноста и го почитуваше спортот, бидејќи и самата беше од спортско семејство.Се се случи брзо.Во 2010 година дознавме за болеста.Почина во 2012. Бев исплашен,лут,лут.Се помина со божја помош.Мислам дека јас и децата излеговме посилни од тоа ситуација “.
Тој се обидел да им ја надомести загубата на мајката на децата, а извесно време им го посветил само на своите ќерки. Како што вели, правел се со децата, спиел со нив.
„ Помалата одеше во градинка, постарата на училиште, а јас тоа време го искористив за да пијам кафе со другарите. Потоа ги земам, одиме во Бањица, бидејќи постарата тренира синхронизирано пливање, а помалата и јас одевме во сауна. Завршивавме се околу пет, доаѓаме дома, не чека мојата баба Ана, креветот е готов, домашната задача е завршена и заедно легнуваме. Спиевме заедно две години“, изјавија легендарен ватерполист.
