Јованка Броз беше погребана со Тито, а сите зборуваа за два детали: Ја придружуваа на звукот на посебна песна, а на ковчегот беше ставено нешто што таа го обожаваше (фото)
Јованка Броз, вдовица на поранешниот претседател на СФРЈ, Јосип Броз Тито, почина на 20 октомври 2013 година во белградскиот Ургентен центар во 11 часот и 45 минути на 89-годишна возраст. Таа на 23 август била примена во Ургентниот центар во тешка состојба.
Јованка Будисављевиќ Броз беше вдовица на југословенскиот претседател Јосип Броз Тито, со кого беше во брак од 1952 година до неговата смрт во 1980 година и живееше во Белград. Имала чин потполковник на ЈНА.
Јованка е родена во селото Пеќани, Лика. На 17-годишна возраст се приклучила на Сојузот на комунистичката младина на Југославија. Во 1943 година била ранета во ногата и се разболела од тифус. Истата година, нејзиниот брат Максим бил убиен, а нејзиниот татко починал. Таа го запознала Јосип Броз Тито, со кого била во брак од 1952 година до неговата смрт во 1980 година, за време на германското слетување на Дрвар во 1944 година.
На 26 октомври 2013 година Јованка Броз беше погребана со почесна стража на гардата на српската армија во „Куќата на цвеќето“ во Белград. Потоа ковчегот со посмртните останки на првата дама на поранешна Југославија беше поставен на влезот во „Куќата на цвеќето“, каде таа беше погребана точно напладне, а до нејзиниот ковчег беше поставена почесна единица на гардата на српската армија. Беа отпуштени три почесни водови на гардата на српската армија.
На гробот била поставена плоча од бел венчански мермер, на која со златни букви, идентични како на плочата на Тито, пишувало „Јованка Броз 1924-2013“.
Според нејзината последна желба, Јованка беше испратена со песната „Бела чао“. На ковчегот имаше црвени антуриуми, нејзините омилени цвеќиња.
„И додека ја спуштаа од гробот на животот во нов дом на заборавот, на тоа последно патување ја придружуваше музиката од песната на италијанските партизани, песна која стана симбол на отпорот. Песната е компонирана во шеесеттите години на минатиот век, кога Јованка немаше ни 40 години, а неговиот автор останува непознат до ден-денес.
