10 ОРГАНИ БЕЗ КОИ ЧОВЕКОТ МОЖЕ ДА ЖИВЕЕ: Еве кој ја презема нивната функција

Честопати ги земаме нашите органи здраво за готово. Тие работат без наша свест за да не одржуваат во живот без наша помош. Понекогаш имаме проблем со некои од нив, па затоа е потребна интервенција, лекови или други третмани за да се излечат или да се одржи нивното нормално функционирање. И што се случува кога третманите не помагаат и е потребно отстранување на органи?

Постојат органи без кои не можете да живеете – на пример срцето, мозокот и кожата. Но, постојат и органи без кои човек може да продолжи да живее нормално.

Тоа се органите без кои човекот може да преживее кога треба да се отстранат од медицински причини.

Слезината

Слезината е вклучена во филтрирање на оштетените или стари црвени крвни зрнца , борба против инфекции со создавање бели крвни зрнца и складирање на тромбоцити и други есенцијални имунолошки клетки.

Иако слезината е несомнено вредна, можно е да се живее без неа. Некои луѓе се раѓаат дури и без слезина, а понекогаш слезината се отстранува поради траума или специфични медицински состојби како што е зголемена слезина или пукната слезина. Во овој случај, другите органи се засилуваат за да ја пополнат празнината.

Црниот дроб, на пример, ја презема работата за филтрирање на оштетените крвни зрнца, додека коскената срцевина го зголемува производството на потребните имунолошки клетки.

Слепо црево

Некои научници веруваат дека слепото црево може да послужи како „безбедна куќа“ за корисни цревни бактерии. Одредени болести можат да влијаат на бактериите во цревата, а слепото црево може повторно да го насели цревата со здрави бактерии, помагајќи да закрепне.

Сепак, апендектомија обично се прави кога има воспаление кое, ако не се лекува, може да доведе до пукнување на слепото црево и сериозни компликации.

Во отсуство на овој орган, телото непречено ги продолжува функциите на варење и одржување на имунитетот. Другите делови на имунолошкиот систем ја компензираат загубата, а корисните бактерии во цревата наоѓаат начини да напредуваат и повторно да се населат кога е потребно.

Едно белодробно крило

Колку и да се клучни белите дробови, можно е да се живее само со едно функционално крило. Причините за отстранување може да варираат од рак до тешки инфекции или трауматски повреди. Кога ќе се отстрани едното белодробно крило, преостанатото белодробно крило се шири за да го заземе просторот и, со текот на времето, може да го зголеми својот капацитет да компензира за отстранетиот друг дел.

Сепак, додека некои луѓе можат да функционираат со едно белодробно крило, други може да се соочат со ограничувања. Вкупниот капацитет на белите дробови е намален, што може да доведе до намалена издржливост при физички активности. На овие луѓе им останува без здив побрзо или им треба подолго време да се опорават од напор.

Секако, со соодветна медицинска нега и физикална терапија, многумина повторно добиваат значителен дел од нивните претходни физички способности. Исто така, потребно е некој со едно белодробно крило да остане под грижа на пулмолог и да избегнува навики штетни за белите дробови, како што е пушењето .

Жолчното кесе

Ова е мал орган во облик на круша сместен под црниот дроб, чија основна функција е складирање на жолчката, дигестивна течност произведена од црниот дроб која помага во разградувањето на мастите за време на варењето. По оброкот, жолчното кесе ослободува жолчка во тенкото црево за да помогне во варењето на масна храна. Додека жолчното кесе игра помошна улога во варењето, тоа не е апсолутно неопходно за целиот дигестивен процес во телото.

Некои луѓе развиваат жолчни камења , т.е. акумулација на тврди честички кои можат да го блокираат нормалниот проток на жолчката и да предизвикаат болка, воспаление и инфекција. Во некои случаи, лекарот може да препорача отстранување на жолчното кесе преку процедура наречена холецистектомија. Кога ќе се отстрани жолчното кесе, црниот дроб ја презема улогата на ослободување на жолчката директно во тенкото црево. Како резултат на тоа, луѓето без жолчен меур можеби ќе треба да ја променат исхраната, да јадат помали, почести оброци и да го намалат внесот на храна богата со маснотии.

Еден бубрег

Повеќето луѓе се раѓаат со два бубрези, органи со големина на тупаница лоцирани на двете страни на ‘рбетот. Нивната примарна улога е да ги филтрираат и отстрануваат отпадните производи и вишокот течности, вклучително и електролитите, од крвта за да формираат урина. Тие, исто така, регулираат некои важни телесни функции, како што се контролирање на крвниот притисок, производство на црвени крвни зрнца и балансирање на минералите во телото.

Меѓутоа, ако едниот бубрег е изгубен или дониран, другиот бубрег ги презема овие функции. Потоа се зголемува во големината и капацитетот за филтрирање, процес познат како компензаторна хипертрофија. Урамнотежена исхрана, одржување на здрава тежина, контролирање на внесот на алкохол и сол, одржување на хидрираност и внимателност со лекови против болки без рецепт се некои мерки кои ќе помогнат да се обезбеди здравјето и долговечноста на преостанатиот бубрег (преку Healthline).

Крајниците

Крајниците играат активна улога во имунолошкиот систем на телото. Како дел од лимфниот систем, крајниците работат во првите редови на одбранбениот систем на телото против бактериите и вирусите кои влегуваат преку устата или носот.

Сепак, тие понекогаш можат самите да станат место на инфекција, што доведува до состојби како што е тонзилитис, кој се манифестира како отечени, болни крајници, често придружени со треска. Ако тонзилитисот стане хроничен или ако крајниците претерано се зголемија до степен да предизвикаат тешкотии во дишењето или голтањето, може да се препорача хируршко отстранување на крајниците .

Кога ќе се отстранат крајниците, другите компоненти на имунолошкиот систем се прилагодуваат и компензираат за отсуството на крајници.

Матката

И покрај нејзината клучна улога во репродукцијата и менструацијата, жената може да живее без матка . Хируршкото отстранување на целата или на дел од матката, наречено хистеректомија, е вообичаена процедура. Всушност, тоа е втората најчеста операција за жени, со околу 300.000 извршени секоја година во САД (според WebMD ) . Жените имаат хистеректомија поради различни причини, вклучувајќи миома на матката, ендометриоза, рак, хронична болка или тешко крварење.

Жените кои се подложени на оваа процедура повеќе не можат да имаат деца, но нивниот животен век и целокупното здравје не се негативно засегнати.

Јајниците

Еден или двата јајници понекогаш се отстрануваат поради различни причини, вклучително и рак на јајниците, цисти или како превентивна мерка за оние со висок ризик од рак на дојка или јајници поради генетски фактори (според клиниката Мајо ) . Сепак, животот без јајници носи промени. Без нив, телото не може да произведе исти нивоа на естроген и прогестерон. Ова може да доведе до рана менопауза , која доаѓа со симптоми како што се топли бранови, промени во расположението, ноќно потење и сувост на вагината. Исто така, постои зголемен ризик од остеопороза, состојба во која коските стануваат слаби и кршливи.

Жените можат да живеат здрав живот без јајници. Терапијата за замена на хормони може да им помогне на жените да се справат со симптомите на менопаузата и ризиците поврзани со намалениот естроген. Ова вклучува земање синтетички хормони за да ги замени оние што телото повеќе не ги произведува.

Простата

Да се ​​живее без простата не е проблем, но процедурата може да има несакани ефекти. Примарните проблеми по операцијата се уринарна инконтиненција и еректилна дисфункција. Многу мажи на крајот ја враќаат целосната контрола на мочниот меур, но други може да се соочат со постојани проблеми.

Според веб-страницата City of Hope , повеќето мажи ќе доживеат некој вид на сексуална дисфункција. Сепак, постојат чекори што можат да ги преземат за да ја вратат здравата сексуална функција, вклучувајќи лекови, советување, вежбање и хируршки импланти. Слабеењето, здравата исхрана и откажувањето од пушењето исто така може да помогнат.

Некои лимфни јазли

Лимфните јазли се важни за здрав имунолошки одговор, но можно е да се живее без некои од нив. На луѓето често им се отстрануваат лимфните јазли за време на операцијата, особено во случаи на рак каде што може да се испитаат за да се провери можното ширење на болеста или може да се отстранат за да се намали ризикот од понатамошно ширење на болеста. Отстранувањето може да доведе до состојба наречена лимфедем. Бидејќи лимфниот проток мора да се пренасочи, тоа може да доведе до акумулација на течност и оток во рацете, главата, вратот, гениталиите или нозете. Иако не постои начин да се спречи лимфедемот, останувањето активен по третманот може да помогне да се намали ризикот.