– Сметани за најзагрозените екосистеми во светот, 35 отсто од мочуриштата во светот исчезнале во последните 50 години, според веб-страницата на Светскиот ден на мочуриштата, пренесува Анадолу.
По повод Светскиот ден на мочуриштата, кои се меѓу најпродуктивните екосистеми во светот, ставен е фокус на важноста на мочуриштата.
Кампањата за подигање на свеста организирана од Секретаријатот на Рамсарската конвенција, Светскиот ден на мочуриштата се одбележува на 2 февруари од 1997 година. Генералното собрание на Обединетите нации, исто така, го одреди 2 февруари како Светски ден на мочуриштата во 2021 година.
Рамсарската конвенција, која беше потпишана во иранскиот град Рамсар, обврзува 170 држави да ги заштитат мочуриштата и да обезбедат рационално менаџирање.
Постојат над 2.400 Рамсар-локалитети низ светот. Тие зафаќаат над 2,5 милиони квадратни километри, површина поголема од Мексико.
Полуостровот Кобур во Австралија во 1974 година беше назначен како прво Рамсар-место во светот, а Боливија ја има најголемата површина, 148.000 квадратни километри под заштита на Рамсарската конвенција.
Регионот Рио Негро во Бразил, од друга страна, се смета меѓу најголемите мочуришта во светот, со површина од 120.000 квадратни километри.
Канада, Чад, Конго и Русија поседуваат поединечно над 100.000 квадратни километри мочуришта, Нгири-Тумба-Маиндомбе во Конго и заливот Квин Мод во Канада покриваат површина од по 60 илјади квадратни километри.
Земјите со најмногу Рамсар-места се Велика Британија со 175 и Мексико со 142.
– Рамсар-местата во Туркије под заштита
Туркије стана дел од Рамсарската конвенција во 1994 година за зачувување и мудро користење на своите мочуришта.
Султанските мочуришта, Сејфе, Бурдур, езерата Манјас, делтата Ѓоксу, лагуната Акјакан, делтата Кизилирмак, езерото Улуабат, делтата Гедиз, лагуните Јумурталик, Меке Мар, Кизорен Обрук (понор), езерото Кујуџук, кратерот Немрут се означени како Рамсар-места и се ставени под заштита.
Вкупно 95 места кои покриваат приближно 10.850 квадратни километри, од кои 59 се од национално, а 22 од локално значење, се означени како мочуришта.
Како дел од Рамсарската конвенција, подготвени беа планови за управување со 70 мочуришта во Туркије во периодот од 1999 до 2021 година и беа спроведени во практика.
– „Време за зачувување на мочуриштата“
Извештаите го покажуваат шокантниот факт дека мочуриштата на планетата Земја исчезнуваат трипати побрзо од шумите.
Меѓународниот фонд за развој на земјоделството (IFAD) соопшти дека околу 87 отсто од мочуриштата се изгубени од 1700 година. Се проценува дека најмалку 64 отсто од мочуриштата се изгубени од 1900 година.
Мелиорацијата за земјоделски цели, загадувањето, прекумерниот риболов, прекумерната употреба на ресурсите, инвазивните видови и климатските промени се меѓу факторите кои го забрзуваат губењето на мочуриштата.
Со цел да се спречи нивната загуба, да се подигне националната и глобалната свест за мочуриштата и да се поттикнат активности за обнова на мочуриштата, овогодишниот Светски ден на мочуриштата се одбележува со темата „Време е за обновување на мочуриштата“.
– Функција на мочуриштата
Иако мочуриштата покриваат околу 6 до 7 отсто од светската копнена површина, 40 отсто од сите растителни и животински видови на Земјата живеат или се размножуваат во овие области.
Мочуриштата играат и многу клучна улога во климатските промени преку „заробувањето“ и ослободувањето на фиксниот јаглерод во воздухот. Измерено е дека крајбрежните мочуришта чуваат и складираат јаглерод диоксид 55 пати побрзо од тропските дождовни шуми.
Мочуриштата имаат улога во намалувањето на влијанието на вонредните временски услови како што се поплавите, сушите и обилните врнежи. Хранејќи или балансирајќи ги подземните води, овие области ги контролираат поплавите со складирање на вишокот вода при обилните врнежи.
Мочуриштата се важни во однос на добивањето вода за пиење и обезбедувањето храна. Додека подземните води се смета дека обезбедуваат вода за пиење за речиси 3 милијарди луѓе, оризот одгледуван во мочуришните области е основна храна за 3,5 милијарди луѓе.
Во последните години, во кои се бележи раст на глобалното затоплување и девастацијата од страна на човекот, се користи технологијата и се спроведуваат различни планови и програми за заштита на мочуриштата, кои имаат тенденција на исчезнување од ден на ден во целиот свет.