Во неочекуван и парадоксален пресврт, односите меѓу американскиот претседател Доналд Трамп и неговиот руски колега Владимир Путин не се развија како што се надеваше Кремљ.
Иако на почетокот сè изгледаше ветувачки за Москва по изборот на Трамп во 2016 година, последователните случувања докажаа дека Путин погрешно ги протолкувал ситуациите и погрешно ги одиграл своите карти.
На почетокот, Трамп користеше необично мек и почитувачки тон кон Путин, што претставуваше значително отстапување од построгите ставови на неговите претходници. Реториката на Трамп создаде впечаток дека може да следи период на нормализација или дури и зближување меѓу Вашингтон и Москва.
Ова ги зголеми надежите во Кремљ дека Русија ќе постигне стратешки придобивки, особено во однос на конфликтот во Украина и укинувањето на некои меѓународни санкции, пишува „Њујорк тајмс“.
Но, наместо да се подобрат, односите меѓу двете земји се заладија. Наместо да се зајакне, соработката беше поткопана од голем број фактори, вклучувајќи ја истрагата за руското мешање во изборите во САД во 2016 година, тензиите во Сирија, анексијата на Крим и континуираната поддршка на Путин за сепаратистите во Украина.
Овие случувања го ставија Трамп под голем политички притисок во САД, принудувајќи го да заземе поцврст став кон Русија во многу наврати.
За западните аналитичари и самите Американци, стануваше сè појасно дека Путин ја прецени својата способност да влијае или да манипулира со американскиот претседател.
Во обид да го искористи максимумот од поволната политичка клима, Путин всушност предизвика спротивна реакција: САД ги заостри санкциите, го зголеми своето воено присуство во Источна Европа и ја продлабочи поддршката за Украина.
Гледано од денешна перспектива, односот меѓу Трамп и Путин, кој некогаш ветуваше трансформација на меѓународната политика, заврши како пример за илузија и стратешка грешка во пресметките. Наместо да добие предност, Русија изгуби уште поголемо влијание и се соочи со пообединет Запад против неа.