ЖИВОТНА ПРИКАЗНА- ПЕЛТЕЧЕЛ КАКО МОМЧЕ, А ПОТОА СТАНАЛ ЛЕГЕНДАРЕН АКТЕР: ОД СИРОМАШТИЈА ВО ЅВЕЗДА, СЕГА Е ТЕШКО БОЛЕН И ЗАВИСИ ОД ДРУГИТЕ
Во пресрет на неговиот 68-ми роденден, семејството на Брус Вилис откри дека актерот боледува од фронтотемпорална деменција, поради што повеќе не може да работи. Со него се неговата поранешна и сегашна сопруга и петте ќерки и се трудат да му го направат животот што е можно поубав и пријатен.
Тешко е да се поверува дека Волтер Брус Вилис, кој на 19 март го прослави својот 68-ми роденден, овој голем ден ќе го дочека во сериозна здравствена состојба, а неодамна семејството потврди дека му е дијагностицирана фронтотемпорална деменција. Затоа што ако некој холивудски актер е олицетворение на мажественост, физичка сила и моќ, тогаш тоа е впечатливиот Брус.
Затоа тој секогаш беше миленик на жените, а исто толку страсно ги сакаше. Од друга страна, тој има силна заштитна и алфа машка аура, поради што сè уште е во блиски односи со поранешната сопруга Деми Мур, иако таа беше многу отворена за тоа дека Брус ја изневерувал додека биле во брак. Отпрвин тие беа многу вљубени, но како што одминуваше времето, Вилис стануваше сè понепредвидлив и многу брзо зажали за својата одлука веднаш да се ожени. Иако тој беше оној кој ја наговори Деми да се омажи за него, тој брзо почна да копнее за чувството на слобода.
– Брус и јас се запознавме, се венчавме, добивме дете и направивме многу работи многу брзо. Како да се разбудил по неколку години и помислил: „Дали ова е она што навистина го сакам? Дали сакам да бидам слободен?“ Тој се бореше да го реши тој конфликт во себе. Сакаше семејство и приземјување, но копнееше и за возбуда и нешто ново. Во основа, тој сакаше да прави што сака – пишува Деми во своите мемоари, додавајќи дека тука е вклучено и неговото скокање во кревет со други жени.
Бројни експерти и Фројд тврдат дека возрасните ги влечат своите проблеми уште од детството, а можеби причината, причината или објаснувањето за нагонот на Брус да изневерува може да се бара токму во неговото воспитување. Имено, тој можеби стана олицетворение на машкоста, но некогаш беше несигурно дете.
Роден е во 1955 година во германскиот град Идар-Оберштајн. Неговиот татко, Дејвид, бил испратен во база во Германија, каде што ја запознал учителката Марлен, со која се оженил. Парот останал со малиот Брус во Германија до неговата двегодишна возраст, кога Дејвид решил да ја напушти војската и да се врати во Америка. Тие се населиле во градот Карнис Поинт, Њу Џерси, каде што биле скромно семејство од работничка класа. Мајката била вработена во банка, а таткото работел на бројни работни места, од заварување до механички работи во фабрики. Брус наскоро добил два браќа и сестри – Дејвид, Роберт и Флоренс, но бракот на нивните родители не траел. Тие се развеле во 1971 година, кога Брус бил тинејџер.
Тие никогаш не живееле во изобилство, но таткото бил решен да ги научи децата дека работата и посветеноста се најважните вредности во животот. Затоа ги поттикна да се запишат на што повеќе воннаставни активности. Брус тренирал борење и фудбал и бил член на студентскиот парламент, но никогаш не успеал да се вклопи со останатите основци. Од девет до 17 години имал изразен проблем со пелтечење, кој се влошил кога морал да одговара пред цело одделение. И покрај тоа, тој продолжи да учествува во сите активности како и другите ученици, а не се откажуваше ниту кога го исмеваа. Со оглед на тоа што беше комуникативен и позитивен, со текот на времето им се допадна, а дури во средно училиште ја стекна посакуваната почит и восхит од учениците и наставниците.
Имено, на аудицијата за претставата „Јенки од Конектикат во дворот на кралот Артур“, организирана од аматерска театарска група, сфатил дека пелтечењето целосно исчезнало. Глумата му помогна и да го реши проблемот со самодовербата. Тој се заљубил во глумата и сакал да ја изучува, но неговиот план пропаднал кога бил суспендиран на три месеци пред дипломирањето бидејќи бил фатен како пуши марихуана на училиште. Тоа му ја уништило амбицијата да студира, па по завршувањето на средното образование се вработил како обезбедување во нуклеарната централа Салем. Иако работата понекогаш била опасна, тој не се откажувал. Сакаше да заштеди нешто за иднината. Не нужно за колеџ, иако сè уште имаше идеја еден ден да студира комуникациски студии, за кои сметаше дека најдобро ќе одговараат на неговата харизма.
Сепак, првите неколку години ги посвети на потрагата по идеалната работа, а не на факултетот. Извесно време работел како приватен истражител, возач на камион… Во периодите кога бил без работа свирел хармоника во блуз-бендот „Loose Goose“ и настапувал со нив во локалните локали. Со текот на времето сфатил дека креативната работа и слободата повеќе му одговараат отколку строгото работно време и работен век. Така, конечно решил да се запише на државниот универзитет Монтклер во Њу Џерси за да студира драма. Првата година беше исклучително плодна, тој се појави во неколку претстави на аматерски продукции, а првата од нив „Мачка на вжештен лимен покрив“ му донесе аплауз од колегите. Постепено ја врати харизмата и самодовербата со која зрачеше во средното училиште.
Откако поминал една година на универзитетот, заклучил дека таму научил сè што може и решил да ги прошири своите хоризонти. Првиот чекор беше преселба во Њујорк во 1980 година. Иако немал никакви контакти, сметал дека нема да помине долго пред да ја добие првата актерска работа. Но, Њујорк беше сосема поинаква средина од градот каде што порасна. Имаше само една од илјада, а улогите во аматерски театарски продукции не беа референца. За да преживее, навечер почнал да работи како келнер во барот „Камиказе“, а преку ден посетувал часови по глума кај престижната инструкторка Стела Адлер. И тоа бесплатно. Имено, тој ја освоил со својот шарм. Напорот се исплатеше и тој почна да добива мали улоги во продукции надвор од Бродвеј. За жал, тие не ги привлекоа големите имиња во филмската индустрија со кои Вилис се надеваше дека ќе ги запознае. И тогаш доби можност да настапи во претставата “Fool for Love”, благодарение на која, иако едвај имаше споредна улога, си отвори нови врати. Неговиот настап беше забележан, па се почесто одеше на нови аудиции. Тој дури беше ангажиран од Levi’s во рекламна кампања.
Во исто време, додека се обидуваше да се пробие на актерската сцена, тој се обиде што повеќе да ужива во декаденцијата на ноќниот живот на Менхетен во 1970-тите. Додека не работеше во кафеана или на аудиција, се дружеше по клубови, експериментираше со дрога и се дружеше со разни авангардни ликови. Излегуваше толку многу што веќе почна да му прави проблем во потенцијалната кариера, па во 1984 година реши да се пресели во Лос Анџелес. Не само да се извлечеш од порокот, туку да најде улога таму во ТВ серија или филм. Имаше среќа и неколку месеци откако пристигна беше ангажиран за епизодна улога во сериите „Miami Vice“ и „Twilight Zone“. Сепак, Брус сè уште трпеливо ја чекаше големата можност што пристигна во раните 1980-ти, кога ABC објавија дека ќе продуцираат детективска серија во која веќе ја ангажирале актерката Сибил Шеперд. За да и најдат партнер, организирале аудиција на која се појавиле 3.000 кандидати. Ја доби улогата, а снимањето на серијата „Случајни партнери“ започна во 1984 година.
Преку спој на среќа, талент и упорност, тој успеал да најде излез од малку сиромашен живот, а од непознат актер да стане главен лик на екранот. Меѓутоа, она што тогаш не се знаеше, а подоцна стана познато е дека зад оваа среќа стоела неговата тогашна девојка Шери Ривера, која ја влечела Џене Парсегијан од Театарската агенција Тријада да ја види новата претстава на своето момче. Бидејќи и се допадна, го покани на аудиција. Меѓутоа, во текот на годините на емитување, ПР-одделот на ABC се обиде да ја прикрие нивната врска. Во нивен интерес беше гледачите да веруваат дека има романса помеѓу Брус и Сибил дури и надвор од сетот. Иако морал да ја крие, Ривера останала покрај своето момче во следните три години, давајќи му совети и охрабрувања. За жал, токму овој успех, за кој таа е во голема мера одговорна, ќе биде кобен за нивната врска. Имено, нивниот проблем беше момчешката страна на неговата личност, како Петар Пан, разиграната страна. Иако на почетокот тоа изгледаше како предност, подоцна се покажа како товар.
Благодарение на неговата дива природа и наклонетоста за излегување, тој стана извонредна реклама за винскиот фрижидер на Seagram. Само за таа реклама му платиле два милиони долари. Одеднаш не знаеше што да прави со толку пари.
– Тоа беше стара приказна која се повторуваше и додека живееше во родниот град. Тој беше истиот човек, но можностите што беа претставени беа чудесни и збунувачки. Штом стана успешен, се чинеше дека дивееше. Работеше со страшно темпо, што влијаеше на неговата психа и емоции. Сите сакаа дел од него. Публицисти, менаџери, луѓе од индустријата, обожаватели и особено медиумите. Го растргнуваа – рекол пријателот на Брус.
По напорните часови на снимањето, тој одеше во кафеана со своите пријатели и ја користеше својата новооткриена слава до утро. Не му беше јасно зошто имал толку среќа. Кога Шери го остави на крајот на 1986 година, тој остана без силна основа во животот. Влегол во фаза која подоцна ја нарекол ергенски живот. Тој купил куќа во кањонот Николс и иако изгледал како убав сосед, станарите во близина брзо почнале да се жалат на гласната музика. Постојано организирал забави, па морала да интервенира и полицијата. Еднаш бил уапсен поради расправија и навреда на полицајци. Лошата вест брзо се прошири, па продуцентите станаа претпазливи.
Три години по доаѓањето во Холивуд, конечно му беше понуден квалитетен проект на големото платно – првиот филм во идната франшиза Die Hard од 1988 година, во кој тој го играше њујоршкиот детектив Џон Меклејн. Иако на почетокот не сакал, бидејќи барал малку поинаква улога од детективот, кога му понудиле вртоглави пет милиони долари, тој се согласил. Сепак, еден од условите беше да престане да излегува и да почне да оди на состаноци на анонимни алкохоличари. Продуцентите не сакаа скандали. Во исто време падна и гледаноста на „Random Partners“, а тензиите меѓу главните актери се повеќе растеа.
– Беше како договорен брак. Моравме да работиме едни со други бидејќи бевме обврзани со договор, без разлика што мислиме еден за друг. Имаше денови кога доаѓав на работа и не сакав да работам со неа – открил Брус, кој во тој период почнал да оди и со психотерапевт.
– Лесно е да се тргне погледот, но потребна е храброст да се соочиш со проблемот. Поминав голем дел од мојот живот градејќи ѕидови околу себе за да се заштитам од себе. Но, не бев доволно храбар да ги срушам – рекол тој.
Главната причина за тие ѕидови била скриена, признал, во неговото детство. Тој тврди дека недостигала интимност во семејството. Во исто време, во 1987 година, тој почна интензивно да вежба за да биде во форма за снимање. Филмот „Умри машки“ беше успешен на кино благајните и Брус стана една од најпосакуваните ѕвезди. Тогаш ја запознал својата колешка Деми Мур. Тие се венчаа во ноември 1987 година, а една година подоцна ја добија ќерката Румер Глен. Деми и тој наскоро добија уште две девојки – во јули 1991 година, Скаут Лара и во февруари 1994 година, Талула Бел.
-Тоа е единствениот период во мојот живот кога можев со сигурност да кажам дека Господ е со мене во просторијата. Новиот живот е повеќе од очигледен доказ за Божјото присуство. Тоа беа најволшебните моменти што ги доживеав. Јас сум целосно вклучен во нивниот живот. Секогаш кога не работам, поминувам време со моите деца. Кога работам постојано им се јавувам на телефон. Нивното училиште е отворено за родители, па кога имам време одам на часови – изјави еднаш Брус, кој градеше и музичка кариера, па дури и издаде поп-блуз албум „Враќањето на Брун“.
На концертите Деми секогаш беше во првиот ред, но бракот не ги преживеа сите предизвици, па се разведоа по 13 години.
– Не знам зошто, можам да ви дадам едно филозофско објаснување, универзалното, а тоа е дека работите се менуваат. Луѓето созреваат поинаку. Тие не се менуваат со иста брзина. За секој пар, дури и во најдобри околности, е тешко да се одржи бракот. А нашиот постојано беше под лупа. Сè уште ја сакам Деми. Ние сме многу блиски. Имаме три деца, кои ќе продолжиме да ги одгледуваме заедно. Мислам дека денес сме поблиску отколку што бевме. Ќе останеме пријатели – објасни тогаш Брус, кој по разводот вети дека повеќе нема да се жени.
Сепак, веќе во 2004 година тој беше шармиран од актерката Брук Барнс, која ја запозна есента 2002 година преку заеднички пријател, продуцентот Стив Бинг. Брук во тоа време била во врска со Стив, а кога раскинале една година подоцна, таа го запознала Брус и започнала врска со него. Се пишуваше дека ја запросил во април 2004 година на романтично патување во Париз. Но, по само десет месеци заедно, секој тргнал по својот пат, а причината наводно била неможноста за одржување на врска на далечина.
На снимањето на филмот „Совршениот странец“, кој го сними во 2007 година, Брус се заљубил во својата колешка Тамара Фелдман, но и тоа траело само неколку месеци. А потоа ја виде манекенката Ема Хеминг. Тие се запознале во теретана во 2007 година и ги запознал заеднички пријател. Подоцна призна дека лудо се заљубил во неа по само еден состанок. Тие се вериле по 15 месеци врска и размениле свадбени завети во март 2009 година на островите Туркс и Каикос. Меѓу гостите беа Деми и нејзиниот тогашен сопруг, актерот Ештон Качер. Бидејќи бракот не бил легален во Америка, сето тоа го направиле повторно шест дена подоцна во Беверли Хилс. Брус имаше две ќерки со Ема – Мејбел Реј во 2012 година и Евелин Пен во 2014 година.
– Брус е личност која цврсто стои на земја. Тој е крајно смешен и секој ден ме боли мускулите од смеење. Тој е многу харизматичен и секси. Понекогаш се чувствувам како да сум постара од него. Искрено можам да кажам дека не ја чувствуваме разликата во годините. Има разлики меѓу нас, како и кај секоја двојка, но тој е совршен во моите очи. Јас сум вистинска среќна девојка, што и тој го чувствува – изјави еднаш 23 години помладата Ема.
А Ема, заедно со ќерките и Деми, е најголемиот поддржувач на актерот, чие здравје рапидно опаѓа. Иако до пред неколку години Брус не даваше никакви индикации дека планира да се пензионира, неговата здравствена состојба за само една година толку се искомплицира што сега е сосема јасно дека неговата актерска кариера е завршена. Во март 2022 година, семејството Вилис објави дека на Брус му била дијагностицирана афазија, состојба што ја отежнува комуникацијата и обработката на јазикот.
– Ова е навистина предизвикувачки период за нашето семејство и ние сме многу благодарни за вашата континуирана љубов, сочувство и поддршка. Ние поминуваме низ ова како силна семејна единица и сакаме да ве вклучиме вас, навивачите, бидејќи знаеме колку тој ви значи, како што му значите нему“, рекоа тие во соопштението во кое објаснија дека состојбата влијаела на когнитивните способности на Вилис.
Во август 2022 година, Ема се отвори за тагата и тешкотиите со кои се справува како негова негувателка.
– Мојата тага може да биде парализирачка, но учам како да живеам со неа. Како што ми кажа ќерка ми Скаут, тагата е најдлабоката и најчистата форма на љубов. Се надевам дека и во тоа ќе најдете утеха – рече таа, а на 16 февруари оваа година се огласи ќерката на Вилис, Румер, која објави изјава во име на сопругата на Брус и сите негови ќерки, објаснувајќи дека афазијата преминала во фронтотемпорална деменција.
– Откако ја објавивме дијагнозата на афазија на Брус во пролетта 2022 година, неговата состојба напредува и сега имаме поконкретна дијагноза: фронтотемпорална деменција. За жал, комуникациските предизвици се само еден од симптомите на болеста со која се справува Брус. Иако ова е болно, олеснување е конечно да се има јасна дијагноза – напиша таа во објава на Инстаграм.
Во соопштението, семејството на Вилис, исто така, објасни дека е Пикова болеста, како што се нарекува и ФТД, е најчестиот облик на деменција што ги погодува пациентите помлади од 60 години. Бидејќи дијагнозата може да трае со години, FTD е веројатно пораспространета отколку што знаеме, а симптомите може да се развијат во период од две години до дури две децении, што влијае на движењето и однесувањето, како и на комуникацијата. Очекуваниот животен век за пациентите со FTD обично е помеѓу седум и 13 години од првиот почеток на симптомите, а моментално нема лек.
– Брус отсекогаш верувал во користењето на својот глас во светот за да им помогне на другите и да ја подигне свеста за важните прашања, и јавно и приватно. Знаеме во нашите срца дека ако можеше да го стори тоа денес, би сакал да одговори со привлекување на глобалното внимание и поврзување со оние кои исто така се справуваат со оваа изнемоштена болест и како таа влијае на поединците и нивните семејства. Брус секогаш наоѓаше радост во животот и им помагаше на сите што ги знаеше да го направат истото. Многу ни значеше да видиме дека чувството на грижа се враќа кај него и кај сите нас. Толку сме трогнати од љубовта што ја покажувате кон нашиот драг сопруг, татко и пријател во ова тешко време. Вашето континуирано сочувство, разбирање и почит ќе ни овозможат да му помогнеме на Брус да живее што е можно поцелосно, рекоа тие.
Ема се огласи и на 28 февруари и објави дека се сретнала со експертот за деменција Тип Сноу.
– Ема направи апсолутно неверојатна работа за да му ја даде вистинската поддршка на Брус откако неговите способности се сменија и таа создаде простор што продолжува да му го дава она што му е потребно за да живее добар живот. Фронталната временска деменција никогаш не е лесна, но со правилно програмирање и поддршка навистина е можно да се продолжи да се живее – изјави тогаш Сноу за состојбата на актерот.
