БРАТОТ НА ЏЕЈ ГО НАПИШАЛ НАЈГОЛЕМИОТ ХИТ, бил “крал на Дорчол” а тигрите го заѕидале во бетон!?Исчезнал пред 30 години, потоа почнале да кружат гласини за УБИСТВО!?
Исо Леро, попознат како Џамба, го напиша најголемиот хит на Џеј во затворот, а како што кажуваат приказните, тој бил заѕидан во бетон.
Животот на пејачот Џеј Рамадановски е опишан во филмот „Недела“, кој се прикажува сега е хит во кино салите, а таму се прикажуваат детали од неговото растење и бурниот живот. Џеј имал и прв братучед, или брат тетка му, кој се викал Исо Леро, попознат како Џамба, кого го нарекувале крал на Дорчол. Тој исчезна без трага пред 31 година.
Му се губи секоја трага на 23 септември 1992 година, веднаш откако беше претепан од неколку членови на паравоената формација „тигри“ на Жељко Ражнатовиќ Аркан, во близина на зградата Београѓанка во белградски Врачар. Џамба беше неприкосновен „крал на Дорчол“. Беше омилен лик на градот, се дружеше со познати актери и пејачи. Пишуваше песни, многу од нив ги пееше братот од неговата тетка, познатиот фолк пејач Џеј Рамадановски. Леро беше автор на хитовите на Џеј „Тешко е живети“, „Жута ружа“ и „Успео сам у животу“.
Како што се шират гласини, Исо Леро бил закопан во темелите на една зграда, додека други велат дека бил фрлен во реката . Сепак, првата приказна во филмот „Недела“ е дека тој бил закопан мртов во бетон.
За него еднаш проговори поранешниот телохранител Милорад Томиќ. „Живеевме на иста улица, Џеј живееше малку подоле од нас. Ме носеше на раменици, ме носеше на свадби како мал. Во Београѓанка ми кажа една жена која работи како крупие во казино. Лифтот во кој го однесоа ,а во лифтот неможе да задржи течност затоа што е затворен само од три страни па сигурно мора да протече од некаде. Ми вели дека имало крв до глуждовите! Толку го „бомбардирале“ што уште искрвари таму“, рече Томиќ.
Леро е роден на 10 јуни 1953 година во ромско семејство. Израснал во Добрачиновата улица во Дорчол, во истиот двор со неговиот брат Џеј. Уште од мали нозе се занимаваше со ситни кражби. Во 1976 година бил затворен во Централниот затвор во Белград, бидејќи крадел чанти и се тепал на автобуската станица во Белград.
Во затворот, откако го научил Кривичниот законик, им давал правни совети на други затвореници. Има и такви кои и денеска тврдат дека ниту една од жалбите што ги напиша не е целосно оспорена и барем делумно е прифатена. Стражарите го тепале поради неговата бунтовничка природа, а тој самиот бил насилен кон силувачите и хомосексуалците, додека имал симпатии кон обвинетите за економски криминал. Оние кои го познавале тврдат дека не се плашел од никого.
Инаку, Исо Леро Џамба како малолетник влезе во црната хроника – поради џебни кражби. Иако беше мал, околу 170 сантиметри, тежок околу 70 килограми, беше многу храбар и смел и многу рано почна да тренира бокс, потоа боксуваше за Црвена Звезда и Раднички. Поради неговиот фер-плеј, тој стана легенда, а победи многу посилни и поголеми.
Својата „кариера“ ја изградил во странство
Како и повеќето криминалци од тоа време, и Леро ја изгради својата „кариера“ во странство во Италија, Германија и Франција, но не и во Југославија. Во белградското подземје се шпекулираше дека е во конфликт со Ѓорѓе Божовиќ Гишка, но подоцна се спријателиле кога заедно се нашле во затвор во Италија.
Џамба, инаку, бил близок со Александар Кнежевиќ Кнеле, пријателот на Гишка од Вождовац. Беше врвен боксер и таа мајсторија ја покажа во клубовите бокс за Црвена звезда и Раднички. Џамба на белградските улици важеше за многу коректен тип со голема храброст, сила и добри манири.
Тој стана легенда поради многуте повреди и лузни. Се зборуваше дека со голи раце се спротивставил на ножеви и пиштоли и физички многу посилни противници. Бил висок 170 сантиметри, тежок околу 70 килограми, но удирал како чекан и бил брз како мамба. Со удар можеше да го „нокаутираше противникот од чевли“. Џамба знаеше да заработи и вртеше кафеани низ Дорќол. Леро своевремено ја водел детективската агенција „Кармен“, а бил ангажиран и во кршењето на штрајковите во неколку белградски фирми.
Судир на Џамба и Аркан
Аркан и Јусуф Јуса Булиќ почнале да ја напаѓаат неговата територија. Конфликтот меѓу Џамба и Аркан датира од отслужувањето во „Забела“, кога Џамба го претепа и му остави лузна на лицето. Во белградското подземје се зборуваше дека во март 1992 година, Исо Леро ја снимил фотографијата на Ражнатовиќ во таверната „Зона Замфирова“.
Тогаш Аркан разговарал со Леро и му рекол дека не сака тепачка и дека треба да го задржи Дорчол, а Дедиње е негов. Кобното утро на 23 септември 1992 година, Исо дошол во казиното на шестиот кат на Београѓанка, кое тогаш го обезбедувала агенцијата „Делије“, а чиј сопственик е Аркан. Веќе на излезот од лифтот, Џамба наводно се судрил со жестоките вратари. Не сакал да ја плати картата, а по кратка расправија ја плукнал сликата на Аркан.
Претепан
Како по команда, момците од обезбедувањето го претепаа Иса Леро. Снежана Леро, сопругата на Иса, подоцна тужела четворица луѓе на Аркан кои, како што тврдела, го претепале и и го однеле Џамбо во непознато. Сè уште се раскажува дека толпа луѓе на Аркан, меѓу кои биле Вуксан, Шуца и Гојак, го претепале Џамба до смрт со раце, нозе и го ставиле во багажник и го однеле во Ердут, каде што го заѕидале во темелот на бензинска пумпа.
Вукашин Вуле Гојак, началникот на обезбедувањето во Београѓанка, кој, според неговото признание, прв го удрил пијаниот Леро, подоцна објаснил дека луѓето од Аркан немаат никаква врска со исчезнувањето на Џамба: „Го удрив неколку тупаници за да го онеспособи, а претходно му впери некој пиштол во челото на колегата. Откако го смиривме, го ставивме во лифт и го исфрливме на улица“, изјави Гојак, тврдејќи дека не знаел што му се случи на Џамбо по инцидентот.
Во изборната кампања во 1993 година, Воислав Шешељ, тогашниот претседател на Српската радикална партија, тврдеше дека има непобитни докази дека Аркан го организирал убиството на Иса Лера. Дури и јавно кажа дека имал очевидец на убиството на Џамба.
