ВЛАДИМИР ПУТИН ЗАПОЧНУВА НОВА КАМПАЊА – Светот досега ова го нема видено: “Вагнер ќе биде ребрендиран и многу поефикасен и поопасен!“
Оние кои предвидуваат пад на руското влијание во Африка по наводниот атентат на Евгениј Пригожин не може да грешат повеќе. Матеуш Моравјецки, премиерот на Полска, е во право што мисли дека, под директна контрола на Владимир Путин, Вагнер ќе стане уште поефикасен и поопасен. Тој зборуваше за заканата во Источна Европа, но истото важи и на други места во светот, особено во Африка каде Вагнер ја поттикна нестабилноста, ги зајакна авторитарните режими и ги ограбува природните ресурси.
Сè уште не знаеме како Вагнер ќе биде реструктуиран или управуван по смртта на нивниот водач, но тоа се прашања од друг ред. Најважниот факт е дека малигните политички, воени и економски активности на групата несомнено ќе продолжат. Тие се премногу вредни за Русија да дозволи да исчезнат, со оглед на способноста на групата да се инфилтрира во клучните стратешки региони и да го поттикне антизападното расположение. За да се види колку е ефикасно, треба само да се погледне нивното влијание врз Владата на Мали, пишува весникот The Telegraph.
Како комерцијални оператори, платениците на Вагнер можат да ја донесат руската воена моќ на места каде што нејзината отворена употреба би била политички невозможна. Економски, оваа група е исто така клучна, бидејќи генерира огромни приходи за воената ризница на Кремљ од злато, дијаманти и други минерали, кои често се шверцуваат надвор од Африка за да се избегнат западните санкции.
Како што напредува војната, Русија ќе треба не само да ги одржува овие активности туку и да ги прошири, а отстранувањето на Евгениј Пригожин можеби помогнало да се овозможи тоа. Сега сè се собра: Човек кој стана премногу моќен е отстранет и тоа му овозможува на Владимир Путин да обезбеди поголема лојалност од африканските влади што ги држи на власт со помош на руски платеници. Тоа што на Евгениј Пригожин, дури и по откажувањето на државниот удар, му беше дозволено да се сретне со националните лидери и дипломати на минатомесечниот афро-руски Самит во Санкт Петербург е доказ колку Кремљ сериозно го сфаќа ова прашање.
Во многу случаи, африканските лидери се цврсто врзани за нивните прокси односи со Русија, кој и да е на чело на земјите. Советникот на претседателот Фаустин-Аршанж Туадер од Централноафриканската Република, која е силно зависна од групата Вагнер, јасно стави до знаење дека односите со руските платеници нема да се променат по смртта на Евгениј Пригожин и изјави: „Ќе најдат друг газда“.
И навистина, работните односи ќе продолжат да ги одржуваат менаџерите на Вагнер во земјата, кои најверојатно ќе останат на своето место и покрај смртта на нивниот водач – нивната лојалност кон сопствените плати надминува сè друго.
Борците на Вагнер не се непознати за ваквите промени. Групата постојано се префрлаше од една структура во друга, како што налагаа околностите, со непробојна мрежа на подгрупи, партнерства и политички и финансиски корисници. Можеби ќе можат да го задржат идентитетот што им стана познат на лидерите кои ги вработуваат, иако можеби е соодветно да се направи некој вид „ребрендирање“, прикривање на нивните постапки и помагање да се избегнат санкциите.
Многу од компонентите на групата би можеле лесно да се вклопат во друг ентитет контролиран од Кремљ како Редут – платеничка група поврзана со руската воена разузнавачка служба ГРУ.
Во секој случај, руските платенички операции на африканскиот континент ќе станат уште поефикасни бидејќи ресурсите на Вагнер стануваат речиси неограничени. Оваа растечка закана е опасен дел од многу поголем проблем за Запад, бидејќи Русија и Кина го прошируваат своето влијание во Африка и прават се што можат за да го потиснат западното влијание и економската моќ.
Велика Британија беше премногу бавна да ја препознае и да се спротивстави на стратешката закана на Вагнер и другите руски приватни армии. Воведени се санкции, но британската Влада со месеци расправаше дали да ја прогласи за терористичка организација или не. Сега западните демократии мора итно да најдат начин да се борат со оган со оган во новата руска форма на војување.
