Доаѓа инсулин во форма на таблета: Терапијата за дијабет ќе биде можна без инјекции (фото)
Во светот моментално живеат 425 милиони луѓе со дијабетес, од кои 75 милиони треба да си инјектираат инсулин секој ден. Сепак, доживотната терапија за дијабетес наскоро ќе биде можна без инјекции и инсулински пумпи бидејќи научниците открија нов начин за снабдување на телото со инсулин.
Новата терапија за дијабетес предвидува инсулин да се зема во форма на таблети. Внатре во таа таблета има нано-носители кои содржат инсулин. Честичките се десет илјади пати помали од ширината на човечко влакно и се толку мали што не можат да се видат дури ни под нормален микроскоп.
– Овој начин на земање инсулин е попрецизен бидејќи брзо го доставува инсулинот до деловите од телото на кои им е најпотребен. Кога земате инсулин преку шприц, тој се шири низ телото, па во некои делови може да предизвика несакани ефекти – објаснува професорот Питер МекКурт еден од истражувачите од Арктичкиот универзитет во UiT Норвешка.
Директен пат до црниот дроб
Истражувачите од Универзитетот во Сиднеј и Сиднејскиот здравствен центар, во соработка со UiT, открија пред многу години дека е можно да се доставуваат лекови преку наноносители директно до црниот дроб. Методот потоа беше дополнително развиен во Австралија и Европа.
Иако многу лекови може да се земаат орално, инсулинот може да се дава само со инјектирање. Причината зошто инсулинот во форма на капсула не беше можен до сега е затоа што капсулата се раствора во желудникот, па инсулинот не стигнува таму каде што е потребно. Сепак, научниците успејаа да го решат овој проблем.
– Создадовме обвивка што го штити инсулинот од разградување од желудочната киселина и го штити од дигестивните ензими со кои се среќава на патот низ дигестивниот систем додека патува до црниот дроб, неговата крајна дестинација – вели професорот Мекорд.
Таа обвивка потоа се разложува со ензими на црниот дроб кои се активираат само кога нивото на шеќер во крвта е високо, ослободувајќи го инсулинот од каде што може да делува на црниот дроб, мускулите и маснотиите за да го отстрани шеќерот од крвта.
– Тоа значи дека кога шеќерот во крвта е висок, доаѓа до брзо ослободување на инсулин, а уште поважно, кога шеќерот е низок, инсулинот не се ослободува – објаснува еден од главните истражувачи, професорот Николас Џ. Хант од Универзитетот во Сиднеј.
Професорот Хант објаснува дека ова е попрактичен и попристапен метод за лекување на дијабетес, бидејќи во голема мера го намалува ризикот од низок шеќер во крвта, односно хипогликемија и овозможува контролирано ослободување на инсулин во зависност од потребите на пациентот, за разлика од инјекциите каде што целиот инсулин е пуштен наеднаш..
Помалку несакани ефекти
Новиот метод функционира слично како и инсулинот кај здрави луѓе. Панкреасот произведува инсулин кој прво поминува низ црниот дроб каде што голем дел се апсорбира и одржува стабилно ниво на шеќер во крвта. Во новиот метод на инсулин, наноносачот ослободува инсулин во црниот дроб, а потоа може да се разложи таму или да влезе во крвта за да циркулира низ телото.
– Кога ќе инјектирате инсулин со инјектирање под кожата, повеќе инсулин оди во мускулите и масното ткиво отколку што би било случај кога би се ослободило од панкреасот, а тоа може да доведе до акумулација на маснотии, но и хипогликемија, што може да биде потенцијално опасно за луѓето со дијабетес – објаснува професор Хант.
Со новата терапија ваквите несакани ефекти ќе бидат многу помалку. Дополнително, пациентите нема да мора да се боцкаат со игли и ќе можат подискретно да ја земаат терапијата. Исто така, новата форма на инсулин не треба да се чува во фрижидер.
Терапијата готова за две до три години
Лекот прво бил тестиран на глувци и стаорци, а тестирањето на павијаните штотуку е завршено. Така, единственото нешто што треба да се направи е да се изврши тестирањето на луѓе.
– Клиничките испитувања на луѓе ќе започнат во 2025 година и ќе бидат поделени во три фази. Во првиот, ќе ја испитаме безбедноста на оралниот инсулин и критички ќе ја разгледаме инциденцата на хипогликемија кај здрави луѓе и пациенти со дијабетес тип 1. Многу сме возбудени да видиме како терапијата функционира кај луѓето, бидејќи ако тие реагираат како и павијаните, тоа ќе биде голем напредок во лекувањето на дијабетесот. По оваа фаза, ќе знаеме дали лекот е безбеден за луѓето и ќе преминеме во втората фаза, каде дополнително ќе истражуваме како може да ја замени употребата на инјекции – вели Хант.
Ако сè оди според планот, истражувачите се надеваат дека лекот ќе им биде достапен на пациентите за две до три години.
