Врската помеѓу храната и мислите дефинитивно постои, автофагијата е сè поприсутна, сепак, се поставува прашањето дали тоа е секогаш добро решение?
Хормонот на стресот многу влијае на органите, а нашата исхрана значително се менува кога не сме расположени.
Кога сите овие детали ќе се спојат, добиваме целина која покажува дека храната е сè уште поврзана со нашите чувства, и како сето тоа влијае на нас, се обиде да објасни д-р Дејан Чубрило, професор по физиологија на Медицинскиот факултет во Крагуевац и специјалист по спортска медицина, кој беше гостин во емисијата „Јутро“.
„Кога зборуваме за емоции, храна, хормони, дијагностика, тоа е интегративна приказна. Јас сум приврзаник на теоријата дека суштината на лекувањето на новата медицина е интеграцијата, тоа е единствениот начин да се третира човек“, започна д-р Чубрило.
Велат дека кога човек се чувствува лошо, „горчливо“, треба да изеде, на пример, грејпфрут, а ние генерално во овие ситуации посегнуваме по слатки мислејќи дека си правиме услуга.
“Слаткото никогаш никому не му донело ништо добро. Со години учиме за слатките. Тајната на грејпфрутот е длабока, тајната на земањето е позитивна. Горчливото утро има два ефекти, едниот е познатиот лимон со масло , тоа значи дека ќе ја стимулираме жолчката, која е орган на горчината, според Његош. Значи, ако ја блокирам жолчката поради лутина, или е само полна со кал, па затоа е блокирана, ќе ја стимулирам жолчката и ќе го исфрлам тоа надвор од мене и ќе се смирам“, изјави д-р Чубрило.
Познато е дека кортизолот е хормон на стрес, без кој нема живот. Не сака шеќер па нема да го стимулирате така, кортизолот реагира на оброкот.
„Постојано зборуваме за кортизолот од негативен аспект. Кортизолот се буди со оброк, а без него нема енергија бидејќи кортизолот го буди допаминот, кој ни е неопходен“, вели докторот.