ЕКСПЕРИМЕНТ НА РУСКИ ПСИХОЛОЗИ СО ТИНЕЈЏЕРИ: 8 часа биле без телефон и интернет, а тоа што им се случило е застрашувачко
Експериментот на руски психолози врз тинејџери шокираше со резултати.
Екатерина Мурашова, детски психолог од Санкт Петербург, спроведе многу интересен експеримент во 2013 година. Таа побара од 68 тинејџери на возраст од 12 до 18 години да се откажат од сите свои електронски уреди; односно да ги исклучите мобилните телефони, компјутерите, телевизорите, таблетите, видео игрите и да не комуницираат со никого.
Она што им беше дозволено во тие осум часа беше да пишуваат, цртаат, читаат, пеат, шетаат и се занимаваат со слични активности.
Авторот на експериментот сакал да ја докаже работната хипотеза дека современите тинејџери не се во состојба да се преокупираат сами со себе и дека се целосно несвесни за својот внатрешен свет, пишува Satisfied.
Според правилата на експериментот, следниот ден децата имаа задача да кажат како го доживеале овој тест. Психологот ги советуваше сите учесници да го прекинат експериментот во случај на прекумерна вознемиреност, непријатност или напнатост и да го евидентираат времето и причината за нивното прекинување.
Резултатите во најмала рака беа шокантни, а земете во предвид дека експериментот е спроведен пред десет години, кога технологијата сè уште беше многу помалку распространета отколку денес.
Од 68 учесници, само тројца го завршија експериментот – едно девојче и две момчиња. Тинејџерката осум часа ги запишувала своите чувства во дневник.
Едно од момчињата помина осум часа правејќи макета на едреник, со пауза за ручек и шетање на кучето. Вториот прво ги сортирал и систематизирал своите колекции, а потоа се занимавал со пресадување цвеќиња. Ниту еден од нив немал негативни емоции за време на експериментот и не забележал појава на „чудни“ мисли.
Тројца учесници во експериментот пријавиле дека имале „самоубиствени мисли“а пет доживеале напади на паника. Кај 27 тинејџери евидентирани се симптоми како гадење, потење, вртоглавица, топлотни бранови, стомачни болки… Речиси секој од нив пријавил чувство на страв и вознемиреност, пренесува порталот „21mm.ru“.
Интересот и возбудата пред новонастанатата ситуација и соочувањето со себе стивнаа кај речиси сите учесници до почетокот на вториот или третиот час. Само десет тинејџери кои го прекинале експериментот се чувствувале вознемирени по три или повеќе часа осаменост.
Што правеле тинејџерите за време на експериментот?
- јадеа
- читаа или се обидуваа да читаат
- напишаа некои училишни задачи (тоа беше време на празниците, а многу од нив од очај се фатија за учебниците)
- гледаа низ прозорецот или се “влечеле” по станот
- одеа надвор, во продавница или кафуле (во експериментот, комуникацијата беше забранета, но беше дозволено да се разменат неколку неопходни зборови со продавачите или касиерите)
- составија сложувалка или лего
- цртаа или се обидоа да цртаат
- си играле со куче или мачка
- ја чистеа собата или станот
- се капеа
- се занимава со физичка активност
- ги запишуваа нивните чувства или мисли
- свиреа пијано, гитара или флејта
- тројца пишувале поезија или проза
- едно момче патувало низ градот речиси пет часа, менувајќи автобуси и тролејбуси
- момче отишло во забавен парк, но за три часа почнало да повраќа
- едно момче го прошетал целиот град
- едно момче отиде во Зоолошката градина
- едно девојче се молела
- едно девојче отишла во музејот
Што направија по експериментот?
Речиси секој се обидел да заспие во одреден момент, но никој не успеал да ги искорени „глупавите“ мисли кои опсесивно им се вртеле во главите.
По завршувањето на експериментот, 14 тинејџери веднаш влегле на социјалните мрежи, 20 контактирале со своите пријатели, тројца со родителите, а петмина отишле да ги посетат своите пријатели. Останатите ги вклучија телевизорите или почнаа да играат компјутерски игри. Покрај тоа, речиси сите веднаш вклучија музика или ставија слушалки на ушите.
Сите стравови и симптоми исчезнале веднаш по завршувањето на експериментот. Интересно е што 63 тинејџери го препознале експериментот како корисен и интересен за самоспознавање. Шест учесници сами го повториле експериментот и тврдат дека успеале по неколку обиди.
Кога тинејџерите анализирале што им се случило за време на експериментот, 51 лице користеле фрази како „зависност“, „доза“, „повлекување“, „излезе дека не можам да живеам без…“, „Потребно ми е цело време „… Сите без исклучок рекоа дека биле ужасно изненадени од мислите што им се случиле за време на експериментот, но не можеле да се справат со нив поради влошувањето на нивната општа состојба.
