„Зомби апокалипсата“ ги изеде мегаградовите: Сан Франциско е готов, а Њујорк го чека катастрофа…
Како и неговиот ‘роднина’ на западниот брег на САД, Сан Франциско, стана жртва на екстремно левичарската политика
Њујорк би требало да биде најнапредниот и највозбудливиот град во светот. Град кој никогаш не спие и во кој можете да оставите свој белег.
Треба да црпи капитал од секој агол на пазарот на капиталот. Да доминира во технологијата и медиумската индустрија. Тоа треба да биде во целосна спротивност со Лондон, кој тоне под товарот на бирократијата и високите даноци.
Сепак, ништо од горенаведеното не се случува во Њујорк. Наместо тоа, како и нејзиниот роднина на западниот брег на САД, Сан Франциско, стана жртва на политиката. Ја водат политичари кои се чини дека имаат намера да ја уништат нејзината економија, да ги истераат компаниите, претприемачите и вредната средна класа, вели Метју Лин во колумна за британски Телеграф.
Станува уште едно место во долгата листа на големи комерцијални центри на западната економија кои се во опаѓање благодарение на приврзаниците на движењето на будењето во локалната власт.
Неодамна беше објавено дека Њујорк носи закон со кој се забранува дискриминација по телесна тежина. Демократскиот градоначалник Ерик Адамс се очекува да го потпише законот до крајот на месецот.
Како и со многу други закони за вработување, веројатно е воведен со добра намера. Се проценува дека 40 проценти од возрасните Американци се дебели, и навистина, никој не мисли дека луѓето треба да имаат предрасуди кон нив.
Но, дебелината е додадена на списокот со повеќе од 20 „заштитени карактеристики“ во законот за човекови права во Њујорк, кој вклучува возраст, брачен статус, воен статус и природно потекло.
Колку и да звучи добронамерен овој потег, тој создава дополнителна конфузија кај работодавците. За работодавците, вработувањето значи одење низ минското поле на законодавството и постојаната непријатност што секој погрешен чекор може да доведе до тужба.
Лидерот на републиканското малцинство во градскиот совет, Џозеф Борели, изјави за Њујорк тајмс дека регулативата е лиценца да се „тужи секого и сè“, и се чини дека е во право, пишува колумнистот на Телеграф. Адвокатите ќе станат побогати, но сите останати ќе осиромашат.
Ова е само еден од низата проблеми што ја оптоваруваат економијата на Њујорк. Во изминатите 20 години, неговата локална власт ги претставуваше можеби најжестоките моралисти во светот, каде што постојат правила за сè, од големината на пијалокот до содржината на шеќер во храната.
Компаниите се микрорегулирани до збунувачки нивоа. Само за да станеш козметичар треба да завршиш 1000 часа часови и да положиш писмен и практичен испит. Браварите мора да имаат сертификат за обука.
Истовремено, сопственикот на бизнисот може да биде казнет ако оставил отворена врата или прозорец додека е вклучена клима уредот или ако тротоарот пред работните простории не е доволно чист. Во позадина на се е зголемувањето на криминалот во Големото јаболко. Во 2022 година е забележан пораст од 22 отсто на тешките кривични дела. Не станува збор за убиства, туку најмногу за кражби, кражби и напади, злосторства кои обично имаат директно влијание врз работењето на компанијата.
Ова можеби не е изненадувачки во градот чии власти, како што неодамна предупреди Институтот Менхетен, одамна почнале да „го одземаат буџетот на полицијата“.
Процентот од градскиот буџет кој оди во полиција лани бил 4,9%, наспроти 5,2% пред 20 години. Во пракса тоа значи значително намалување на бројот на полицајци.
Сето ова почнува да има силно влијание врз општеството и економијата. Неодамнешната анализа на економистите Арт Лафер и Стивен Мур покажа дека шест од седумте демократски држави со највисоки даноци ги изгубиле своите најбогати пет милиони жители, или речиси 250 милијарди долари од даночен приход, во државите под контрола на републиканците.
Со изгубени приходи од речиси 80 милијарди долари, Њујорк е на врвот на листата.
Не е тешко да се види зошто. Њујорк има највисока даночна стапка од која било држава.
Како што наскоро може да откријат шкотските националисти, кога владите се обидуваат да наметнат значително повисоки даноци во регионите на истата земја, луѓето почнуваат да се оддалечуваат и со поголема брзина секоја година, предупредува колумнистот Метју Лин.
Њујорк е на истиот катастрофален пат како Сан Франциско.
„Златниот град“ повеќе не блеска: високите даноци и зголемените стапки на криминал почнаа масовно да ги истераат бизнисите, а компаниите како Нордстром ги затворија своите продавници.
Во меѓувреме, во текот на изминатите пет години, растот на Њујорк на ниво на државата беше незначителен 0,3 отсто, рангирајќи го на 37-то место од 52 држави.
Wall Street продолжува да има добри перформанси, но минатата година падна од топ 10 на глобално ниво во рангирањето во кое доминираа Шангај, Хонг Конг и Сеул.
Сè уште е глобален финансиски центар, но и Силиконската долина е сè уште глобален технолошки центар, па тоа не го спречи Сан Франциско да пропадне.
Многу трговски центри на Запад стануваат жртви на истата болест. Младата, социјал-либерална популација продолжува да гласа за екстремната левица, која секоја година наметнува се поголеми даноци и се повеќе ги оптоварува компаниите и претприемачите.
Каков е резултатот од тоа? Тие постојано се уништуваат, ослободувајќи простор за населување на други градови како Дубаи, Сингапур, Сеул и можеби Шангај.
Тоа му се случи на Сан Франциско, му се случува на Њујорк, а доколку гласачите не одговорат на предизвикот, тоа може да се случи и со Лондон многу брзо, заклучува Метју Лин.
