„Им давав на сите, тие ме искористуваа“: 5 работи што престанав да ги правам за другите кога наполнив 50 години (фото)

Знаењето и мудроста се акумулираат со текот на времето, што нè прави побогати на многу начини. Возраста носи подлабоко разбирање на животот, што нè збогатува не само на лично ниво, туку и во нашите интеракции со другите. Секоја личност што сме ја запознале на нашето животно патување придонесе на свој начин – без разлика дали нè инспирирале со својата позитивна енергија или нè научиле вредни лекции преку нивните постапки.

Низ сите пресвртниците и предизвиците што ги надминавме, стекнавме непроценливо искуство.

На еден форум, една средовечна жена напишала дека во животот со задоволство се дава на другите, за сè и секогаш, но дека и самата често поради тоа го добивала подолгиот крај на стапот.

Таа истакнува – „Кога наполнив 50 години, сфатив дека повеќе нема да го правам ова за други“ и наброја 5 работи:

1. Комуникација

Сега не ја наметнувам мојата комуникација. Секогаш преземав иницијатива да се сретнам. Сфатив дека пријателството треба да биде взаемно, а не само еднострано. Ако другите луѓе не покажат дека ве сакаат и сакаат да поминуваат време со вас, не се обидувајте да им се допаднете. Има толку многу луѓе кои можеби ме чекаат како пријател.

2. Советување

Престанав да давам совети затоа што повеќе пати бев виновна за туѓите неволји. Ако се работи за многу блиска личност, јас го кажувам своето мислење, а другите ги упатувам да прашаат некој попрофесионален и поискусен, па потоа да донесат одлука.

3. Барам изговори за мојот живот

Живеам како што сакам, среќна сум и живеам во свој мир. Иако на некои луѓе околу мене можеби не им се допаѓа начинот на кој живеам, па ме озборуваат, тоа е нивна работа. Мојата работа е да го живеам овој живот квалитетно и исполнето.

4. Слушам постојани поплаки од луѓе кои не прават ништо

Секогаш бев подготвена да слушам пријател кој има потреба, да помогнам, но тоа веќе не важи за оние луѓе кои постојано се жалат и не прават ништо за да го променат или подобрат својот живот. Немам време да се жалам за истите работи за кои луѓето се одговорни.

5. Искрена сум кон луѓето кои грешат

Порано не можев да му кажам на човек дека не е во право ако така размислував. Сега можам директно да му кажам на човек дали мислам дека е во право или не. Да бидам искренс, почнав реално да гледам на ситуацијата, а не да живеам во илузија на која гледам низ розови очила.