ИНДИЈА ЛАНСИРА РАКЕТА ЗА ПРОУЧУВАЊЕ НА СОНЦЕТО: По историското слетување на Месечината, започнаа нова мисија (ВИДЕО)
Индиската вселенска агенција лансираше ракета за проучување на Сонцето нешто повеќе од една недела по неговото историско слетување на јужниот пол на Месечината.
Ракетата Адитја-Л1, која носи научни инструменти за набљудување на најоддалечените слоеви на Сонцето, беше лансирана околу 6:20 часот по локално време на своето четиримесечно патување.
Ракетата остави трага од чад и оган додека научниците аплаудираа, покажа директен пренос на веб-страницата на Индиската организација за вселенски истражувања (ISRO).
Преносот го следеа речиси 500.000 гледачи, додека илјадници се собраа во галерија за набљудување во близина на местото на лансирање за да го видат подигнувањето на сондата, чија цел ќе биде да ги проучува сончевите ветрови, кои можат да предизвикаат нарушувања на земјата кои вообичаено се гледаат како аурори.
Според ИСРО, леталото носи „седум научни товари за систематско проучување на Сонцето“, сите развиени во соработка помеѓу индиската вселенска агенција и научните институти.
Соединетите Американски Држави и Европската вселенска агенција (ESA) испратија бројни сонди во центарот на Сончевиот систем, почнувајќи со програмата на НАСА Pioneer во 1960-тите. Но, ако последната мисија на ИСРО биде успешна, тоа ќе биде првата сонда од која било азиска нација што ќе биде поставена во сончевата орбита.
Именуван по хиндискиот збор за сонце, лансирањето на Aditya-L1 следи откако Индија ја победи Русија кон крајот на минатиот месец и стана првата земја што слета на јужниот пол на Месечината. Додека Русија имаше помоќна ракета, индиската Chandrayaan-3 беше подобра од Luna-25.
Адитја-Л1 патува со ISRO-дизајнираната ракета PSLV XSL од 320 тони, која беше главниот столб на индиската вселенска програма. Леталото е дизајнирано да патува околу 1,5 милиони километри во текот на четири месеци до еден вид паркинг во вселената каде што објектите имаат тенденција да останат на место поради балансирање на гравитационите сили, намалувајќи ја потрошувачката на гориво за леталото. Тие позиции се наречени Лагранжови точки, именувани по италијанско-францускиот математичар Џозеф-Луј Лагранж.
Мисијата има капацитет да направи „голем удар во однос на науката“, рече Сомак Раихаудхури, кој беше вклучен во развојот на некои од компонентите на опсерваторијата, додавајќи дека енергетските честички што ги емитува Сонцето би можеле да удрат во сателити кои ги контролираат комуникациите на Земјата.
– Имаше епизоди кога главните комуникации беа прекинати бидејќи сателитот беше погоден од голема емисија на корона. Сателитите во ниската земјина орбита се главниот фокус на глобалните приватни играчи, што ја прави мисијата Aditya L1 многу важен проект – рече тој.
Успешното слетување на Индија на површината на Месечината, кое претходно го постигнаа само Русија, САД и Кина, беше постигнато по цена од помалку од 75 милиони долари.
Индија стана првата азиска земја што стави вселенско летало во орбитата околу Марс во 2014 година и треба да лансира тридневна мисија со екипаж во орбитата на Земјата до следната година.
